Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Tο ότι εν πρώτοις στην
Ουκρανία στάθηκαν αντιμέτωπα τα στενά συμφέροντα διαφορετικών ομάδων της
Ουκρανικής Ολιγαρχίας, αυτό είναι ένα το κρατούμενο στα χέρια των διεθνών
αναλυτών.. (που πάντως με τις ανταποκρίσεις τους συσκοτίζουν έτι περισσότερο
την κατάσταση..) Εκεί που το πράγμα διαλανθάνει δολίως της προσοχής τους είναι πως στην αφανή προέκτασή τους τα συμφέροντα αυτά συγκρούονται μετωπικά με τα συμφέροντα τεράστιων δυνάμεων της περιοχής.. Αναφορά που παραπέμπει κατά κύριο λόγο στις Μόσχα και Βερολίνο και κατά δεύτερο στις ΗΠΑ..
Κι όταν αναφερόμαστε σε συμφέροντα δεν εννοούμε την παραγωγή και διακίνηση καλτσοδετών ή Mercedes για την Ευρασία , αλλά την ενεργειακή επάρκεια των δυτικών βιομηχανιών που αυτή τη στιγμή εξασφαλίζεται δια του Ρωσικού φυσικού αερίου. Πηγή πλούτου για τους Ρώσους αλλά και οξυγόνο παραγωγικής ζωής για τους Γερμανούς. Γεγονός που θα προσδιόριζε ευθύς εξ αρχής και την οξύτητα της αντίδρασης των πρώτων στην δράση των καθοδηγούμενων νεοναζιστών από τους δεύτερους...
Πέραν ωστόσο της οικονομικής αξίας, της πολιτικής και διεθνούς σπουδαιότητας αλλά και της ιστορικής σημασίας του διακυβεύματος, οφείλουμε κατά την διαβάθμιση της οξύτητας πάντα να έχουμε κατά νου, ποια είναι η πολιτική και κυρίως η στρατιωτική ισχύς των «αντιδίκων» έτσι ώστε να προβλέψουμε με σχετική ασφάλεια το ποιος θα επιβάλλει τους όρους του στην διεθνή διπλωματία.
Δεν συζητείται πως το διεθνές προφίλ της χώρας του Πούτιν και "πασών των Ρωσιών" παραπέμπει σε μια τερατώδη στρατιωτική μηχανή, που το μέγεθος και την ποιότητα των όπλων με τα οποία την έχουν εφοδιάσει οι Σοβιετικοί, θα το πληροφορηθούμε όταν και αν ανάψει τις μηχανές της.. Σήμερα απλώς την υποψιαζόμαστε. Και αρνούμαι να πιστέψω πως ό,τι εμείς οι κοινοί θνητοί υποψιαζόμαστε τελεί εν αγνοία των Αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που όπως κι εσείς θα έχετε διαπιστώσει διαχειρίζονται την υπόθεση με εξαιρετικό «τακτ».
Πού οδηγεί ο συλλογισμός αυτός; Πως ή Πούτιν και Ομπάμα αποφάσισαν από κοινού να κόψουν τα φτερά του τέταρτου ράϊχ που αυτή την στιγμή εκπροσωπείται πολιτικά από την Χριστιανοδημοκρατία και τους Σόϊμπλε και Μέρκελ, ή Ομπάμα και Μέρκελ δοκιμάζουν ως κοινοί άφρονες τις Ρωσικές αντοχές κάτω από ισχυρές συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης. Δια της εις άτοπον απαγωγής απορρίπτουμε εξ αντικειμένου το δεύτερο αφού:
Πρόκειται περί διαχειριστών της παγκόσμιας εξουσίας και όχι για τους γνήσιους φορείς της οι οποίοι δεν θα έθεταν ποτέ εν κινδύνω τα μυθικά τους πλούτη στην λογική του «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων φίλων» κατά των αλλοφύλων.. Επιβεβαιωτική του πρώτου σεναρίου ήταν η υποκλαπείσα θέση της Αμερικανίδας υφυπουργού επί θεμάτων Ευρώπης, «fack the Europian community». (ας πάει να γαμηθεί η Ευρωπαϊκή Κοινότητα..) Εν κατακλείδι και ως εξ αυτών οι Ουκρανοί θα υποστούν ότι υπέστησαν σε μερικές ώρες οι Γεωργιανοί. Θα δουν την χώρα τους να διαμελίζεται.
Κατάσταση στην οποία όμως κινδυνεύει να πέσει και η δική μας χώρα αν διολισθήσει για μια ακόμη φορά στο ίδιο ιστορικό λάθος.. Και δεν αναφέρομαι στην γελοία επίσκεψη –σπασμένο τηλέφωνο- του Βενιζέλου που ούτε μια προσχηματική αράδα για την προστασία των Ελλήνων ομογενών στην χώρα αυτή δεν άρθρωσε, αλλά στην θέση που πήρε ένας άλλος –και χιλιοπαινεμένος !!!- Βενιζέλος, ο Ελευθέριος, όταν εκστράτευε στην Κριμαία κατά των Ρώσων Επαναστατών και ευεργετών του Ελληνικού Έθνους, για να το πληρώσουμε αργότερα με την συνθήκη Τουρκίας Ρωσίας στο μαζικό πογκρόμ κατά των Ποντίων και στην καταστροφή της Σμύρνης από τους Τσέτες του Κεμάλ, συνεπικουρούμενου από τους δυτικούς της Αντάτ. Το ότι ήδη έσπευσε να επιδείξει.. κατανόηση έναντι των Ρώσων ο Ερντογάν, αποδεικνύει το αληθές των εκτιμήσεών μου από το προηγούμενο άρθρο..
Η ιστορία διδάσκει αλλά κατά κανόνα δεν επαναλαμβάνεται. Στην περίπτωση της Ουκρανίας φθηνές συνθηματολογίες θα σαπίζουν εν τη γενέσει τους στα στόματα των διαδηλωτών πιόνια στην οικονομική σκακέρα των ελίτ..
Γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με λαϊκές εξεγέρσεις κατά των ολιγαρχών, αλλά για ομάδες ολιγαρχών που πλαισιούμενες από παρασυρμένους λαούς μάχονται ανηλεώς η μία την άλλη.. Επομένως και δεδομένων των συνθηκών υποπαραγωγής και λεηλασίας -του όποιου μας πλούτου- επέβαλαν στην Ελλάδα οι Γερμανοί τοκογλύφοι, δεν έχουμε παρά:
Να εστιάσουμε κριτικά την πολιτική μας σκέψη στους υποβολείς των Ουκρανών μαριονετών και αν μη τι άλλο, να μην κρατήσουμε ξανά στάση εχθρική έναντι των Ρώσων ιδία δε για μια διαμάχη που δεν είναι δική μας.. Και να το πράξουμε για λόγους ιστορικούς. Για λόγους θρησκευτικής ομοδοξίας. Για λόγους οικονομικούς. Για λόγους εθνικής ασφάλειας.. Εξ’ αιτίας όλων αυτών πρόκειται περί του φυσικού μας χώρου.. Όμως θα προσθέσω έναν ακόμη επί του οποίου ελάχιστοι αναφέρθηκαν:
Την προσωπικότητα του Πούτιν που εκφράζοντας (πλην του μεθύστακα και παλιάτσου Γέλτσιν) την αυταρχικότητα του τυπικού Ρώσου ηγέτη, ό,τι λέει ή γράφει, το εννοεί.
Κάτι που εξ όσων αποδεικνύονται δεν έλαβαν σοβαρά υπ’ όψιν τους τα δυτικά γεράκια των χρηματιστηριακών παιγνίων τα οποία δεν χρήζουν παρά της σύλληψης του πέμπτου άσσου της τράπουλας για να μετεξελιχθεί ο πλανήτης σε ροντέο.. Γιατί άλλο να παίζεις στην wall street με τις τιμές της καλτσοδέτας κι άλλο με την τιμή της ζωής των κρατών εθνών..Αυτό είναι κάτι που οι Αμερικανοί δεν θα το καταλάβουν ποτέ.. Απλώς γιατί δεν πρόκειται περί έθνους αλλά περί κράτους το οποίο συνεστήθη κατά πλάσμα δικαίου και όχι στην βάση ιστορικών δεσμών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου