ΦΟΡΟΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΦΟΡΟΕΛΑΦΡΥΝΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

 Σβήνουν από τον πληθυσμιακό χάρτη τη μεσαία και μικρομεσαία τάξη προκαλώντας τεράστιο δημογραφικό ζήτημα..

 Κι όμως εξακολουθούν ατιμωρητί να εμπαίζουν τον λαό..

Η αναφορά μας κυρίως στον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), όπου μετά τις έντονες αντιδράσεις, διάφοροι προσπαθούν να πείσουν πως έγιναν λάθη που θα διορθωθούν. 

Το πρόβλημα με τον ΕΝΦΙΑ, σημείωσαν χαρακτηριστικά τόσο τα στελέχη του ΚΚΕ, όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι τα λάθη που υπάρχουν. Το πρόβλημα είναι συνολικό και γι' αυτούς που δε θα γίνουν διορθώσεις, για την απλή λαϊκή οικογένεια που σήμερα καλείται να πληρώσει ένα ποσό για ένα σπίτι που ενδεχομένως δεν το έχει αποπληρώσει στην τράπεζα, με τα δάνεια που έχει πάρει. 


Γιατί και ο ΕΝΦΙΑ, όπως και ο προηγούμενος ΕΕΤΗΔΕ, δεν είναι απλά ένα εισπρακτικό, δημοσιονομικό μέτρο. Είναι ένα μέτρο που στοχεύει στη συγκέντρωση της γης και γενικότερα των   περιουσιών σε λίγα χέρια. 

Θυμάμαι τα δεξιά ρεμάλια τόσο της ενημέρωσης όσο και της πολιτικής κάθε φορά που κάποιος είτε της κομμουνιστικής είτε της ευρύτερης αριστεράς επικαλείτο τα μονοπώλια να τον λοιδωρούν. Και ως προς το τότε ίσως και να είχαν δίκιο γιατί έχει άδικο όποιος έχει δίκιο πολύ νωρίς. Τώρα όμως τα μονοπώλια δεν είναι προ των πυλών αλλά εντός των πυλών και σαρώνουν ότι βρουν. Από κοτέτσια ως βίλες. Επομένως όστις δεν το έχει ακόμη συνειδητοποιήσει σύντομα θα καταταγεί στις τάξεις των αστέγων. Επειδή όλη η συζήτηση περί των φοροελαφρύνσεων είναι μια μεγαλειώδης απάτη.

 Οι φοροελαφρύνσεις δεν κάνουν ούτε για ασπιρίνη, στη φοροκαταιγίδα την οποία αντιμετωπίζει σήμερα ο λαός μας. Πολύ περισσότερο που η φοροκαταιγίδα είναι ουσιαστικό συστατικό στοιχείο μιας πολιτικής που έχει κέντρο της την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και τη φοροελάφρυνσή του. Οι ίδιοι λένε ότι για να υπάρχει ανάπτυξη, πρέπει να υπάρχουν φοροελαφρύνσεις για το κεφάλαιο, άρα και συνέχιση της φοροεπιδρομής στα λαϊκά νοικοκυριά που καλούνται να χρηματοδοτήσουν αυτήν την ανάπτυξη.

Οι κυβερνητικές επιδιώξεις για τις λεγόμενες φοροελαφρύνσεις στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, συνδέονται με τις επιθυμίες των αστών για απεμπλοκή από δεσμεύσεις με την τρόικα και αλλαγή στο μείγμα διαχειριστικής πολιτικής για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

 Σε αυτό το πλαίσιο, η συγκυβέρνηση διαμηνύει την πρόθεσή της για σταδιακή αποκλιμάκωση των φορολογικών συντελεστών στα επιχειρηματικά κέρδη, ενώ ταυτόχρονα βάζει στο τραπέζι και την «επανεξέταση φόρων», όπως η λεγόμενη έκτακτη εισφορά «αλληλεγγύης», το ύψος του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης κ.ά. Αυτού του τύπου οι «φοροελαφρύνσεις» είναι εμπαιγμός του λαού.