Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Για να καταλάβω επειδή πραγματικά χρήζουμε άπαντες
πολιτικού ψυχιάτρου. Ο Γιώργος Παπανδρέου από κοινού με τον Κώστα Καραμανλή δεν
είναι αυτοί που τελούν υπό δικαστική έρευνα με την κατηγορία πως ενεπλάκησαν στην αλλοίωση
στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ: Δεν επρόκειτο περί αδικήματος που συνέπειά του ήταν η χειραγώγηση του Ελληνικού
λαού προς τη φωλιά του Κούκου, το ΔΝΤ;
Ο Γιώργος Παπακωσταντίνου δεν είναι αυτός που τελεί υπό βαρύτατες κατηγορίες της αλλοίωσης δημοσίου εγγράφου και της συμμετοχής ορισμένων πρώτου βαθμού συγγενών του σε αδήλωτο και αδιευκρίνιστο πλουτισμό;
Κι από την άλλη ο κ. Τούρκογλου κατά κόσμο Βαγγέλης Βενιζέλος ή υπερχειλίζον πολιτικό λίπος δεν είναι εκείνος που δια νόμου αθώωσε αναδρομικά όλους τους εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο της Πρότον Μπανκ; Και μήπως δεν είναι αυτός που επίσης δια νόμου αθώωσε τον πατέρα του από το αδίκημα της πλαστογραφίας μετατρέποντάς το εν μία νυκτί σε πλημμέλημα;
Αυτού του τύπου οι συμπεριφορές έχουν από δεκαετιών καταχωρηθεί στη λαϊκή συνείδηση ως δεξιές πρακτικές, κάτι που δεν θα αμφισβητούσε ούτε ο ίδιος ο Ρικάρντο. Υπό ποιο πολιτικό ήθος λοιπόν υψώνουν σημαία αντιδεξιού ανενδότου καθιστώντας ηλιθιωδώς τον ορισμό «σημαία ευκαιρίας» αποκαλυπτική φωτογραφία των σκοπών τους;
Να σας πω εγώ. Υπό αυτό του κίβδηλου πολιτικού. Επειδή ακόμη και αν δεν βαρύνονταν με αδικήματα που άπτονται του ποινικού δικαίου και μετανόησαν ισχυριζόμενοι πως επρόκειτο περί πολιτικών λαθών, δεν είχαν παρά να ανατρέψουν τη κυβέρνηση των δωσιλόγων (ναι περί αυτού πρόκειται και ο πολιτικός πολιτισμός δεν είναι ίδιο του χαρακτήρα μου) για να αποφύγουν το μάταιο και πολυδάπανο μιας αντιδεξιάς εκστρατείας ως προς το αυτονόητο.
Δεν το κάνουν ωστόσο επικαλούμενοι το ίδιο παραμύθι που ο δράκος του εντοπίζεται στη λεηλασία κατά του λαού. Τη σταθερότητα μιας χώρας άδειο κοστούμι. Που σημαίνει πως δεν μετανόησαν γιατί δεν επρόκειτο περί πολιτικών λαθών.
Απόδειξη τα θεατρικά επεισόδια τα οποία στήνουν για να καταθέσουν εμμέσως τη δήθεν μεταμέλειά τους αφού η επιδίωξή τους είναι να ανακόψουν τη κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση απέναντι στο καθεστώς.
Ε, λοιπόν να τους ενημερώσω πως ο λαός δεν είναι παπάς για να μοιράζει όπως οι κληρικοί τα θεϊκά συγχωροχάρτια που μόλις εκτελώνισαν.. Περισσότερο γιατί γνωρίζει πως η συγνώμη αποτελεί το καθαρτήριο για την διάπραξη του ίδιου ακριβώς εγκλήματος.
Για να καταλάβω επειδή πραγματικά χρήζουμε άπαντες
πολιτικού ψυχιάτρου. Ο Γιώργος Παπανδρέου από κοινού με τον Κώστα Καραμανλή δεν
είναι αυτοί που τελούν υπό δικαστική έρευνα με την κατηγορία πως ενεπλάκησαν στην αλλοίωση
στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ: Δεν επρόκειτο περί αδικήματος που συνέπειά του ήταν η χειραγώγηση του Ελληνικού
λαού προς τη φωλιά του Κούκου, το ΔΝΤ; Ο Γιώργος Παπακωσταντίνου δεν είναι αυτός που τελεί υπό βαρύτατες κατηγορίες της αλλοίωσης δημοσίου εγγράφου και της συμμετοχής ορισμένων πρώτου βαθμού συγγενών του σε αδήλωτο και αδιευκρίνιστο πλουτισμό;
Κι από την άλλη ο κ. Τούρκογλου κατά κόσμο Βαγγέλης Βενιζέλος ή υπερχειλίζον πολιτικό λίπος δεν είναι εκείνος που δια νόμου αθώωσε αναδρομικά όλους τους εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο της Πρότον Μπανκ; Και μήπως δεν είναι αυτός που επίσης δια νόμου αθώωσε τον πατέρα του από το αδίκημα της πλαστογραφίας μετατρέποντάς το εν μία νυκτί σε πλημμέλημα;
Αυτού του τύπου οι συμπεριφορές έχουν από δεκαετιών καταχωρηθεί στη λαϊκή συνείδηση ως δεξιές πρακτικές, κάτι που δεν θα αμφισβητούσε ούτε ο ίδιος ο Ρικάρντο. Υπό ποιο πολιτικό ήθος λοιπόν υψώνουν σημαία αντιδεξιού ανενδότου καθιστώντας ηλιθιωδώς τον ορισμό «σημαία ευκαιρίας» αποκαλυπτική φωτογραφία των σκοπών τους;
Να σας πω εγώ. Υπό αυτό του κίβδηλου πολιτικού. Επειδή ακόμη και αν δεν βαρύνονταν με αδικήματα που άπτονται του ποινικού δικαίου και μετανόησαν ισχυριζόμενοι πως επρόκειτο περί πολιτικών λαθών, δεν είχαν παρά να ανατρέψουν τη κυβέρνηση των δωσιλόγων (ναι περί αυτού πρόκειται και ο πολιτικός πολιτισμός δεν είναι ίδιο του χαρακτήρα μου) για να αποφύγουν το μάταιο και πολυδάπανο μιας αντιδεξιάς εκστρατείας ως προς το αυτονόητο.
Δεν το κάνουν ωστόσο επικαλούμενοι το ίδιο παραμύθι που ο δράκος του εντοπίζεται στη λεηλασία κατά του λαού. Τη σταθερότητα μιας χώρας άδειο κοστούμι. Που σημαίνει πως δεν μετανόησαν γιατί δεν επρόκειτο περί πολιτικών λαθών.
Απόδειξη τα θεατρικά επεισόδια τα οποία στήνουν για να καταθέσουν εμμέσως τη δήθεν μεταμέλειά τους αφού η επιδίωξή τους είναι να ανακόψουν τη κοινωνική ριζοσπαστικοποίηση απέναντι στο καθεστώς.
Ε, λοιπόν να τους ενημερώσω πως ο λαός δεν είναι παπάς για να μοιράζει όπως οι κληρικοί τα θεϊκά συγχωροχάρτια που μόλις εκτελώνισαν.. Περισσότερο γιατί γνωρίζει πως η συγνώμη αποτελεί το καθαρτήριο για την διάπραξη του ίδιου ακριβώς εγκλήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου