Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΚΟ

 Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Τραυματίστηκαν σοβαρά στο Μάλι δυο Γιατροί του Κόσμου 

Οι πρώτες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις δημιουργήθηκαν στα μέσα του 19^ου αιώνα στις ΗΠΑ και αργότερα στην Ευρώπη και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην καταπολέμηση της δουλείας, στο δικαίωμα ψήφου των γυναικών καθώς και σε μια σειρά από άλλα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 Οι οργανώσεις αυτές στηριζόταν αποκλειστικά και μόνο στον εθελοντισμό ενεργών πολιτών. Με λίγα λόγια, στην πλειονότητά τους ήταν πολιτικά κινήματα. Ακόμα και τα υψηλόβαθμα στελέχη εργαζόταν σε εθελοντική βάση. 


Ο όρος « μη κυβερνητική οργάνωση » καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ το 1945 και το 1950 αναγνωρίζεται « ο ζωτικός ρόλος των ΜΚΟ στην αειφόρο ανάπτυξη» ανοίγοντας το δρόμο για κρατικές επιχορηγήσεις και επιχορηγήσεις από διακρατικούς οργανισμούς (ΟΗΕ, ΕΕ. κ.λ.π.) Μέχρι την εποχή εκείνη, κανένας εθελοντής δεν είχε οικονομικό συμφέρον. 

Η συμμετοχή του ήταν ανιδιοτελής. 

Το πανηγύρι της διασπάθισης χρημάτων και διαφθοράς άρχισε μετά το 1950, όταν άρχισαν να μπαίνουν μαζικά σε ΜΚΟ χρηματοθήρες. Όταν δηλαδή «είδεν ο ΟΗΕ ότι καλόν και είπεν ο ΟΗΕ ποιήσωμεν ΜΚΟ κατ’ εικόνα ημετέραν και καθ΄ομοίωσιν και αρχέτωσαν των κτηνών και πάντων των ερπετών και εποίησεν ο ΟΗΕ αυτόν ….και ευλόγησεν αυτούς αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και χρηματίζεσθε».

 Οι ΜΚΟ σήμερα λειτουργούν, όπως περίπου λειτουργούν οι Διακρατικοί «Μ.Κ.» οργανισμοί του ΟΗΕ (UNESCO, UNICEF). Μόνο ένα μέρος των χρημάτων φτάνει στους άμεσα ωφελούμενους. Όταν ήμουν μέλος στη Διεθνή Ενωση Νέας Μουσειολογίας(MINOM) μου καυχιόταν το μέλος του προεδρείου, ο καναδός Rene Rivard, ότι το International Council of Museums (ICOM) του ανέθεσε τη δημιουργία ενός Μουσείου Δέρματος στην Αλγερία και αντί να νοικιάσει δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο στο Αλγέρι, διέμενε στη Μαγιόρκα και πετούσε με ελικόπτερο στο Αλγέρι!!! Γερμανός συμφοιτητής μου και μέλος της νεολαίας του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας, μόλις πήρε το πτυχίο του, το 1979, στα οικονομικά, στάλθηκε από ΜΚΟ στην Τανζανία με μισθό 14,000 γερμανικά μάρκα αφορολόγητα, διέμενε σε βίλα με πισίνα, με επιστάτη και μαγείρισσα (πληρωμένα όλα από την ΜΚΟ) για να οργανώσει συνεταιρισμούς  στην αφρικανική χώρα. 

Σήμερα υπάρχουν εκατομμύρια ΜΚΟ σε ολόκληρο τον κόσμο. Στις ΗΠΑ 1,5 εκατομ. στην Ινδία 3,3 εκατομ. δηλαδή, μία ΜΚΟ για κάθε 400 ινδούς, στη χώρα με τους περισσότερους φτωχούς. Μέχρι και στη Ρωσία, που μέχρι το 1990, ακόμα και η λέξη ΜΚΟ ήταν άγνωστη, σήμερα υπάρχουν 277 000 ΜΚΟ, παρότι (και ίσως γι αυτό) ο Πούτιν έχει κατηγορήσει επανειλημμένα ΜΚΟ για ύποπτη πολιτική δράση σε Γεωργία και Ουκρανία!!!

Εχουν γραφτεί τόσα πολλά αρνητικά για πολιτικές παρεμβάσεις, για οικονομικές ατασθαλίες, για διάφορα σκάνδαλα ακόμα και για τις μεγαλύτερες διεθνείς ΜΚΟ, αλλά το χειρότερο απ’ όλα είναι η πλήρης αδιαφάνεια, σχεδόν για όλες, μη εξαιρουμένων των ( Διεθνής Αμνηστία, Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, WWF, Greenpeace, k.l.p.). Πιο εύκολα βρίσκετε μυστικές εκθέσεις και πρακτικά της ηγεσίας της CIA, παρά πρακτικά των ΔΣ πολλών διεθνών ΜΚΟ ( Αν είστε εθελοντής ζητείστε πληροφορίες).

Εχουν γραφτεί ακόμη (και μάλιστα σε εκθέσεις μυστικών υπηρεσιών) για την ανάγκη χρηματοδότησης ακόμη και ακραίων εξτρεμιστικών ΜΚΟ, με σκοπό τον έλεγχό τους.

ΚΑΙ ΟΜΩΣ, δεν είμαι γενικώς κατά των ΜΚΟ για δυο λόγους:

Πρώτον, γιατί υπάρχουν πολλές που κάνουν σημαντική δουλειά, όπως π.χ. οι Γιατροί του Κόσμου, κ.α.

Δεύτερον, αφού, με το υπάρχον καθεστώς του αγοραίου καπιταλιστικού συστήματος δεν πρόκειται να καταργηθεί ο θεσμός και δεν υπάρχει κάτι καλύτερο, είναι προτιμότερο τα χρήματα να τα διαχειρίζονται ακόμα και άπληστοι αλλά χορτασμένοι ευρωπαίοι και αμερικάνοι, ώστε να διαφθείρονται εκείνοι, παρά να δίνονται απευθείας στις χώρες του τρίτου κόσμου, σε διεφθαρμένες κυβερνήσεις για να διαφθαρούν πλήρως όλοι, από την κορυφή μέχρι τη βάση.

Εμείς οι έλληνες θα πρέπει επιτέλους να έχουμε καταλάβει ότι όλη αυτή η απίστευτη διαφθορά και η διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας, ξεκίνησε από τα ΕΣΠΑ και τις επιχορηγήσεις της ΕΕ. Εκθεση του ΟΗΕ διαπιστώνει ότι παγκοσμίως, «ο αριθμός των ΜΚΟ αυξάνεται σε περιόδους ανάπτυξης(όταν ρέει το χρήμα) και μειώνεται σε περιόδους κρίσης» .