ΑΝ ΤΩΡΑ ΠΑΡΩ ΤΑ ΟΠΛΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ;

 Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Κατά κανόνα δεν γενικεύω αυθαίρετα προσωπικά παραδείγματα. Θα το κάνω όμως τώρα για ένα γεγονός που αν και με αφορά προσωπικά είμαι απολύτως βέβαιος πως δεν μπορεί να μου έχει συμβεί αποκλειστικά, εκτός και αν εξ αιτίας της  κατακόρυφης αύξησης της αναγνωσιμότητας του ιστότοπου  με έχουν επικηρύξει. (είναι γνωστό πως χρησιμοποιούν την εφορία ως μέσο πίεσης αντιφρονούντων) Η ιστορία σε τίτλους έχει ως εξής.

1) Καταθέτω το έτος 2007 τις πινακίδες του καινούργιου μου αυτοκινήτου γιατί με απόφαση της γενικής γραμματείας προστασίας καταναλωτή και των ασφαλιστικών μέτρων του πρωτοδικείου, εκρίθη μετά από ένα ατύχημα  ως μη ασφαλές προϊόν.

2)Επτά μήνες μετά την κατάθεση βρίσκω επί του παρμπρίζ προειδοποιητικό έγγραφο του Δήμου πως αν δεν το αποσύρω από τον δρόμο θα το αποσύρει αυτός στη βάση του νόμου περί στερεών αποβλήτων.

3) Επανέρχομαι στην εφορία τους επιδεικνύω τις αποφάσεις της γενικής γραμματείας προστασίας καταναλωτή και των ασφαλιστικών μέτρων και ζητώ τη συνδρομή τους στην αντιμετώπιση του διλήμματος ενώπιον του οποίου είχα τεθεί. Η το κλείνετε σε γκαράζ ή αν δεν διαθέτετε, παίρνετε ξανά πίσω τις πινακίδες. Δηλαδή θα χρεωθώ τέλη κυκλοφορίας για ένα αυτοκίνητο που απαγορεύεται να κυκλοφορώ ως επικίνδυνο, ρωτώ αφελώς. Ελπίζουμε όχι αν επιδείξετε τότε τα έγγραφα αυτά και την τελεσίδικη δικαστική απόφαση.

4) Το 2013 έξη χρόνια μετά κι ενω το αυτοκίνητο παραμένει ακίνητο,  λαμβάνω ένα χαρτί της εφορίας σύμφωνα με το οποίο έχω χρεωθεί απέναντί τους περίπου 6000 ευρώ συμπεριλαμβανομένων των προστίμων και των τόκων για τέλη κυκλοφορίας που  ορθώς δεν κατέβαλα αφού με αποφάσεις δημοσίων υπηρεσιών  είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία του αυτοκινήτου.

5)Επισκέπτομαι αυτομάτως την εφορία έχοντας προηγουμένως συντάξει και αποστείλει μια οργισμένη επιστολή στον υφυπουργό οικονομικών Σταϊκούρα ο οποίος στη λογική του απελθέτω εμού το ποτήριο τούτο με παρέπεμψε στην αρμόδια ΔΟΥ. Ταυτοχρόνως προσφεύγω στον συνήγορο του πολίτη ο οποίος με έγγραφό του προς την ΔΟΥ  ζητεί να διαγραφεί το χρέος υπό την λογική θέση πως δεν είναι δυνατόν το δημόσιο δια της μιας του χειρός (εφορία) να χρεώνει έναν πολίτη για ένα αγαθό τη χρήση του οποίου την έχει απαγορεύσει με το άλλο (γενική γραμματεία προστασίας καταναλωτή – δικαστήρια) !! Να προσφύγετε σε ενδικοφανή επιτροπή (πρόκειται γι αυτή τη γραφειοκρατική λειτουργία επί της οποίας ήταν καταδικαστικοί οι δικαστές ζητώντας  πρόσφατα  πρόσφατα να αλλάξει ο νόμος έτσι ώστε να μπορεί ο καθένας να προσφεύγει στη δικαιοσύνη ανέξοδα για να λύσει τις διαφορές του) μου απάντησαν στεγνά..

6) Προβληματισμένος και πριν καν αποφασίσω τι μέλλει γενέσθαι περίπου κατά τον περασμένο Ιούνη επεμβαίνουν στη μισθοδοσία μου κι αρχίζει η αφαίμαξη 600 ευρώ μηνιαίως καταστρατηγώντας ακόμη και αυτόν τον νόμο 4254/14 που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει και που ορίζει ως ακατάσχετο το ποσό των 1500 ευρώ γεγονός που πλέον μου αφαιρεί κυνικά τη δυνατότητα διατροφής της οικογένειάς μου.

Αν τώρα εγώ πάρω τα όπλα θα είμαι τρομοκράτης;