Η ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ

Ο θάνατός σου η ζωή μου...

Η άγρια δολοφονία του 46χρονου σωφρονιστι­κού υπαλλήλου Γιώρ­γου Τσιρώνη από τον βαρυποινίτη Ιλία Καρέλι ήταν η στα­γόνα που «ξεχείλισε το ποτήρι της υποκρισίας» αναφορικά με τη «ζού­γκλα» των ελληνικών φυλακών.

Στα σύγχρονα κολαστήρια ψυχών, όπου φύλακες και κρατούμενοι κα­λούνται να συνυπάρξουν σε συνθήκες που θυμίζουν «ρωμαϊκή αρένα», επι­βιώνει ο πιο δυνατός ή ο πιο πονηρός.


Έπειτα από κάθε εξέγερση, έγκλη­μα ή απόδραση, η εκάστοτε κυβέρ­νηση θυμάται το «ακανθώδες ζήτημα των σωφρονιστικών ιδρυμάτων» και παίρνει μια σειρά «μέτρα», τα οποία, μόλις περάσει η «μπόρα», περιέργως ατονούν.

Κάπως έτσι ατόνησαν οι έφοδοι των ΕΚΑΜ στα κελιά των κρατου­μένων που έφεραν στο φως «μικρά οπλοστάσια», μετά την απόδραση των έντεκα Αλβανών βαρυποινιτών από τις φυλακές Τρικάλων και την αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης του ισοβίτη Παναγιώτη Βλαστού από τις ίδιες φυλακές.

Όσο για το περιβόητο πρόγραμμα αποσυμφόρησης των φυλακών, που επανέρχεται ύστερα από κάποια εξέ­γερση κρατουμένων ή καταγγελίας σχετικά με τις άθλιες συνθήκες κρά­τησης, έχει μετατραπεί σε σύντομο ανέκδοτο.

Αντίστοιχη τύχη έχουν προς το πα­ρόν και οι κατά περιόδους εξαγγελί­ες της πολιτείας για τα «ηλεκτρονικά βραχιόλια», ενώ η κατασκευή φυλα­κών υψίστης ασφαλείας στον Δομοκό προσκρούει στις αντιδράσεις όχι μό­νο των κρατουμένων και των Οργανι­σμών για την Προστασία των Ανθρω­πίνων Δικαιωμάτων, αλλά και των ίδι­ων των σωφρονιστικών υπαλλήλων, οι οποίοι τονίζουν την ακαταλληλότητα των συγκεκριμένων εγκατα­στάσεων για τη μεταφορά και κρά­τηση βαρυποινιτών.

Το ήδη τεταμένο κλίμα εξαιτίας των άθλιων συνθηκών κράτησης, σίτι­σης, υγιεινής και περίθαλψης, γράφεται στο Ποντίκι, επιβά­ρυνε το απαγορευτικό στη χορήγη­ση αδειών, που επιβλήθηκε σιωπηρά σε όλα τα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας από την ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης, μετά την εξαφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού κατά τη διάρ­κεια της πρωτοχρονιάτικης άδειας από τις φυλακές Κορυδαλλού.

Ήδη από τις 29 Ιανουαρίου η Ομο­σπονδία των Σωφρονιστικών Υπαλλή­λων Υπαλλή­λων με ανακοίνωσή της «έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου» σχετικά με τις παρανοϊκές πρακτικές του «πονάει κε­φάλι, κόβεις κεφάλι», που επέλεγε να εφαρμόσει το υπουργείο Δικαιοσύ­νης σε βάρος των κρατουμένων στις φυλακές.

Θύτες και θύματα

«Αυτό που συμβαίνει τελευταία με τις άδειες είναι τρέλα. Όπως ακρι­βώς είναι άλλωστε και η λειτουργία των φυλακών, μια αέναη μάχη δήθεν ειδικών, δήθεν υπευθύνων, με εμάς τους εργαζόμενους μόνιμα θύματα. Είναι φανερό ότι κάποιοι επέλεξαν, αντί να αναφέρονται στο πραγματικό πεδίο αυτής της μάχης, να κινούνται στο πεδίο των εντυπώσεων με οποιοδήποτε κόστος για τους άλλους. Από ό,τι αποδεικνύεται, όμως, και σε αυτό πλέον το πεδίο λειτουργούν τε­λείως ατζαμίδικα», ανέφεραν τότε στην ανακοίνωσή τους οι σωφρονι­στικοί σαν να προφήτευαν το κακό που ερχόταν.

Αμέτρητα είναι τα όσα έχουν ειπω­θεί σχετικά με τις συνθήκες κράτη­σης στις ελληνικές φυλακές: τον υπε­ράριθμο αριθμό κρατουμένων, που στοιβάζονται σαν τα ζώα σε κελιά που βόθρους, τις ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής και ιατροφαρμα­κευτικής περίθαλψης, το άθλιο φα­γητό και την απάνθρωπη μεταχείρισή ορισμένων από μια μειοψηφία σω­φρονιστικών υπαλλήλων.

