Τα 8000 φωτεινά μπαλόνια που όριζαν οπτικά το σημείο όπου βρισκόταν το Τείχος απελευθερώθηκαν στο αέρα. Αυτή ήταν και η τελευταία συμβολική πράξη της «πτώσης» του Τείχους στους χθεσινούς πανηγυρικούς εορτασμούς. Εκείνο που μένει την επόμενη ημέρα είναι η εκτίμηση του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ότι η ανθρωπότητα 25 χρόνια μετά την υπέρβαση της διαίρεσης σε δύο ιδεολογικά μπλοκ βρίσκεται ενώπιον ενός δεύτερου ψυχρού πολέμου.
«Σε διενέξεις με φιλικές χώρες»
«Έγιναν πολλά λάθη στην στάθμιση του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στη Δύση και στην Ανατολή, κυρίως μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας», παρατηρεί ο Thüringische Landeszeitung της Βαϊμάρης. «Ο Γκορμπατσόφ επιρρίπτει στη Δύση και ιδιαίτερα στις ΗΠΑ ότι μετά την αλλαγή το 1989 δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους. Οι πανηγυρικοί εορτασμοί και οι τελετές μνήμες δεν μπόρεσαν τόσο απλά να απομακρύνουν αυτήν την κατηγορία. Στο ίδιο μήκος κύματος και η Stuttgarter Zeitung.
«Η Δύση για πολύ καιρό αισθάνθηκε ότι νίκησε τη Σοβ. Ένωση και δεν πήρε στα σοβαρά τη Μόσχα ως ισότιμο εταίρο. Αυτή η στάση παίρνει τώρα την εκδίκησή της στην ουκρανική κρίση. Μόνο τώρα που ο Πούτιν έχει δρομολογήσει μια επικίνδυνη, αλλά επιτυχημένη πολιτική σύγκρουσης με την Ευρώπη, λαμβάνεται υπόψη ως ίσος προς ίσον. Η ΕΕ θα δώσει στη Μόσχα να καταλάβει ότι έλαβε το μήνυμα. Αλλά από την άλλη πλευρά και ο Πούτιν θα πρέπει να επιστρέψει στην πολιτική εποικοδομητικού διαλόγου».
Ποιο λοιπόν είναι το πολιτικό στίγμα της Γερμανίας 25 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους; Ο σχολιαστής της Frankfurter Allgemeine Zeitung υποστηρίζει ότι η σημερινή Γερμανία είναι «μοναχική».
Η υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών της καγκελαρίου έχουν αφήσει βαθιά τα ίχνη της με τον στενό της εταίρο, τις ΗΠΑ. «Η Γερμανία», επισημαίνει ο σχολιαστής, «δεν θα γίνει ποτέ μια δεύτερη Βρετανία για τους Αμερικανούς. Υπάρχουν πολλές κοινές αξίες μεταξύ τους, αλλά λείπει η εμπιστοσύνη και από τις δυο πλευρές».
Η εφημερίδα αναφέρεται και στις διαφορές προσέγγισης της ευρωκρίσης κυρίως με τη Γαλλία, αλλά και την Ιταλία στο θέμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των μεταρρυθμίσεων. Και ο σχολιαστής καταλήγει: «Έτσι η επανενωμένη Γερμανία βρίσκεται πολύ πιο μόνη στη διεθνή πολιτική σκηνή από όσο φαντάζονταν ορισμένοι το 1990. Η ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ ως πλαίσιο προστασίας για τη νεοαποκτηθείσα κυριαρχία, δεν μπόρεσε να εμποδίσει μεγάλες διενέξεις με φιλικές χώρες. Στην περίπτωση μάλιστα του ευρώ τις ενίσχυσε. Για τη χώρα, που θέλει να βρίσκεται στο 'mainstream', όχι μόνο στη Δύση αλλά και διεθνώς, πρόκειται για μια εμπειρία που θα πρέπει να την προβληματίσει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου