Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΑ ΓΚΛΟΠΣ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Είναι πλέον πασιφανές. Η επίσημη μεταχουντική εμφάνιση όλων των ακροδεξιών ζόμπι το επιβεβαιώνει πέραν πάσης αμφιβολίας. Επαναφέρουν δια της αστυνομικής βίας το μετεμφυλιακό κράτος της δεξιάς στην απεχθέστερή του όψη. Εκείνη της Καραμανλικής ΕΡΕ και της Αβερωφικής Νέας Δημοκρατίας των Ρέηντζερς και των Κενταύρων. Των δολοφόνων του Πέτρουλα του Γρηγόρη Λαμπράκη και του Καλαμπόκα. Μια ανάσα απέχει ο Σαμαράς από τ’ όνειρό του.

Ό,τι εδώ και δυο έτη παρακολουθεί ο έντρομος ο λαός δυστυχώς από τον καναπέ του, δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από την υλοποίηση ενός σχεδίου απενοχοποίησης των ασφαλ(η)των των Χιτών και των δοσιλόγων, προκειμένου να εξαπολυθεί μια γενικευμένη ιδεολογικά επίθεση κατά της αριστεράς (εν τω συνόλω της) αλλά και της ιστορίας, η οποία πρέπει πάσι δυνάμει να παραχαραχθεί.

 Αυτός είναι ο λόγος που οι σύγχρονοι Φαήλοι Πλεύρηδες Αδώνιδες και τσεκουροφόροι Βορίδηδες από κοινού με τις σκιές των μίσθαρνων πρακτορίσκων από τα υπόγεια της Κατεχάκη, διαχέουν χρόνια τώρα δια του διαδικτύου μολυσματικούς ιούς, κυρίως για το Πολυτεχνείο και συγκεκριμένη στιγμή της μεταπολιτευτικής περιόδου. Επιλεκτικά κατά εκείνης της δεκαετίας 1980-1990 στην διάρκεια της οποίας ο λαός ανάπνευσε ελευθερίες, δικαιώματα και κατακτήσεις.

Με αυτή τη μεταπολίτευση κατά την άποψη συμβούλων τύπου Μπαλτάκου θέλει να συγκρουστεί. Αυτή επιδιώκει -συνδέοντάς τη με ένα διεφθαρμένο κράτος- να αποδομήσει. Αν μέχρι τώρα δεν το έχει επιτύχει ολικά, αυτό οφείλεται κυρίως στην ανεξέλεγκτη δράση των εγκληματιών της Χρυσής Αυγής, που τερατογένεση των παρακρατικών εργαστηρίων του δικού του καθεστώτος ήταν, αλλά και για δύο ακόμη λόγους:

Τη λαϊκή αντίδραση και την αντίθεση των Καραμανλικών του κόμματός του, οι οποίοι είχαν χρόνια επενδύσει στη προσέγγιση του μεσαίου χώρου. Μια πολιτική θέση που έφτυσαν αίμα για να την στηρίξουν και που τα ακροδεξιά σχέδια Σαμαρά τους καταστρέφει ισοπεδωτικά.

Τα σημεία και τέρατα είναι πολλά αλλά επιλέγω το τελευταίο. Δεν είναι τυχαίο που καθηγήτρια της εγκληματολογίας αντιμετώπισε έκπληκτη τους δοκίμους υπαστυνόμους να χειροκροτούν αλαλάζοντες συνάδελφό τους ο οποίος δήλωνε ευθέως κι ευθαρσώς πως είναι «υπερήφανος ως φασίστας» και που;

 Σε μια χώρα υποτελή στα επιτόκια των νεοφασιστών.

Αυτός και πολλοί άλλοι δεν μας προκύπτουν ναζιστές από τα γενοφάσια τους. Απόδειξη οι γονείς του ενός εκ των δύο δολοφονημένων Χρυσαυγιτών στο Ηράκλειο που αρνούνται τη σκύλευση του ονόματος της οικογένειάς τους από τα τάγματα εφόδου του Μιχαλολιάκου. Τα σκυλιά κατά πως τα εκπαιδεύσεις συμπεριφέρονται. Κι αυτή την εκπαίδευση διέταξε ο Σαμαράς που δια του εκ των δεξιών του Μπαλτάκου σύστησε μια υπόγεια δίοδο θερμής επικοινωνίας με τους Χρυσαυγίτες. 