Από την άλλη, οι καταγγελίες για ευνοϊκή μεταχείριση που τυγχάνουν κάποιοι VIΡ τρόφιμοι των φυλακών έχουν ενισχύσει την προκατάληψη της κοινής γνώμης σχετικά με «φύ­λακες που λαδώνονται για να κάνουν τα στραβά μάτια σε βαρυποινίτες και επώνυμους κρατούμενους».

Μέσα σε κλίμα οδύνης και οργής πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης η κηδεία του υπαρχιφύλακα Γιώργου Τσιρώνη.

Συγγενείς, φίλοι, αλλά και συνάδελ­φοι του άτυχου 46χρονου σωφρονι­στικού υπαλλήλου συγκεντρώθηκαν στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας προ- κειμένου να πουν το τελευταίο αντίο, μην μπορώντας να πιστέψουν το πό­σο άδικα έφυγε από τη ζωή. Τραγικές φιγούρες η σύζυγος και τα δυο του παιδιά.

Ερωτήματα

Αδιευκρίνιστο παραμένει, πάντως, πώς ο Αλβανός δράστης της άγρι­ας δολοφονίας κατάφερε να επιτεθεί στον 46χρονο υπαρχιφύλακα.

Σύμφωνα με πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του το «Π», στις φυλακές Μαλανδρίνου υπάρχει αυτόματο σύ­στημα κλειδώματος των κελιών, έτσι ώστε να αποκλείεται η σωματική επα­φή μεταξύ κρατουμένων και σωφρο­νιστικών.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας και την κατάθεση ενός σωφρονιστικού υπαλλήλου, όλα έγιναν στις 12.10 το μεσημέρι. Εκείνος βρισκόταν στον πρώτο όροφο των κε­λιών της Β' Πτέρυγας μαζί με δυο συ­ναδέλφους του και έκλειναν τα κελιά. Στο ισόγειο βρισκόταν ο άτυχος υπαρχιφύλακας μαζί με δυο άλλους υπαλ­λήλους και έκλειναν εκεί τα κελιά:

«Άκουσα φωνές και βοήθεια, και έτρεξα κάτω. Είδα τον Τσιρώνη αιμόφυρτο στο πάτωμα. Του έβαλα μια πετσέτα στον λαιμό και τον τραβήξα­με με έναν κρατούμενο στον διάδρο­μο. Ο δράστης μας έδωσε εκεί ένα σημείωμα, που ήταν γεμάτο αίματα».

Η επίθεση, σύμφωνα με πληροφο­ρίες έγινε πισώπλατα και ο δράστης χρησιμοποίησε ένα αυτοσχέδιο μα­χαίρι από το κάσωμα της πόρτας.

Όσον αφορά το σημείωμα που βρέθηκε στην κατοχή του, φέρεται να έγραφε τα εξής: «Δεν χορτάσατε τόσα χρόνια απ' τη ζωή μου; Από το 1997 είμαι μέσα. Ακόμη συνεχίζεται και με κρατάτε. Γιατί δεν με αφήσατε να βρω ζωντανή τη μάνα μου και να φτιάξω κι εγώ μια οικογένεια; Τώρα αναγκαστικά πρέπει να πάρω μια ζωή από εσάς».

Αδικήματα

Ο Ιλί Καρέλι προφυλακίστηκε για πρώτη φορά στις ελληνικές φυλακές στις 21/10/1997 για διακεκριμένη κλοπή . Η ποινή του κατά συγχώνευ­ση στο δικαστήριο φτάνει τα 16 χρό­νια και 5 μήνες.

Στις 27/5/2006 αποφυλακίζεται με όρους μετά από σχετικό αίτημά του,. Λόγω έκτισης των 3/5 της ποι­νής του.

Στις 4/3/2007 όμως προφυλακί­ζεται ξανά για τα αδικήματα της από­πειρας ανθρωποκτονίας κατά συρροή κατά ενός ζευγαριού στο Νέο Ηρά­κλειο, στο σπίτι του οποίου μπήκε για να κλέψει χρυσαφικά. Επίσης και για ληστεία.

Πρωτοδίκως καταδικάζεται σε 20 χρόνια και 18 μήνες και στο Εφετείο σε 12 χρόνια και 9 μήνες.

Επίσης καταδικάστηκε σε κάθειρξη 8 ετών για ναρκωτικά από το Μονομε­λές Εφετείο Κακουργημάτων.

Ο Καρέλι κρατούνταν στη Β' πτέρυ­γα των φυλακών, εκεί δηλαδή που φι­λοξενούνται οι κρατούμενοι οι οποίοι εργάζονται και κάθε ημέρα φυλάκι­σης πιάνει για δυο.

Ετσι έχοντας κατά συγχώνευση (από τις δυο καταδίκες του) ποινή πε­ρίπου 20 ετών και 9 μηνών , θεμελίω­νε δικαίωμα να υποβάλλει αίτηση για αποφυλάκιση με όρους.

Παράλληλα προφανώς, η μητέρα του στην Ιτα­λία αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ώστε πέθανε. Ο Καρέλι υπέβαλλε το αίτημα το οποίο όμως (αφού συνεκτιμήθηκαν , όπως επιβάλλει το νόμος τα στοιχεία της προσωπικότητας του κατηγορουμένου και η συμπεριφορά του στις φυλακές) στις 11/2/2014 απορρίφθηκε.