Ανώνυμος Έλληνας
Στην μνήμη των δολοφονημένων από την Τρόικα και τα ντόπια τσιράκια αφιερώνω «Το μαγκαλάκι», θρυλικό «ρεμπέτικο» του Απόστολου Χατζηχρήστου σε στίχους Γιώργου Φωτίδα, ερμηνευμένο, το 1952, από τον Θανάση Ευγενικό, την Σούλα Καλφοπούλου και τον Γιάννη Σταμούλη. Από τα φοιτητικά χρόνια το τραγουδάμε και το χορεύουμε. Δεν ξέραμε τότε ότι θα ήταν τόσο τραγικά επίκαιρο. Όπως κάθε μεστό «ρεμπέτικο», κάθε μεγάλο λαϊκό έργο, όπως κάθε σχετικά διαχρονική τέχνη. Όταν ο όχλος, έστω και στιγμιαία, έστω δια καλλιτεχνών αντιπροσώπων του, γίνεται λαός:
Στην μνήμη των δολοφονημένων από την Τρόικα και τα ντόπια τσιράκια αφιερώνω «Το μαγκαλάκι», θρυλικό «ρεμπέτικο» του Απόστολου Χατζηχρήστου σε στίχους Γιώργου Φωτίδα, ερμηνευμένο, το 1952, από τον Θανάση Ευγενικό, την Σούλα Καλφοπούλου και τον Γιάννη Σταμούλη. Από τα φοιτητικά χρόνια το τραγουδάμε και το χορεύουμε. Δεν ξέραμε τότε ότι θα ήταν τόσο τραγικά επίκαιρο. Όπως κάθε μεστό «ρεμπέτικο», κάθε μεγάλο λαϊκό έργο, όπως κάθε σχετικά διαχρονική τέχνη. Όταν ο όχλος, έστω και στιγμιαία, έστω δια καλλιτεχνών αντιπροσώπων του, γίνεται λαός:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου