Πόσο μ@λ@κ@ς μπορεί να είναι κάποιος που εμπρός στον πέρα για πέρα αναίτιο θάνατο από μαγκάλι ενός παιδιού -βγαλμένου ευθέως κατά το έτος 2013 από τα μυθιστορήματα του Ντίκενς- εξαπολύει μύδρους κατά της Σέρβας μητρός του επειδή διατηρώντας τα όποια υπολείμματα της αξιοπρέπειάς της δεν ζήτησε βοήθεια από κανένα; Καθόλου μ@λ@κ@ς.. Την ασθένεια της πολιτικής λέπρας έχει υποστεί στην βάση της οποίας οφείλουμε άπαντες να αναδιανείμουμε την φτώχεια μας.. Να βγούμε στο μεϊντάνι και να επαιτούμε την βοήθεια του κάθε τυχάρπαστου που διαβιεί στην χλιδή για να καταστούμε άθυρμα των διαστρεμμένων διαθέσεών του.. Ευτυχώς γι αυτόν που η Σέρβα μητέρα δεν ήξερε ό,τι ο Μενέλαος Λουντέμης έχει εμμέσως προτείνει μέσα από το αριστούργημά του "ένα παιδί μετράει τ' άστρα", καταγράφοντας μια στιχομυθία συγκλονιστική: Η σκηνή εξελίσσεται έξω από την εκκλησία όπου ο πρωταγωνιστής δεκάχρονος επαίτης ζητά βοήθεια από έναν εξερχόμενο χριστιανό για να του απαντήσει αυτός. "Αν θέλεις βοήθεια πάρε ένα πιστόλι να την πάρεις μοναχός!" Γιατί τίποτα δεν σου χαρίζεται. Τα πάντα στην ζωή κατακτώνται δημοσιογράφε της καθεστωτικής σαπίλας Μητσέ που εμπρός στην γενική κατακραυγή βρήκες το θράσος να βγεις δημοσίως και να αποδώσεις ευθύνες σε μια μητέρα της οποίας η τραγωδία είναι ανείπωτη για να μην τη συσχετίσω με εκείνες του Αισχύλου και του Σοφοκλή και φανώ υπερβολικός.. Για μερικά ως εσύ πολιτικά αναλφάβητα γιουσουφάκια των τοκογλύφων έχουμε άπαντες ισοπεδωθεί υπό τον οδοστρωτήρα της λαϊκής περιφρόνησης.. Αϊ-σικτίρ πια..
Ευγ. Ανδρικ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου