Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

ΚΡΥΟΣ ΛΑΠΑΣ Ο ΧΘΕΣΙΝΟΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ



Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Κατάσταση όπλου σε αφλογιστία παρουσίασε ο Λαζόπουλος χθες. Δεν μπορώ να είμαι σε γνώση του τι ακριβώς έφταιξε αλλά: Ήταν ηλίου φαεινότερο πως ή τον εξάντλησαν ή εξαντλήθηκε και τα κύτταρά του δεν αναπαράγουν φρέσκες ιδέες. Δεν ήταν αιφνιδιαστικός και ισοπεδωτικός όπως το απαιτούν οι κανόνες μιας σάτιρας μα μήτε και καυστικός κατά το συνήθειο του. Σαν το χημείο του μυαλού του να έπαψε να συνδέει εύστοχα όλα τα μεταξύ τους ασύνδετα υλικά, για να παράξει αβίαστα την έκρηξη του γέλιου. Επί τρεις ολόκληρες ώρες κατέφευγε ή σε ευτελή σεξιστικού περιεχομένου λογοπαίγνια, ή σε κακή απομίμηση της αδεξιότητας του απωθητικού  Μίστερ Μπιμ. Αδυνατούσε ολοφάνερα να εκμεταλλευτεί τη πληθώρα των εύφλεκτων υλικών που του πρόσφερε η κοινωνικά επώδυνη επικαιρότητα, πιθανότατα είτε επειδή δεν την βίωνε στο πετσί του, είτε διότι ήταν ανίκανος να την αφομοιώσει και να την υποδυθεί.
Όπως και να έχει ο Λαζόπουλος χθες έπαιξε έναν ρόλο που δεν τον είχε. Του αόρατου ανθρώπου που από το βάθος ενός κοινωνικού πεδίου, όφειλε να παρατηρεί, να επιλέγει, να στοχεύει και εν τέλει να πυροβολεί κονιορτοποιώντας τον στόχο δια του λόγου του. Αντ’ αυτών είδαμε έναν Λαζόπουλο γελωτοποιό της λούμπεν άρχουσας τάξης και του αντίστοιχού της προλεταριάτου που σερνόταν στο κατακόκκινο χαλί του διαδρόμου του Σεραφείμιου, συγνώμη του Μαρινάκιου και πάλι συγνώμη, του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά ήθελα να γράψω, προκειμένου να επιδ(ή)ξει (την νοημοσύνη των θεατών) κατά ποιο τρόπο θα ψώνιζε ο καταναλωτής στο σούπερ μάρκετ..  Να παίρνει στη συνέχεια δια αντιπροσώπων συνεντεύξεις ξεματιάσματος από έναν ψωνισμένο γέροντα που ως σάτιρος βωμολοχούσε χυδαία, να προβάλλει φθηνές  μαγνητοσκοπήσεις από τα χιλιάδες βιντεάκια των εθελοντών του you tube και να μοντάρει άτεχνα ασώματες κεφαλές σύγχρονων πολιτικών σε σώματα επιφανών ιστορικών προσώπων, αναμιγνύοντας κακότεχνα τα νεφρά με τα’ αρχίδια. Και όλα αυτά με ένα πολιτικό σκηνικό που μια αμυχή θα επαρκούσε για να προκαλέσει μια αλληλουχία συναισθημάτων όλης της γκάμας. Από βαθιά θλίψη ως γέλιο ξεκαρδιστικό. Από την Νέα Δημοκρατία της Χρυσής Αυγής ως την Χρυσή Αυγή της Νέας Δημοκρατίας και το Πασόκ του Σύριζα ως τον Σύριζα του Πασόκ το πεδίο απλωνόταν εμπρός του ελεύθερο για να το διασχίσει με ελαφρά πηδηματάκια σαν τους αναστενάρηδες επικοινωνώντας με το τηλεοπτικό κυρίως κοινό του, που ως εκείνη τη στιγμή τον έβλεπε με το μάτι του ψόφιου ψαριού. Κι αυτός τι έκανε; Προτίμησε να χλευάσει την ηλικία του ΚΚΕ ωσάν οι διαχρονικές του ιδέες να γερνούν και να πεθαίνουν. Και ήταν η μόνη φορά που το κατά τα λοιπά κρύο ακροατήριό του Χρυσαυγίτικου Θεάτρου, χειροκρότησε με ένταση Τυχαίο; Δεν νομίζω..

Δεν υπάρχουν σχόλια: