ΑΛΛΟ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΙ ΑΛΛΟ ΛΙΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΑΛΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟΦΑΝΗΣ

Χρόνος ανοχής ή στήριξης σε ουρανομήκεις μαλακίες δεν υπάρχει!

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Ούτε η γη δεν περιστρέφεται του εαυτού της με την ταχύτητα που περιστρέφεται ο βασικός κορμός των στελεχών του Σύριζα των θέσεών του. Χθες παρακολούθησα προσεκτικά αφού υπήρξα αυτήκοος μάρτυς τις θέσεις Βαρουφάκη ως υπουργού οικονομικών.

Και τις παρακολούθησα έκπληκτος, δεδομένου πως αυτές είχαν τεθεί σε ένα σημείο του κύκλου, εκ διαμέτρου αντίθετο εκείνου που ως υποψήφιος βρισκόταν, πολλώ δε μάλλον εκείνων,  που ως Βαρουφάκης του διαδικτύου τοποθετείτο μόλις προς ενός έτους επί παραδείγματι.

Ως υπουργός διέσπειρε προσεκτικά μηνύματα εντός και εκτός της επικράτειας πως ο Σύριζα δεν επιδιώκει τη ρήξη, δηλαδή τη κατάργηση του μνημονίου δι ενός άρθρου, τη σύσταση ανεξάρτητης και διακομματικής επιτροπής για τον έλεγχο του χρέους και εν τέλει τη μονομερή διαγραφή του.. Άποψη του αρχηγού του που αν δεν επαναλάμβανε αυτολεξί, την ενίσχυε χρόνια τώρα δια μετέωρων επιχειρημάτων αυτής της εμβέλειας, ώστε κάποιοι από τους συναδέλφους του τον είχαν βαφτίσει «Μπαρουφάκη».

Χθες δεν ξέρω από ποια πηγή γνώσης άντλησε το σθένος, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ σπεκουλάρησε με λόγια επιλεγμένα ένα προς ένα, επί μιας διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, που παρά τις πρόσφατες διακηρύξεις του, δεν θα προκαλέσει «αίμα και δάκρια σε κανένα εκ των δύο μερών». Κάτι σαν το «χ» (ισοπαλία) σε ένα  αγώνα που ουδείς ευτυχεί βαθμολογικά γιατί τα πράγματα μένουν ως έχουν.. Στο μεταξύ ο οπαδός (ψηφοφόρος) έχει καταβάλλει το αντίτιμο του εισιτηρίου-της δανειακής δόσης εν προκειμένω. 

Και κατά τη στιγμή που έσπαγα τη γκλάβα μου για να βρω στη βάση ποιου μαθηματικού τύπου θα επιτυγχάνετο η λύση αυτής της Βαρουφάκειας εξίσωσης, ήρθε ο ίδιος -αφού είχε επιτεθεί  στα «αφηγήματα» των δημοσιογράφων- κατά τη συνέχεια του λόγου του και  μου την έδωσε στο πιάτο.

« Οι γονείς μας είπε, δημιούργησαν όταν είχαν λιτό τρόπο ζωής και όχι λιτότητα!!» για ν’ αφήσει τους συναδέλφους ξερούς!!

Επειδή είναι άλλο πράγμα ν’ ακούς μια ουρανομήκη μαλακία επί των πεζοδρομίων της οδού Νίκης και άλλο να την εισπράττεις στερεοφωνικά από τα ηχεία του τετάρτου ορόφου όπου στεγάζεται το γραφείο του υπουργού οικονομικών. Κατά τον Βαρουφάκη οι γονείς μας θα μπορούσαν να βιώσουν μια χλιδάτη ζωή τις δεκαετίες του 1950 και 1960, αλλά δεν το έκαναν από βίτσιο.. Επειδή ήθελαν ν’ αναπτυχθούν.

Μερικά στοιχεία της χλιδάτης ζωής που δεν επέλεξαν παρά τον πλούτο τους:

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 η κατάσταση της χώρας ήταν ελεεινή. Εξαρτημένη εθνικά – πολιτικά, αλλά και γονατισμένη οικονομικά, με το μαυραγορίτικο κεφάλαιο να επενδύεται σε «σίγουρες» χρυσές λίρες κι όχι σε δουλειές, έβλεπε τον ρυθμό ανάπτυξης, όταν υπήρχε, να μην ξεπερνάει το 2%, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ευρώπη πετούσε στο 10%. Το βιοτικό επίπεδο ήταν το χαμηλότερο της Ευρώπης, ενώ το κατά κεφαλήν εισόδημα έφτανε μόλις 156 δολάρια ετησίως, το 1/5 από αυτό της Αγγλίας και το 1/30 του γαλλικού για να μην προεκταθώ στου Ελβετικού και υποστείτε εγκεφαλικό..


 Οι επιχειρήσεις έβαζαν λουκέτο σε καθημερινή βάση, οι απολύσεις επιδείνωναν την απόγνωση, η ανεργία βρισκόταν σε επίπεδα σημερινά και κάποιοι αναζητούσαν ένα πιο υποφερτό μέλλον στο εξωτερικό, ενώ άλλοι δεν άντεχαν και αυτοκτονούσαν.

Σαν… σήμερα!


Το κλίμα της εποχής περιγράφεται εξαιρετικά από το δημοσίευμα των «Νέων» (1.4.1953): «Οι εμπορικές εργασίες μειώθηκαν κατά 80% υποστηρίζει ο πρόεδρος των εμπόρων Πειραιώς. Ο πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Δημήτριος Κουμς είπε μεταξύ άλλων: «Το ότι υπάρχει οικονομική κρίση και, μάλιστα, δυστυχώς μεγάλης έκτασης σε όλους τους τομείς της οικονομικής μας δραστηριότητας ουδείς δύναται να το αμφισβητήσει. Η κρίση αυτή θα μας οδηγήσει ασφαλώς στην πλήρη οικονομική κατάρρευση, αν δεν ληφθούν σύντομα μέτρα. Από το 1952 ακολουθήθηκε πολιτική περιορισμού των πιστώσεων κι εν συνεχεία μείωση του ρευστού χρήματος. Παράλληλα επιβλήθηκαν κάθε είδους επιβαρύνσεις επί των παραγωγικών τάξεων. Σαν αναγκαία συνέπεια ακολούθησε το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ανεργία των επαγγελματιών, χωρίς να υπολογίσει κανείς και την αύξηση της καθαρής εργατικής ανεργίας».


Κατόπιν αυτών είναι ηλίου φαεινότερο ποιο ακριβώς θα είναι το επίπεδο του λιτού τρόπου ζωής στο οποίο μας ζυμώνει  είτε δολίως είτε βλακωδώς  ο νεόκοπος συμβιβασμός του Βαρουφάκη και της αριστερής του παρέας. Στο ίδιο ακριβώς που μας έσπρωχναν και οι προκάτοχοι της σημερινής του θέσης, αν δεν επανακάμψουν στις πολιτικές εξαγγελίες με τις οποίες υφάρπαξαν τη ψήφο των «αριστερών».
 
Γιατί άλλο αριστερός κι άλλο αριστεροφανής..