ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΔΣΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΙΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ

Το αντιγράφω από το Ριζοσπάστη γιατί πράγματι εντυπωσιάζει το ηθικό ανάστημα των μαχητων του Δημοκρατικού Στρατού. Πρόκειται για ένα σημείωμα που έστειλε τότε ο Μπελογιάννης στον κατά κόσμο Πανουργιά και κατά τους δικούς του Αποστόλη Παπακωσταντίνου δια του οποίου αναδεικνύεται το πως στη πράξη και όχι θεωρητικά έθεταν οι άνδρες εκείνοι το "εμείς" πάνω από το "εγώ"...

Γράφει λοιπόν ο Ριζοσπάστης:

«σ. Αποστόλη,Φεύγοντας τότε για δουλειά είπα στο ΙΙΙ γραφείο να προτείνει και τους πυροβολητές της Νάουσας για ηθική αμοιβή. Οταν σου ζήτησαν τα ονόματα εσύ δεν έστειλες το δικό σου.
Εγώ έλειπα και του Μέραρχου του ξέφυγε.
Τώρα θα κάνουμε σύσταση στην Μονάδα να σε προτείνει.
Γειά-χαρά
Ν. Μπελογιάννης
Πολιτικός Επίτροπος
12/4/49»

Μέσα από τις γραμμές ενός λιτού σημειώματος αναδύεται το ηθικό ανάστημα εκείνων που πήραν μέρος στην κορυφαία ταξική μάχη στην Ελλάδα του 20ού αιώνα, στην τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ. Μέσα από τις γραμμές αυτού του λιτού σημειώματος, που απέστειλε ο Νίκος Μπελογιάννης στο μαχητή του ΔΣΕ Αποστόλη Κ. Παπακωνσταντίνου -τον «Πανουργιά» της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης-, αναδύεται όλη η σεμνότητα και η ηθική στάση του μελλοντικού κόσμου, που έχει τα θεμέλιά του στα άπαρτα βουνά.

* Ευχαριστούμε την κ. Θώμη Παπακωνσταντίνου, κόρη του «Πανουργιά», που παρέδωσε το παρόν σημείωμα στο ΚΚΕ.