Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Στην αρχή της
«Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου» (Α. 22), ο Θουκυδίδης αφήνει να εννοηθεί
ότι ο λόγος που έγραψε τις ιστορίες του ήταν η πεποίθησή του ότι θα βοηθήσει
τις μελλοντικές γενιές να κατανοήσουν όλα εκείνα τα οποία σύμφωνα με την ατελή
ανθρώπινη φύση θα επαναληφθούν, ώστε να φανούν χρήσιμα στους σώφρονες. Η ζωή
αποκάλυψε, ότι η κατανόηση από μόνη της δεν φτάνει. Η γνώση από μόνη της δεν
σημαίνει και μάθηση. ΜΑΘΑΙΝΩ σημαίνει ΑΛΛΑΖΩ και όχι γνωρίζω.
Όταν το καλοκαίρι του
1941 η Βέρμαχτ εισέβαλε στη Σοβιετική Ένωση, ο Reichsfuhrer-SS Χάινριχ Χίμλερ
εξέδωσε ένα φυλλάδιο με τίτλο «Ο Υπάνθρωπος»( Der Untermensch), όπου ο
Υπάνθρωπος ήταν ο Σλάβος, ο Εβραίος, και ο Τσιγγάνος. Το φυλλάδιο στόχευε να
καλλιεργήσει στο γερμανικό λαό το μίσος κατά των λαών της Σοβιετικής Ένωσης και
να ενισχύσει το ηθικό των στρατευμάτων.
Το περίεργο είναι ότι το φυλλάδιο αυτό
βρήκε θετική απήχηση ακόμη και μεταξύ των λαών της Κροατίας, της Σλοβακίας και
της Βουλγαρίας. Το φυλλάδιο είχε ελάχιστες πληροφορίες γύρω απ’ τη Σοβιετική
Ενωση και τον κομμουνισμό, αλλά καλλιεργούσε περισσότερο τις πρωτόγονες
φυλετικές προκαταλήψεις με φωτογραφίες Ρώσων αιχμαλώτων με διαστρεβλωμένα και
αποκρουστικά πρόσωπα.
Όσοι έχουν ασχοληθεί
με κοινωνική ψυχολογία γνωρίζουν ότι όταν χαρακτηρίσεις ομάδες ανθρώπων ως
υπανθρώπους και αγρίους, νομιμοποιείσαι και να τους εξοντώσεις, επιτελώντας ένα
κοινωνικό έργο υπέρ της ανθρωπότητας και όχι έγκλημα. Αυτό που συμβαίνει τις
μέρες αυτές στη Λωρίδα της Γάζας και η γενικότερη εικόνα γύρω από τους
φανατικούς ισλαμιστές, αν όχι με την ίδια ωμότητα της Βέρμαχτ του '41, θυμίζει
-λίγο πιο εκλεπτυσμένα όμως- την ίδια νοοτροπία.
Οι κακοί είναι εδώ οι
φανατικοί μουσουλμάνοι, που δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθείς στους πολίτες της
Δύσης κι αυτό κάνει ακόμα πιο εύκολο το έργο των προπαγανδιστών, αφού τυχαίνει
αυτοί οι μουσουλμάνοι να είναι συγχρόνως και οι πιο φτωχοί και εξαθλιωμένοι από
το πολυετές εμπάργκο των Ισραηλινών. Εδώ επαληθεύεται ο Ιταλός φιλόσοφος και
θεολόγος Τομάζο Καμπανέλα, που το γνώριζε πριν τέσσερις αιώνες και το
περιέγραψε στην «Πολιτεία του Ήλιου»: «ο πλούτος και η δύναμη σε κάνουν να
φαίνεσαι μεγαλόψυχος και γενναιόδωρος, ενώ η φτώχεια και η αδυναμία σε κάνουν να
φαίνεσαι μίζερος και δόλιος».
Οι Παλαιστίνιοι ήταν
ότι πιο προοδευτικό και καλλιεργημένο είχε ο αραβικός κόσμος. Δεν είναι πια τα
πράγματα έτσι κι αυτό ειδικά στη Λωρίδα της Γάζας είναι οφθαλμοφανές και έχει
την εξήγησή του.
Σε μια στενή λωρίδα πεδινής γης μικρότερης κατά 20 τ.χλμ. από
την Άνδρο (η Άνδρος είναι 380 τ.χλμ. η Λωρίδα της Γάζας 360, η Άνδρος έχει
9.221 κατοίκους, δηλαδή 24,3 κατοίκους ανά τ.χλμ., ενώ η Λωρίδα της Γάζας έχει
1.816.379, δηλαδή 5.045 κατοίκους ανά τ. χλμ.), στριμώχνοντας και αποκλείοντας
σχεδόν δύο εκατομμύρια ανθρώπων απ’ τον έξω κόσμο και ελέγχοντας το δίκτυο ύδρευσής,
τους καθιστάς εξαρτημένους, αδύναμους, μίζερους, όχι όμως και αξιολύπητους,
αλλά επικίνδυνους για την «πολιτισμένη» ανθρωπότητα - κι αυτό θα ‘πρεπε να
θυμίζει κάτι σ’ εκείνους που υπήρξαν κάποτε θύματα μιας παρόμοιας πολιτικής και
νοοτροπίας αλαζόνων.
Η ιστορία διδάσκει
μόνο εκείνους που εκτός απ’ τη γνώση, έχουν και την επιθυμία να αλλάξουν, να
μετατρέψουν τη γνώση σε μάθηση κι αυτή δυστυχώς δεν υπάρχει. Οπως είπε πρόσφατα
σε συνέντευξή του ο ισραηλινός συγγραφέας Δ. Γκρόσμαν «ο διαρκής πόλεμος κάνει
έναν λαό να χάσει την ηθική του πυξίδα και ο ισραηλινός λαός την έχει χάσει προ
πολλού»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου