Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Η φιλελληνική φρενίτιδα της Ουάσιγκτον δεν έρχεται ως εξ ουρανών θείο δώρο.. Χρόνια τώρα στραγγίζεται η Ελλάδα δίχως να βγάλει άχνα ο υπερατλαντικός σύμμαχος. Και δεν στραγγίζεται δια μέσου της λιτότητας έτσι όπως για λόγους επικοινωνιακούς έχουν βαφτίσει τη καπιταλιστική κρίση. Ξεζουμίζεται ευθέως δια μέσου των οδηγιών και των κατευθύνσεων που επιβάλλει δια των θεσμοθετημένων οργάνων του (λέγε με Ντόϋτσεμπανκ) το ευρωμπορντέλο..
Εκατομμύρια Έλληνες έχουν σπρωχθεί στην εξαθλίωση και κάποιες χιλιάδες στον εξανδραποδισμό και την αυτοκτονία αλλά δεν ίδρωσε κανενός θεσμοθετημένου λύκου το αυτί. Αντιθέτως..
Υπό την ευχή «καλό κουράγιο» εκείνου του ανεκδιήγητου Φιλανδού καλυπτόταν η επικείμενη λεηλασία μιας κοινωνίας που δεν πίστεψε ούτε στα μάτια ούτε και στ’ αυτιά της με την ανθρωποκαταστροφή που είχε προσδεθεί πίσω από τα δηλητηριώδη σάλια της συγκεκριμένης φράσης.
Μην παραπλανάστε επομένως. Η διασπορά της υποστήριξης των «ελληνικών δικαίων» από τον Αμερικανό Πρόεδρο δεν είναι δωρεάν. Έχει προαπαιτούμενα που κατά κανόνα υπερκοστολογούνται..
Θα σας θυμίσω μόνον πως στις 10 Μαρτίου του «σωτήριου» έτους 2010 ο ανεγκέφαλος πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου πανηγύριζε ακούγοντας τον Ομπάμα να του λέει μετά τη συνάντησή τους στην Ουάσιγκτον πως:
«η Ελλάδα έχει και στις καλές και στις κακές στιγμές έναν σταθερό εταίρο, τις Ηνωμένες Πολιτείες».
Ένας σύμμαχος που ευκαιρίας δοθείσης τσαλαπάτησε τη χώρα ανοίγοντας τη πόρτα στον Αμερικανικό κατά βάση μηχανισμό υποδούλωσης των λαών, το ΔΝΤ, που καλλιέργησε σχέσεις δεσμευτικές με τον χωροφύλακα των Αμερικανών στη περιοχή, το Ισραήλ, και που μερικές ημέρες μετά τίναξε στον αέρα την ενεργειακή συνεργασία με τους Ρώσους στον αγωγό Μπουργκάς Αλεξανδρούπολης.
Η νέα επίθεση φιλίας από τον Ομπάμα κρύβει προαπαιτούμενα και όρους σαφείς. Απόλυτη συμμόρφωση με τα Αμερικανικά καουμποϋλίκια στη Μέση Ανατολή κάτι που πρακτικά σημαίνει διεύρυνση των διευκολύνσεων από τις ήδη υπάρχουσες βάσεις αλλά και τη δημιουργία νέων.. Συμπεριφορά κατοικίδιου από την Ελλάδα σε ότι αφορά τις Αμερικανικές εκστρατείες της κατά της Ουκρανίας και αλλαχού για το στρίμωγμα της Ρωσίας.
Το τι θα έπραττε μια κυβέρνηση της δεξιάς έναντι αυτών το γνωρίζουμε γιατί διαχρονικά στηριζόταν στο «ανήκομεν εις την (διεφθαρμένη) δύσιν». Το πώς θα αντιδράσει μια κυβέρνηση Σύριζα που από πάρα πολύ νωρίς στριμώχθηκε στα στενά μεταξύ της σκύλας και της Χάρυβδης μένει να το δούμε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου