Ανωνύμου του Έλληνος
Σας προτείνω, έργο από το διεθνές ρεπερτόριο μα με εγχώριο ενδιαφέρον: «Σουλτάνος Νταβούτογλου». Βγάζουν πλούσιο κι αυθόρμητο γέλιο οι ραγιάδες του Δ΄ Ράιχ όταν επιτίθενται με σφοδρότητα, για εσωτερική κατανάλωση, σε ένα σοβαρό κράτος όπως η Τουρκία, που στο είναι κάτω - κάτω ανεξάρτητο με ικανούς σε σχέση με την άλλη Ευρώπη ηγέτες. Με σαχλαμάρες:
«Ο σουλτάνος», «ο... δραγουμάνος του βεζίρη» κι άλλες παπαρολογίες, που επ’ ουδενί συνιστούν διπλωματική πολιτική. Κραυγάζουν το ανάθεμα στον Αχμέτ Νταβούτογλου, που ήρθε στην Αθήνα και δεν τόλμησε να απολογηθεί για τις... βόλτες του «Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα». Έτσι λέγεται το σκάφος, χαζοελληναράδες, φέρει τ’ όνομα του μέγιστου πειρατή (και όχι μόνο) της Μεσογείου, που είχε μάνα Ελληνίδα.
Πότε θα εννοήσει η Γκραικυλία ότι εξωτερική πολιτική δεν ασκείται με φραστικές πομφόλυγες από τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης (Μ.Μ.Ε.) και αυτά της Κοινωνικής Μαλακίας ( Social Media);
Με την στημένη από τους ιμπεριαλιστές πτώση της τιμής του πετρελαίου, τα γεωπολιτικά παιχνίδια στην Μέση Ανατολή, στην Ρωσία, τις πολεμικές επιχειρήσεις των Η.Π.Α., που γεννάνε τέρατα τύπου Ισλαμικού Κράτους, με την παγκόσμια κονίστρα να αναταράσσετε όλο και πιο βίαια, είναι αρκετό να λέμε ο... σουλτάνος και ο βεζίρης;
Να εγκαλούμε, τάχα, την Τουρκία, επειδή κάνει στο διπλωματικό επίπεδο ό,τι αδυνατεί η σκλάβα στο Δ’ Ράιχ Γκραικυλία; Πείθουμε κανένα; Βγαίνει ο Πούτιν και τα κάνει όλα λαμπόγιαλο με τους αγωγούς και εκ των υστέρων ψελλίζουμε ότι μας προδίδει και πάει με την Τουρκία; Με ποιον θα πάει, αν όχι με δυνατό και σοβαρό κράτος, με το οποίο έχει αμοιβαία συμφέροντα; Με την Γκραικυλία των κυρώσεων κατά της Μόσχας;
Τώρα η Τουρκία θέλει να γίνει ενεργειακός κόμβος; Από την δεκαετία του 1990 έγραφα στο περιοδικό «Άμυνα και Διπλωματία» για τον τερματικό σταθμό Τσεϊχάν (Σεϊχάν το έγραφα τότε). Μετά από 20 χρόνια πήρατε χαμπάρι τί σημαίνει Τσεϊχάν; Διαβάζω σε εγχώρια Μ.Μ.Ε. άρθρα πύρινα, τάχα, για τον... σουλτάνο Ερντογάν, που συνεχίζει την γεωπολιτική την γραμμή Μουσταφά Κεμάλ. Ποια ν’ ακολουθήσει; Την αποτυχημένη και ξενόδουλη του Ελευθέριου Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου Γκλύξμπουργκ, που έφεραν την Καταστροφή;
Ο Κεμάλ είχε εξυπνάδα να μην αντιταχθεί, να δείξει διπλωματική ανοχή, συμπάθεια στην Οκτωβριανή Επανάσταση, ενώ εμείς στείλαμε ξυπόλυτους κατσαπλιάδες να την... καταπνίξουν! Ευτυχώς ο Μέγας Λένιν τους χάρισε την ζωή, λόγω σεβασμού στο Αρχαίο Πνεύμα. Τους άφησε να φύγουν (να συνεχίσουν στην καταστροφή της Σμύρνης). Είδατε τί συνωμοσιολόγες, που είναι οι πόρνες ζωή και ιστορία στους αμνήμονες των διδαγμάτων της; Την ίδια ηλίθια διπλωματική (κατ’ ευφημισμόν) τακτική συνεχίζει η αποικία της Γκραικυλίας.
Αυλαία και πάμε!
Σας προτείνω, έργο από το διεθνές ρεπερτόριο μα με εγχώριο ενδιαφέρον: «Σουλτάνος Νταβούτογλου». Βγάζουν πλούσιο κι αυθόρμητο γέλιο οι ραγιάδες του Δ΄ Ράιχ όταν επιτίθενται με σφοδρότητα, για εσωτερική κατανάλωση, σε ένα σοβαρό κράτος όπως η Τουρκία, που στο είναι κάτω - κάτω ανεξάρτητο με ικανούς σε σχέση με την άλλη Ευρώπη ηγέτες. Με σαχλαμάρες: «Ο σουλτάνος», «ο... δραγουμάνος του βεζίρη» κι άλλες παπαρολογίες, που επ’ ουδενί συνιστούν διπλωματική πολιτική. Κραυγάζουν το ανάθεμα στον Αχμέτ Νταβούτογλου, που ήρθε στην Αθήνα και δεν τόλμησε να απολογηθεί για τις... βόλτες του «Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα». Έτσι λέγεται το σκάφος, χαζοελληναράδες, φέρει τ’ όνομα του μέγιστου πειρατή (και όχι μόνο) της Μεσογείου, που είχε μάνα Ελληνίδα.
Πότε θα εννοήσει η Γκραικυλία ότι εξωτερική πολιτική δεν ασκείται με φραστικές πομφόλυγες από τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης (Μ.Μ.Ε.) και αυτά της Κοινωνικής Μαλακίας ( Social Media);
Με την στημένη από τους ιμπεριαλιστές πτώση της τιμής του πετρελαίου, τα γεωπολιτικά παιχνίδια στην Μέση Ανατολή, στην Ρωσία, τις πολεμικές επιχειρήσεις των Η.Π.Α., που γεννάνε τέρατα τύπου Ισλαμικού Κράτους, με την παγκόσμια κονίστρα να αναταράσσετε όλο και πιο βίαια, είναι αρκετό να λέμε ο... σουλτάνος και ο βεζίρης;
Να εγκαλούμε, τάχα, την Τουρκία, επειδή κάνει στο διπλωματικό επίπεδο ό,τι αδυνατεί η σκλάβα στο Δ’ Ράιχ Γκραικυλία; Πείθουμε κανένα; Βγαίνει ο Πούτιν και τα κάνει όλα λαμπόγιαλο με τους αγωγούς και εκ των υστέρων ψελλίζουμε ότι μας προδίδει και πάει με την Τουρκία; Με ποιον θα πάει, αν όχι με δυνατό και σοβαρό κράτος, με το οποίο έχει αμοιβαία συμφέροντα; Με την Γκραικυλία των κυρώσεων κατά της Μόσχας;
Τώρα η Τουρκία θέλει να γίνει ενεργειακός κόμβος; Από την δεκαετία του 1990 έγραφα στο περιοδικό «Άμυνα και Διπλωματία» για τον τερματικό σταθμό Τσεϊχάν (Σεϊχάν το έγραφα τότε). Μετά από 20 χρόνια πήρατε χαμπάρι τί σημαίνει Τσεϊχάν; Διαβάζω σε εγχώρια Μ.Μ.Ε. άρθρα πύρινα, τάχα, για τον... σουλτάνο Ερντογάν, που συνεχίζει την γεωπολιτική την γραμμή Μουσταφά Κεμάλ. Ποια ν’ ακολουθήσει; Την αποτυχημένη και ξενόδουλη του Ελευθέριου Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου Γκλύξμπουργκ, που έφεραν την Καταστροφή;
Ο Κεμάλ είχε εξυπνάδα να μην αντιταχθεί, να δείξει διπλωματική ανοχή, συμπάθεια στην Οκτωβριανή Επανάσταση, ενώ εμείς στείλαμε ξυπόλυτους κατσαπλιάδες να την... καταπνίξουν! Ευτυχώς ο Μέγας Λένιν τους χάρισε την ζωή, λόγω σεβασμού στο Αρχαίο Πνεύμα. Τους άφησε να φύγουν (να συνεχίσουν στην καταστροφή της Σμύρνης). Είδατε τί συνωμοσιολόγες, που είναι οι πόρνες ζωή και ιστορία στους αμνήμονες των διδαγμάτων της; Την ίδια ηλίθια διπλωματική (κατ’ ευφημισμόν) τακτική συνεχίζει η αποικία της Γκραικυλίας.
Αυλαία και πάμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου