Τους πήρε το ποτάμι τους πήρε ο ποταμός..
E, τώρα πάει πολύ να σας απασχολήσω και να απασχοληθώ με το τι αλλά και πως το εκφράζει πολιτικά το alter ego του Ψυχάρη ο Θεοδωράκης, δεδομένου πως δεν αντέχει σε καμιά κριτική πολλώ δε μάλλον σοβαρή.. Αν και θα το ήθελα πολύ δεν μου δίνει τις ευκαιρίες.. Πρόκειται περί ενός ανερμάτιστου και εν πολλοίς ακατανόητου πεζοδρομιακού λόγου που δίνει το δικαίωμα στον καθ' ένα εξ ημών να οραματίζεται το δικό του κόμμα.. Ως προς αυτό έχει μια συνεισφορά κι ας μην την αντιλαμβάνεται ο ίδιος.. Παραπέμπει στον μεγάλο μας ποιητή τον Γιάννη Ρίτσο ο οποίος κάποτε είχε γράψει πως όταν θα φθασουμε να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη τότε θα μπορούμε να γίνουμε όλοι ποιητές.. Μόνη τους διαφορά είναι πως όταν ο Σταύρος και κυρ Σταύρος και αφέντης και τσουτσουλομύτης αναφέρεται στα σύκα εννοεί τις αδελφες ενώ όταν αναφέρεται σε σκάφη υπαινίσσεται εκείνα της οικογενείας των εφοπλιστών.. Περιορίζομαι έτσι στην φωτογραφική απεικόνιση των συγκεντρώσεών του γιατί μου κάνει εντύπωση πως δημοσκοπικά σκίζει.. Και δεν μπορώ να το καταλάβω.. Οι συγκεντρώσεις του μοιάζουν με την πιτσαρία Σαμαρά στις ΗΠΑ. Καμιά πενηνταριά περίεργοι παραβρίσκονται κάθε φορά που μοιάζουν να παρακολουθούν συνοικιακό θεατράκι..Προσέξτε λοιπόν: Το Ποτάμι, ανέβασε στο διαδίκτυο την παρακάτω φωτογραφία, που δεν έδινε έκταση στην συγκέντρωση, αλλά έδινε μία πυκνότητα.....
Αλλά από τα τοπικά μέσα, οι φωτογραφίες είναι πιο διαφωτιστικές!




1 σχόλιο:
Αραία αραία να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα...
Δημοσίευση σχολίου