ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Η νέα κυβέρνηση δεν αποτόλμησε πλήρη ρήξη με τους δανειστές 

 
 του Νίκου Ιγγλέση

Το ανακοινωθέν του Eurogroup της 20^ης Φεβρουαρίου 2015, που συνυπογράφει ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, βάζει τέλος στις αυταπάτες πολλών στελεχών της νέας κυβέρνησης αλλά και μεγάλης μερίδας της κοινωνίας, που πίστεψαν ότι θα μπορούσε να υπάρξει λύση του ελληνικού δράματος μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης.

 
 Παρά τις προσπάθειες επικοινωνιακής διαχείρισης της συμφωνίας στο  Eurogroup, η Ελλάδα έχοντας παραιτηθεί εκ των προτέρων από όποια διαπραγματευτικά όπλα διέθετε, αναγκάστηκε σ΄έναν ακόμη επώδυνο συμβιβασμό εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της. Επί πέντε χρόνια οι Δανειακές Συμβάσεις και τα συνημμένα Μνημόνια διέλυσαν την παραγωγική βάση της χώρας, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, η ανεργία έφτασε το 27%, τα εισοδήματα των πολιτών μειώθηκαν κατά 40%, η μορφωμένη νεολαία μεταναστεύει σε αναζήτηση εργασίας και ο πληθυσμός γερνάει επικίνδυνα, αλλά η μόνη σταθερά είναι η παραμονή στο ευρώ μέχρις ότου η καταστροφή γίνει μη αναστρέψιμη. Όπως λέει η μνημονιακή αντιπολίτευση, σημασία έχει η παραμονή της χώρας στο σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, τα υπόλοιπα…γαία πυρί μειχθήτω.
 
  Η νέα κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν αποτόλμησε, ούτε καν υπαινίχθηκε, ότι θα προχωρήσει σε πλήρη ρήξη με τους δανειστές – δυνάστες, ούτε προετοίμασε ένα σχέδιο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, που θα προστάτευε τη χώρα σε περίπτωση σύγκρουσης. Οι δηλώσεις του Γ. Βαρουφάκη ότι «σε περίπτωση ρήξης θα επέλθει ο Αρμαγεδδώνας» και του Π. Καμμένου ότι «θα κάνουμε τη χώρα Κούγκι» έστελναν στους δανειστές το μήνυμα ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση ή θα καταστραφούμε ή θα υποκύψουμε.
 
Το αμερικανικό περιοδικό New Yorker στις 21-2-15 έγραφε: «Μόλις ο Βόλφγκανγκ  Σόϊμπλε συνειδητοποίησε ότι ο Βαρουφάκης δε θα μπορούσε να παίξει το χαρτί του Grexit, ήξερε ότι τον είχε όπου τον ήθελε».
 
   Οι Δανειακές Συμβάσεις
 
  Η νέα κυβέρνηση, μετά από ένα μήνα διαβουλεύσεων – διαπραγματεύσεων, υποχρεώθηκε να ζητήσει παράταση της δεύτερης Δανειακής Σύμβασης (Κύρια Σύμβαση Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης – MFFA) και το Eurogroup έκανε αποδεκτό το αίτημα που συνοδεύεται από ένα σύνολο δεσμεύσεων. Έτσι αναγνωρίζονται και νομιμοποιούνται οι Δανειακές Συμβάσεις του 2010 και του 2012, νομιμοποιείται η σταδιακή μετατροπή του χρέους, από χρέος σε ιδιώτες σε διακρατικό, ενυπόθηκο και υπό αγγλικό δίκαιο.
Μετά πέντε χρόνια η ελληνική πλευρά αναγνωρίζει εμμέσως τις λεόντειες Δανειακές Συμβάσεις που δεν αποσκοπούν στη σωτηρία του λαού αλλά στη διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα, τη σταθερότητα του ευρωσυστήματος και το γεωπολιτικό έλεγχο της χώρας. Το καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας συνυπογράφεται δυστυχώς και από την πρώτη αντιμνημονιακή κυβέρνηση. Τι νόημα έχει πιά η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για όσους υπέγραψαν τις Δανειακές Συμβάσεις παραχωρώντας την εθνική κυριαρχία και υποθηκεύοντας τη χώρα;
 
  Το χρέος
 
Στο ανακοινωθέν του Eurogroup  αναφέρεται ότι: «Οι ελληνικές Αρχές επαναλαμβάνουν την αδιαμφισβήτητη δέσμευσή τους να τηρήσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς όλους τους πιστωτές τους πλήρως και εγκαίρως». Η δέσμευση αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προεκλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Η σύσταση επιτροπής για το λογιστικό έλεγχο του χρέους, για να προσδιοριστεί ποιο τμήμα αυτού είναι επαχθές – επονείδιστο και άρα πρέπει να διαγραφεί και ποιο όχι, καθώς και η ρήτρα ανάπτυξης εγκαταλείφθηκαν  πολύ γρήγορα κάτω από την πίεση των δανειστών. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στη Huffington Post στις 6-1-15 ο Α. Τσίπρας αναφερόμενος στη λύση που προτείνει το κόμμα του για το χρέος είπε: « Διαγραφή μεγάλου μέρους της ονομαστικής αξίας, “moratorium” στην αποπληρωμή του και ρήτρα ανάπτυξης για το υπόλοιπο».
 
