ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΔΙΧΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

 
Σε πολιτικό τσίρκο μετασχημάτισαν συγκυβερνώντες το πολιτικό σκηνικό. Τελευταίο αλλά όχι και έσχατο κρούσμα οι συλλήψεις δύο εν δυνάμει τρομοκρατών επί των οποίων σκηνοθετήθηκε μια τηλεοπτική υπερπαραγωγή από σενάριο αστυνομικής φαντασίας. 

Πως δήθεν είχε στοχοποιηθεί ο Βαγγέλης Μαρινάκης και διάφοροι περίεργοι κίτρινοι από την ΚΟΣΚΟ και πως τάχα επρόκειτο να χτυπηθεί ανήμερα της Αγίας Νέας Δημοκρατίας προστάτιδας της δεξιάς, ο επί της λεωφόρου Συγγρού πολιτικός ναός της και πως χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες της αντιτρομοκρατικής, η επιχείρηση αποτράπηκε και η Ελλάς διεσώθη. 


Και πότε; Κατά τη στιγμή που αυτή «ανακάμπτει οικονομικά», σύμφωνα με την επωδό (προηγήθηκε ομοβροντία ασυναρτησιών και νομικών ακροβασιών) του Κικίλια  ο οποίος ευκαιρίας δοθείσης, αντί ανακοινώσεως αστυνομικού περιεχομένου, εκφώνησε προσβλητικά προς τη νοημοσύνη του λαού ένα πολιτικό λογίδριο. 

Εξοργιστική συμπεριφορά πολιτικού θεομπαίχτη που αν αποδεικνύει κάτι, αυτό είναι πως οι πολιτικοί του προϊστάμενοι και λακέδες του διεθνούς ιερατείου της τοκογλυφίας, είναι αμετανόητοι και δεν ορρωδούν προ ουδενός. Κυρίως επειδή μας εκλαμβάνουν ως αφρικανούς φυλάρχους που όταν τους επιδεικνύουν τους πολύχρωμα φωτεινούς ενδείκτες από την κονσόλα ενός αεροσκάφους, αναμένουν την βαθιά έκφραση του θαυμασμού τους. 

Αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι πως ο κουρνιαχτός που επιχείρησαν να σηκώσουν με την υπόθεση της «δεδηλωμένης» δεν τους βγήκε. 

Παρακολουθούσαν από το απόγευμα έντρομοι μια συστοιχία από βουλευτές των κομμάτων τους – με προεξάρχοντα τον Νικήτα Κακλαμάνη από την εστία τηλεοπτικής μόλυνσης του Καρατζαφέρη- να ονοματίζουν τη κίνηση αυτή με μια σειρά από χαρακτηρισμούς, επιεικέστερος των οποίων ήταν ο επιθετικός προσδιορισμός «βλακώδης». 

Ήδη είχαν προκαλέσει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από εκείνα που ανέμεναν και φιλοδοξούσαν να τα προσθέσουν στο πολιτικό τους ταμείο. 

Η κίνηση αποπροσανατολισμού από τα μύρια όσα  καθεύδουν εναντίον του λαού το αμέσως προσεχές διάστημα, ήταν πλέον "δεδηλωμένο" ότι στεκόταν στο ένα πόδι όπως το μετέωρο βήμα του πελαργού. Κινδύνευαν να γκρεμιστούν οι ίδιοι από τα ύψη που επιχείρησαν να σηκώσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους.. 

Δεδομένου όμως ότι οι αιρετοί της δεξιάς λαμόγια και ανεστραμμένη εικόνα των ψηφοφόρων τους είναι, ηλίθιοι δεν είναι, αντιλήφθηκαν έγκαιρα, πως δια της «δεδηλωμένης» τους καθιστούσαν συνενόχους της χαριστικής βολής που ετοιμάζονταν να δώσουν κατά του βαριά λαβωμένου λαού. Και αντέδρασαν ακαριαία με συνέπεια να τυλίξουν σε ένα πέπλο μυστηρίου τη στάση τους κατά την ονομαστική ψηφοφορία στη βουλή. 

Στο ψηφίζω δεν ψηφίζω στάθηκε μια ομάδα εξ αυτων ικανή όμως να τους γκρεμίσει. Με την απόγνωση πλέον μυστικοσύμβουλό τους διάβηκαν τον Ρουβίκωνα. Εν προκειμένω το δίκαιό μας το οποίο καταδικάζει το έγκλημα, αλλά αρνείται κατηγορηματικά να καταδικάσει την πρόθεση. 

Συνέλαβαν έτσι σε απ’ ευθείας μετάδοση δυο (ως αυτή τη στιγμή ) αγνώστου ταυτότητας και εν δυνάμει τρομοκράτες, οι οποίοι περιφέρονταν με σημειώματα στις τσέπες τους κατά τα οποία υποδεικνύονταν οι στόχοι τους! Πλέον η παράνοια πήρε τη θέση της πολιτικής λογικής και η συνομωσία της πολιτικής πρακτικής. 

Γιατί μου θύμισαν εντονα τον στρατό που όταν ο εκπαιδευτής σου σε μισούσε σου αφαιρούσε κατά την επιθεώρηση το δικαίωμα άδειας υπό τον εξής παρανοϊκό ισχυρισμό :  «Μύγα ίπτατο επί του όπλου σου ίνα επικαθήσει επ’ αυτού!» 

Κι αν δεν επικάθητο; Άντε τράβα τώρα να πιάσεις κουβέντα με την μύγα- τους εν δυνάμει τρομοκράτες στην περίπτωσή μας – για να σου ομολογήσουν πως πράγματι θα εκτελούσαν τους εν λόγω «κυρίους» τους οποίους τώρα έχεις εσύ έχεις στοχοποιήσει! 

Έθεσαν κατόπιν αυτών τα τηλεοπτικά τύμπανα σε λειτουργία προκαλώντας θορύβους που θα αποσπούσαν την προσοχή του λαού από την ουσιαστική τρομοκρατία. 

Αυτή που περνά αθόρυβα από τη βουλή μεταμεσονύκτιες ώρες και που υπογράφει τελεσιδίκως την καταδίκη μας σε θάνατο.