Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

ΣΟΚ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΚ


Σοκ γράφθηκε έχει προκαλέσει η είδηση της σύλληψης της κόρης του γνωστού συναδέλφου Μανώλη Καψή για κατοχή και χρήση ινδικής κάνναβης. Σοκ που αν δεν αποτελεί τη συνήθη δημοσιογραφική υπερβολή μ’ εγκλωβίζει για μια ακόμη φορά στην μοναξιά του αντιλόγου μου, επειδή προσωπικά δεν υπέστην κανένα αιφνιδιασμό. Πλήθος παιδιών μας  εμπρός στα κοινωνικά και προσωπικά αδιέξοδά τους έχουν από καιρού περάσει τον Αχέροντα των ναρκωτικών και η ευθύνη δεν είναι αποκλειστικά δική τους. Όσοι δε δεν το παραδέχονται απλώς εθελοτυφλούν. Μόλις προ δύο ετών βρέθηκα σε μεγάλο νησί του Ιονίου για να υπερασπίσω την τιμή και την υπόληψη ενός αδελφικού μου ζεύγους, των οποίων η κόρη είχε συλληφθεί υπό τις ίδιες ακριβώς συνθήκες, με μόνη και μοναδική διαφορά πως ο «φίλος» της κόρης ήταν αλλοδαπός. Μέγας μουσουργός και απόφοιτος Οικονομικού Πανεπιστημίου ο πατέρας, μέγιστη αγιογράφος επίσης απόφοιτη του ίδιου πανεπιστημίου η μητέρα. Στοργικοί και δημοκρατικοί γονείς που η ελευθερία του λόγου των απογόνων τους ήταν θεσμός στην εστία τους, γαλούχησαν και σπούδασαν τα παιδιά τους υπό τις γνωστές χριστιανικές αρχές εμπλουτισμένες όμως με την σοσιαλιστική ηθική. Κι όμως. Στάθηκαν ξαφνικά μάρτυρες του απευκταίου για κάθε γονιό. Η κόρη τους είχε εμπλακεί στο γύρο του θανάτου. Ασυνείδητα αρχικά συνειδητά στη συνέχεια. Στροβιλιζόταν έτσι από καιρό και αν δεν είχε μεσολαβήσει η σύλληψή της και η δεύτερη ευκαιρία που της έδωσαν ώριμοι ηλικιακά αλλά και κοινωνικά συνειδητοποιημένοι δικαστές και που επιμόνως ως μάρτυρας ζητούσα, ίσως σήμερα να είχε γίνει παρελθόν βιολογικά από την ομίχλη των παραισθήσεών της. Γιατί τα γράφω; Για να επιδοκιμάσω τη εισαγγελική απόφαση που απελευθερώνοντας τη κόρη του Καψή Αλεξάνδρα, της  έδωσε μια ευκαιρία επανόρθωσης. Να σημειώσω πως πέραν του γονιού τους Γιάννη Καψή καμιά εκτίμηση (για να μην εκταθώ στα συναισθήματα αηδίας) δεν τρέφω στα πρόσωπα των δύο υιών του, Παντελή και Μανώλη, αλλά αυτό είναι κάτι που περιορίζεται στο πολιτικό περιεχόμενο της δράσης τους και ότι ως εξ αυτού δεν προεκτείνω την πολιτική αντιπάθειά μου συλλήβδην κατά της οικογένειας και ιδία στις κοινωνικές της εκδηλώσεις. Επειδή δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που εξ αιτίας  του ονόματος του γονιού τιμωρείται ο απόγονος του παραπτώματος με ποινές εξοντωτικές για παραδειγματισμό. 
Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: