ΝΟΣΤΑΛΓΟΙ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ GALLUP ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΩΝ

Η καθεστωτική ανατροπή στις χώρες της πρώην σοβιετίας δεν εγκυμονούσε την γέννηση του χριστού της ευημερίας και της ελευθερίας, αλλά του διάβολου της φτώχειας και του αυταρχισμού..



 

 Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Πρόκειται για μια αφοπλιστική –αλλά και μετά θάνατο- παραδοχή που δεν προέρχεται από κάποιο σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή διαβολές των κακών κομμουνιστών και άλλων τινών εχθρών του φιλάνθρωπου και ελεήμονος -μέρες που είναι- καπιταλισμού. Μας προκύπτει από το διασημότερο γραφείο ερευνών και δημοσκοπήσεων, το «Gallup», το οποίο εδρεύει στην Μητρόπολη των ιερατείων της παγκόσμιας τοκογλυφίας. Τις ΗΠΑ.  

Είκοσι τρία χρόνια μετά την απολύτως αναίμακτη πτώση των σοσιαλιστικών τειχών, η συντριπτική πλειοψηφία των λαών τους κινούμενη προφανώς μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας , δηλώνει νοσταλγός των οχυρών, τις θέσεις των οποίων όχι απλώς δεν υπεραμύνθηκε, αλλά τις εγκατέλειψε αλαλάζοντας στην βάση μιας τυχοδιωκτικής εκστρατείας του ατομικού πλουτισμού..


 Κάτι που στην πράξη και στα πρότυπα του Νουρέγιεφ και ορισμένων θηλυκών ειδώλων του Βόρειου κάλλους τα οποία είχαν ακολουθώντας το παράδειγμά του αυτομολήσει, σήμαινε: Παγωτό βανίλια, καλτσόν και τζην. (ω ναι, αυτά είχε δηλώσει ο Νουρέγιεφ και άλλοι..)

Αγαθά που μαζί με άλλα πολλά του είδους των fast-foods και του prêt à porter ή των χλιδάτων μπουτίκ υπάρχουν σήμερα εν αφθονία επί των οδών της Μόσχας αλλά αποκλειστικά για  τους πρωταγωνιστές της ειδεχθούς αρπαγής του λαϊκού πλούτου.. Αδίκημα ταπεινωτικό το οποίο σε ορισμένες  περιπτώσεις συνοδεύτηκε και από άλλα φρικώδη για τα οποία συνετέθη από τους νομικούς παγκοσμίως, ολόκληρο το ποινικό δίκαιο.. 

Το ότι πλέον απουσιάζει ο γιατρός ο δάσκαλος ο νηπιαγωγός η θέρμανση και η στέγαση, είναι γεγονότα άνευ ιδιαίτερης σημασίας αφού η σύγχρονη ιδιωτική τηλοψία τους διατρέφει μυοπαραλύοντάς τους με τις παραμυθένιες ζωές των Ριμπολόβλεφ. 

Δεν τους αδικώ ωστόσο.. Γιατί η φρίκη δεν μεταφέρεται..  Ακόμη και αν σταθείς ενώπιος ενωπίω με έναν πίνακα του Ντελακρουά στο Λούβρο για την «σφαγή της Χίου», δεν είσαι σε θέση να βιώσεις το αποτρόπαιο των βιαιοτήτων των Τσετών και κυρίως των ιδεολογημάτων που όπλισαν το χέρι των σφαγέων. Επειδή θα παρατηρείς την εικόνα υπό την θέση του εκ του ασφαλούς καταθέτοντος μάρτυρα. 

Τα συναισθήματά σου θα είναι υποθετικά ως αυτά της απειρίας που κυριάρχησαν κατά την παλινόρθωση του καπιταλισμού στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες για να πέσουν αυτές αμαχητί. Της γλυκιάς προσμονής του καπιταλιστικού παραδείσου εντός του «υπαρκτού σοσιαλισμού» από τον οποίο βεβαίως έλαμπε δια της απουσίας του το πολυτελές περιττό.. 

Το είχε άλλωστε περιγράψει παραστατικότατα ο Μπέρναρ Σω κατά την πρώτη του συνέντευξη στο Λονδίνο μετά την επιστροφή του από την μετεπαναστατική Μόσχα. 

«Πράγματι είπε, δεν είδα ούτε μια Rolls – Roys να κυκλοφορεί στους δρόμους μα δεν είδα ούτε ένα παιδί δίχως γάλα γιατρό σπίτι και δάσκαλο. Αντιθέτως με το Λονδίνο όπου οι Rolls Roys είναι καθημερινές φιγούρες στους δρόμους μαζί όμως με τις χιλιάδες των Γιάννηδων Αγιάννηδων της Βρεττανικής πρωτεύουσας». 

Δεν είναι έτσι ανεξήγητη η πολιτική μεταστροφή των λαών στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες η οποία ιδία στην Ανατολική Γερμανία, αγγίζει τα όρια του παροξυσμού ενός ασίγαστου μίσους κατά της δυτικής!! (το έχω ζήσει σε μπυραρία του Ανατολικού Βερολίνου όπου όποτε δεχόταν γκολ η εθνική Γερμανίας πανηγύριζαν οι Ανατολικογερμανοί!!) 

Κατά την άποψη έτσι των πολιτών έντεκα χωρών από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες που δημοσιεύτηκαν στον ιστότοπο της Αμερικανικής εταιρίας  «Gallup» η διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης έβλαψε καθοριστικά τις χώρες τους και φυσικά τους λαούς .Για να επιβεβαιωθεί ο πυροτεχνουργός της σκέψης Όσκαρ Ουάϊλντ ο οποίος είχε πει πως: «Η πείρα είναι το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας.»

 Το εκπληκτικότερο όλων όμως είναι πως η «νοσταλγία» προς το σοσιαλιστικό καθεστώς εξαπλώνεται όπως το φως της ανατολής μεταξύ των νέων ανθρώπων που δεν το έχουν ζήσει, αφού η μνήμη για τα παιδικά χρόνια ξεθωριάζει σαν εκτεθείσα στον ήλιο ασπρόμαυρη φωτογραφία.. 

Το 33% των κάτω των 30 ετών νέων, που στην πράξη δεν συστήθηκαν μηδέ καν δια χειραψίας με το σοσιαλισμό, θεωρούν πως ήταν αρνητική η διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ λιγότεροι (30%) είναι οι συνομήλικοί τους που απάντησαν θετικά. Όσο δε μεγαλώνει η ηλικία του ερωτηθέντα τόσο μεγαλώνει η πιθανότητα να απαντήσει υπέρ της ΕΣΣΔ, με χαρακτηριστικό ότι στις ηλικίες άνω των 65, η θετική άποψη για την Σοβιετική Ένωσης εκτοξεύεται στο 76%!  

Η ελευθερία που ανέμεναν επομένως δεν ήλθε ποτέ σημειώνεται στα συμπεράσματα της «Gallup» αποφεύγοντας φυσικά να παρατηρήσει ότι η ελευθερία είναι ένα καθεστώς που επιβάλλει την ευθύνη και την αυτογνωσία κάτι που επί των καπιταλιστικών χωρών μεταφράζεται σε απληστία και εκμετάλλευση. 

Ως εξ αυτού έχει διαμορφωθεί η γελοιοδέστερη των θέσεων (προπαγάνδα που μας δίδασκαν ανιστόρητα και αντιεπιστημονικά στην Πάντειο) που θέλει την δημοκρατία του ενός να αρχίζει εκεί που τελειώνει του άλλου και αντιστρόφως. Κάτι που αν μεταφραστεί σε απλά ελληνικά παραπέμπει στα Μεσαιωνικά Δουκάτα όπου η δημοκρατία των χωρικών άρχιζε εκεί όπου τελείωνε η σκλαβιά τους. Δηλαδή στην μετά θάνατον ζωή.. 



χρόνια καλά χρόνια ανατρεπτικά