Αφού η αμφισβήτηση του δυσθεώρητου χρέους των 321 δις. δεν έγινε  τώρα θα είναι πολύ δυσκολότερο να γίνει μετά τέσσερις μήνες όταν η χώρα θα έχει πάρει νέα δάνεια προκειμένου να αποπληρώσει παλαιότερα, νομιμοποιώντας την ανακύκλωση του χρέους. Τα swaps και τα εργαλεία χρηματοπιστωτικής μηχανικής του υπουργού Οικονομικών μόνο ως προσπάθεια να διασκεδαστούν οι εντυπώσεις, από την αναγνώριση του συνολικού χρέους, μπορούν να θεωρηθούν.
 
 Η εθνική κυριαρχία
 
Στο ανακοινωθέν του Eurogroup αναφέρεται ότι: «Οι ελληνικές Αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από την ακύρωση μέτρων και από μονομερείς αλλαγές των πολιτικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα επηρεάζουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την ανάκαμψη της οικονομίας ή τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όπως αυτά αξιολογούνται από τους θεσμούς».
 
  Έτσι η νέα κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι δε θα μειώσει τα φορολογικά βάρη των πολιτών ούτε θα ακυρώσει τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων εφ’ όσον αυτές θα επηρεάσουν τους δημοσιονομικούς στόχους και τη σταθερότητα των τραπεζών.   Αυτό σημαίνει ότι η νέα κυβέρνηση δε μπορεί να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ ή να καθιερώσει αφορολόγητο 12.000 ευρώ γιατί θα μειωθούν τα φορολογικά έσοδα, εκτός κι’ αν επιβάλει άλλα – ισοδύναμα μέτρα. Επίσης, δε θα μπορεί να διαγράψει τα «κόκκινα δάνεια» των πιο αδύναμων και φτωχοποιημένων  τμημάτων της κοινωνίας γιατί θα επηρεάσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα εκτός κι’ αν ανακεφαλαιοποιήσει ξανά τις τράπεζες με τα 11 δις. του ΕΤΧΣ, δηλαδή με νέα αύξηση του χρέους που θα πρέπει να αποπληρώσουν όλοι οι Έλληνες. Ουσιαστικά η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα ασκεί περιορισμένη εξουσία επιβεβαιώνοντας ότι εντός της Ευρωζώνης δεν υφίσταται εθνική κυριαρχία.
 
 Το πρωτογενές πλεόνασμα
 
  Στο ανακοινωθέν του Eurogroup  αναφέρεται ότι: « Οι ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν επίσης να εγγυηθούν τα απαραίτητα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα ή τα έσοδα που απαιτούνται για να εγγυηθούν τη βιωσιμότητα του χρέους, όπως όριζε το ανακοινωθέν τουEurogroup του Νοεμβρίου 2012. Οι θεσμοί, σε ότι αφορά το στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα το 2015, θα λάβουν υπόψη τους τις οικονομικές συνθήκες του 2015».
 
 Η διατύπωση αυτή επιτρέπει στην κυβέρνηση να καταγράψει, μόνο για το 2015,  μικρότερο πρωτογενές πλεόνασμα από το 3% του ΑΕΠ, που προβλέπει ο τρέχον προϋπολογισμός. Αν το πρωτογενές πλεόνασμα περιοριστεί στο μισό, δηλαδή 1,5% του ΑΕΠ, θα μπορέσει η κυβέρνηση να διαθέσει περίπου 2,7 δις. για να χρηματοδοτήσει κάποια κοινωνικά μέτρα από το πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης). Εδώ  όμως πρέπει να επισημάνουμε ότι επειδή το πρωτογενές πλεόνασμα στο σύνολό του πηγαίνει στην αποπληρωμή των τόκων του Δημόσιου Χρέους, η μείωσή του συνεπάγεται νέο εξωτερικό δανεισμό εφ’ όσον δεν αμφισβητείται η πληρωμή των υποχρεώσεων της χώρας προς τους πιστωτές. Δηλαδή η κυβέρνηση θα αυξήσει το χρέος προκειμένου να χρηματοδοτήσει ένα μικρό μέρος από το προεκλογικό πρόγραμμά της.
 
Το ανακοινωθέν του Eurogroup αποτελεί μια ακόμη υποχώρηση της Ελλάδας στις απαιτήσεις των δανειστών, όπως γίνεται τα τελευταία πέντε χρόνια. Η χώρα βρίσκεται διαρκώς υπό την απειλή στέρησης της ρευστότητας στις τράπεζες και κατ’ επέκταση σ’ όλη την οικονομία από την ΕΚΤ. Αυτό είναι το υπερόπλο των δανειστών με το οποίο επιβάλλουν την υποταγή της Ελλάδας στα συμφέροντά τους. Η παραμονή στην Ευρωζώνη σημαίνει παραμονή σε καθεστώς εξάρτησης και δουλείας. Καιρός να διαλυθούν οι ψευδαισθήσεις.