Αν η επταετία Σημίτη είχε αξιοποιήσει τη δικαστική εξουσία ως εκσκαφέα κατεδάφισης του ρετιρέ των εργασιακών κατακτήσεων του λαού, ετούτος εδώ χρησιμοποιεί τα σώματα ασφαλείας ως πολιορκητικό κριό για την πλήρη εκθεμελίωση του οικοδομήματος, που αφελώς οι εργαζόμενοι θεωρούσαν άπαρτο οχυρό.

Μην εκπλαγείτε έτσι αν στο άμεσο μέλλον σκηνές αστυνομικής βίας ως αυτή του περιπτέρου στα Εξάρχεια επαναληφθούν. Θα είναι γιατί ο Σαμαράς θα έχει πλήρως αποκαταστήσει μια ειδυλλιακή σχέση με τα σώματα ασφαλείας, τα οποία σε αντιδιαστολή με όλο το υπολοιπο δημόσιο αλλά και τους συνταξιούχους που λεηλατήθηκαν, προικοδότησε μόλις πρόσφατα με την αποκατάσταση της μισθοδοσίας τους. Δεν μένει παρά να περάσουν βέρες για να επικυρωθεί η επιστροφή στο παρελθόν του μέλλοντός μας.

Το παρελθόν όπου ένας εκπαιδευτικός επί παραδείγματι, απολυόταν εξ αιτίας των φρονημάτων του, ενώ πράξεις αστυνομικής αυθαιρεσίας σηματοδοτούσαν απλώς μεμονωμένα περιστατικά. Ή νεολαίοι με πολιτική δράση και συνδικαλιστές των αγώνων στους δρόμους της φωτιάς, έμπαιναν στο στόχαστρο των αρχών με τις διεκδικητικές εκδηλώσεις τους να περιγράφονται δια των σκληρότερων όρων, μεταξύ των οποίων κυριαρχούσε ο «ανατροπέας του πολιτεύματος». Στο παρόν ο εκπαιδευτικός απολύεται δια μέσου των αξιολογήσεων και οι καταγεγραμμένοι ταραξίες φοιτητές και συνδικαλιστές στιγματίζονται για ν’ αποκλείονται στο μέλλον κοινωνικά και οικονομικά . Θα καθαριστεί ετσι και κατά τα πρότυπα της δεκαετίας του 1960 η ελληνική κοινωνία από τ’ αριστερά «μιάσματα» τα οποία θα εξαναγκαστούν σε μια νέα μετανάστευση για να επιβιώσουν.

Όλων αυτών θα προηγηθεί η ιδεολογική επίθεση κατά των πολιτικών και ιστορικών συμβόλων του λαού. Τα μαύρα στίγματα στον ορίζοντα που παραπέμπουν στο επερχόμενο μπουρίνι έχουν ήδη καταγραφεί: «"Θα ήθελα κι εγώ ως μέλος της γενιάς του Πολυτεχνείου να ζητήσω συγγνώμη. Ζητώ συγγνώμη γιατί η γενιά μου, η «γενιά του Πολυτεχνείου», αυτή η γενιά, οι δεξιοί, αλλά περισσότερο οι αριστεροί, πρόδωσαν τα όνειρα και τις προσδοκίες αυτού του λαού» είπε ο κ. Καλαντζής βουλευτής της ΝΔ. "Πέρα όμως από την τιμητική υπόμνηση των γεγονότων του Πολυτεχνείου αυτό που οφείλουμε όλοι μας να κάνουμε είναι η ειλικρινής αυτοκριτική για το κατά πόσο τα ιδανικά για τα οποία πάλεψαν οι νέοι εκείνης της περιόδου δικαιώθηκαν ή αν προδόθηκαν με την πάροδο του χρόνου. Δυστυχώς και η γενιά του Πολυτεχνείου διολίσθησε προς το κατεστημένο -και μάλιστα ένα σαθρό κατεστημένο. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει" συμπλήρωσε  χαρακτηριστικά ο εισαγγελέας της Χούντας κ. Μαρκογιαννάκης. 

Η εξουσία μέρα την ημέρα περνάει στα γκλοπς και όταν αυτό γενικευτεί η χώρα θα σταθεί στο μετέωρο βήμα του πελαργού. Επειδή όσοι θ’ απομείνουν για να την στηρίξουν δεν θα είναι άλλοι από τους πολιτικούς απογόνους των Χιτών, των Ταγματασφαλιτών των μαυραγοριτών και των δοσιλόγων. Όλα τα κοινωνικά κατακάθια.