Ο ΛΑΒΡΟΦ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Τι γύρευε η λευκή αλεπού στο  παζάρι;

Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Μην σας παρασύρουν οι ιδεολογικοί συναισθηματισμοί και θωρείτε την σημερινή Ρωσία με τα Σοβιετικά ματογυάλια. Ουδεμία έχει σχέση με το παρελθόν της και το ταξίδι του Λαβρόφ στην Αθήνα είναι η πανηγυρική επιβεβαίωση αυτού. 

Η σημερινή καπιταλιστική Ρωσία συμμετέχει ενεργά στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα διακυβέρνησης των λαών και  παρακολουθεί -μπορεί ναι μεν αφ’υψηλού ορισμένες φορές- τις εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά δεν τις χάνει ποτέ απο τα μάτια της, δε. Ιδία εκεί όπου τα συμφέροντά της είναι κορυφαίου ενδιαφέροντος.. 

Κάτι που φάνηκε στην βόρειο Αφρική και πολύ πιο ηχηρά στην Συρία. 

Διευθετουμένων αυτών στρέφει τώρα το βλέμμα της στον επονομαζόμενο και άξονα Ελλάδας Κύπρου Ισραήλ, που οι Ηνωμένες Πολιτείες προωθούν ανταγωνιστικά προς την διαχρονικά και ανεξαρτήτως πολιτικών συστημάτων αντίπαλό τους. Την «Μεγάλη Άρκτο». 

Στην βάση αυτής της λογικής ήταν η επίσκεψη Λαβρόφ στο Σύνταγμα και τα περί σπασίματος των πάγων μεταξύ των δύο χωρών με το παγοθραυστικό Βενιζέλος, να τα ακούτε ως χαριτωμενιές των πρωϊνάδικων που είναι και της αρεσκείας του.

 Η Ρωσία αδέλφια δια του παραδοσιακού της διπλωματικού κυνισμού αναζητά και δικαίως κερκόπορτα για να εισβάλλει στα εξής οικονομικά πεδία της χώρας μας: 

Ενέργεια, Μεταφορές, Τουρισμός. 

Δεν πλημμύρισε τυχαία την Ελλάδα με Ρώσους το περασμένο καλοκαίρι, την ίδια στιγμή που ούτε ένας Αμερικανός δεν έσκασε μύτη.. Σε επίδειξη οικονομικής δύναμης προέβη θέτοντας θορυβώδη υποψηφιότητα διεκδίκησης μερίδας από την υπό καθολική εκποίηση ελληνική πίττα.. Και θα εξακολουθήσει να το πράττει όσο διαπιστώνει πως ξεπουλιόμαστε ως κράτος και ως λαός. 

Το άκρως επικίνδυνο είναι ότι ως γνωστό τις συγκρούσεις των βουβαλιών τις πληρώνουν τα βατράχια. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση τα βατράχια είμαστε εμείς οι οποίοι με τις βλακώδεις πολιτικές επιλογές μας ενθρονίσαμε «αιχμαλώτους» στο κεφάλαιο επί της κορυφής της χώρας, για να πλέουμε ακυβέρνητοι στο άγνωστο. 

Ένα άγνωστο εντός του οποίου εμπεριέχονται και κατά τόπους αιματηρές στρατιωτικές διενέξεις. 

Η πολιτική επαγρύπνηση επομένως δεν αποτελεί προαίρεση αλλά υποχρέωση. Καθήκον που αν την αγνοήσουμε το τίμημα θα είναι πάρα πολύ ακριβό..