ΑΪΝΤΕ ΘΥΜΑ ΑΪΝΤΕ ΨΩΝΙΟ ΑΪΝΤΕ ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΙΩΝΙΟ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Το να ζητά κανείς από την ομάδα του πολιτικού τουρισμού, το Ποτάμι, πολιτική σκέψη είναι σαν να ζητά πιρουέτες από τον κώλο μιας μαϊμούς. 
Σε μια λοιπόν από τις τελευταίες χορευτικές και φυσικά τηλεοπτικές του στροφές ο Σταύρος και κυρ Σταύρος και αφέντης και Τσουτσουλομύτης, αποτύπωσε τη μύχια φιλοδοξία του να καταλάβει το λεγόμενο κέντρο της πολιτικής πολεοδομίας, τα όρια του οποίου περικλείουν αυστηρά τα συμφέροντα της γνωστής ελίτ, που δια της τηλοψίας και των τραπεζών τους, τον ανέδειξαν «άρχοντα της ευρωβουλής». 


Με τον αέρα έτσι του πολιτικού μεγαλοτσιφλικά πήρε φόρα κατηφόρα και ζήτησε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι «κύριοι και αφέντες του» του επέβαλαν να ζητήσει. Την Συνταγματική αναθεώρηση και ειδικότερα την κατάργηση των άρθρων «περί ευθύνης υπουργών» (περί πολιορκητικού κριού πρόκειται και όχι περί αιτήματος) και εκείνα τα περί ασυλίας των βουλευτών, υπερβαίνοντας «Δόλ»ια το γεγονός πως ειδικά για το δεύτερο: βουλευτική ασυλία σε αδικήματα ποινικού περιεχομένου δεν υφίσταται.. Στόχος επομένως είναι η κατάργηση της πολιτικής ασυλίας κατά τα πρότυπα της πανεπιστημιακής.

 Και για να επιβεβαιώσει την εστία έκλυσης μολυσματικών πολιτικών ιδεών, στο σημείο αυτό πρότεινε την κατάργηση του γνωστού άρθρου 16, (περί του αυστηρά δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) , ούτως ώστε να επιτραπεί «η ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων». Κάτι σαν τις ΜΚΟ δηλαδή οι πλείστες εκ των οποίων διατρέφονται από τις χαβούζες των μυστικών υπηρεσιών.  

 «Βήμα» το «Βήμα» προχώρησε και στην εκθεμελίωση του έτερου γιγαντιαίου πυλώνα του κράτους, την υγεία, για να μας υποδείξει κατά τα Αμερικανικά πρότυπα των 65 εκατομμυρίων αστέγων και των υπερδιπλάσιων ανασφάλιστων, πως το έλεος της άρχουσας τάξης που εκπροσωπεί θα μας επιτρέψει να …απολαύσουμε τις παροχές «ενός βασικού πακέτου υπηρεσιών του ΕΟΠΠΥ» στη βάση του οποίου ο γιατρός θα κάνει «μάκια» «μάκια» στα ματάκια τον ασθενή για να θεραπευτεί και πέραν αυτού ουδέν, αν μηδέν είναι οι τραπεζικές του καταθέσεις. Διότι κατά τη λογική των δυνατών και δυναστών μας τη ευγενική χορηγία των οποίων υφίσταται η πολιτική ύπαρξη του Θεωδοράκη, δεν «είσαι» αν δεν «έχεις»!   

Για να κλείσει με την γνωστή και προσφιλή επωδό των λειτουργών του καθεστώτος σε κάθε εκλογές. Πασπάλισε τη τούρτα των πολιτικών του σκατών με την ζάχαρη άχνη της μείωσης των υπουργών σε εικοσιπέντε (ούτε εικοσιτέσσερις ούτε εικοσιέξη) και πρότεινε τη θέσπιση ενός πανίσχυρου πρωθυπουργικού γραφείου, προσβλέποντας κρυφά  στον θρόνο αυτό των αθανάτων. 

Λίγο απείχε από το να υπαινιχθεί πως είναι η μετενσάρκωση του Μεγαλέξανδρου που κατά τους ομοίους του Καργάκο και Άδωνη κοιμάται τον ύπνο του άνακτα στην Αμφίπολη..

 ‘Αϊντε θύμα άϊντε ψώνιο άϊντε σύμβολο αιώνιο..