ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΟΥΛΟΙ, ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΙΝΑΙ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

 Ευγένιος Ανδρικόπουλος


Ο απόλυτος σαρκασμός εν όψει της εθνικοαπελευθερωτικής γιορτής. Στην εξέδρα των επισήμων θα σταθούν ανερυθρίαστα όλοι όσοι συντείνουν κατά συρροή και εξακολούθηση στην διάλυση του λαού και τον τεμαχισμό ενός κατ’ επίφαση ανεξάρτητου κράτους. 

 Ενός κράτους που ο στρατηγός Μακρυγιάννης το επένδυσε με Σύνταγμα για να προστατεύεται ο λαός του και ο Άρης ο Βελουχιώτης με την ιδέα της λαϊκής δημοκρατίας καρφωμένη στο μυαλό του και τις σφαίρες του στην καρδιά του Ναζιστικού κτήνους, για να το απελευθερώσει δεύτερη φορά.. Εις μάτην όμως.. Επειδή τα πειθήνια κατοικίδια της άλλοτε άρχουσας τάξης και των σημερινών τοκογλύφων, οι Ναζήδες, είναι εδώ. 


Ή επί το ορθότερο εξακολουθούσαν να ζουν παρασκηνιακά ανάμεσά μας υπό τα προσωπεία μιας «θεατρικής δημοκρατίας» οι παραστάσεις της οποίας εδίδοντο δια των εκλογών ανά τακτά ή άτακτα χρονικά διαστήματα προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού και ισχυρό άλλοθι έναντι των πολιτικών επιθέσεων που εξαπέλυαν κατά του συστήματος, ορισμένοι αθεράπευτοι ουτοπιστές του σοσιαλισμού. 

Ώσπου ήγγικεν η ώρα της πτώσης όλων των μασκών. Το Σύνταγμα φθείρεται καθημερινά ως καραμέλα στα δόντια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και ο λαός έχει καταστεί ξανά φόρου υποτελής. 

Όπως περίπου δυο χιλιάδες χρόνια τώρα μηδέ εξαιρουμένης και της Βυζαντινής περιόδου που απροκάλυπτα το επιβεβαίωσε με τις νεαρές του ο Ιουστινιανός ο οποίος θανάτωνε τους πιστούς του δωδεκαθέου ως Έλληνες εθνικούς, εξόριζε τα παιδιά τους και δήμευε τις περιουσίες τους. 

Ο νόμος κατά τα πρότυπα των νεαρών του Ιουστινιανού. Η ασφαλέστερη οδός για να καθυποτάξεις έναν λαό. Αποφασίζεις δια της άβουλης πλειοψηφίας την διάλυση του  παραγωγικού  ιστού ενός λαού, έτσι ώστε το φάσμα της ανεργίας να υψωθεί ως μετασεισμικό τσουνάμι εμπρός του, για να μοιάζει ο αυτοχειριασμός του με λύτρωση.. Ταυτοχρόνως φορτώνεις αχρεωστήτως με βάρη την μοναδική του σταθερά, την μικρή ιδιοκτησία που οι ισχαιμικές πλάτες των κατόχων της θα ήταν φύση αδύνατον να αντέξουν..  Την αρπάζεις κατόπιν αυτών για να την διανείμεις ως τα ιμάτια του Χριστού στους διεθνείς ομίλους των  Real Estates.. Των τοκογλύφων. 

Για να στεφθεί όμως με επιτυχία η συγκεκριμένη δράση, είχε το Ευρωμπορντέλο από την πρώτη στιγμή της Σοβιετικής πτώσης, (υπό τον φόβο της επεδείκνυαν μια σχετική ανοχή στις αστικές δημοκρατίες) σχεδιάσει το ψηφιδωτό, που ψηφίο το ψηφίο θα ολοκληρωνόταν σήμερα. Και το πρώτο ψηφίο ήταν η διάγνωση πως η μικρή ιδιοκτησία στην Ελλάδα συγκριτικά με τα Βησιγοτθικά Γαλατικά και Σαξωνικά μορφώματα, βρισκόταν σε εξαιρετικά υψηλό ποσοστό. Κάτι που ως δείκτης και σύμφωνα με τις δικές τους μετρήσεις παρέπεμπε σε ευημερία. 

Ενδιαμέσως είχαν τεθεί στόχοι όπως του ορυκτού αλλά και του ανθρωπογενούς πλούτου του λαού μας όπως οι δημόσιοι Οργανισμοί και η δημιουργική του παραγωγή (θα πρόσθετα και την εθνική συνείδηση επί του πλούτου της αλλά αυτή αποδείχθηκε ότι είχε δια της δράσης της ιδιωτικής τηλοψίας εξαερωθεί) που όμως για να λεηλατηθούν όφειλαν οι τοκογλύφοι να τους πλήξουν δια μιας και μόνης βολής. Κι αυτή ήταν το «ανύπαρκτο χρέος». 
Ή για την ακρίβεια το χρέος διακοσίων οικογενειών έναντι των διεθνών τοκογλύφων που τους πιστώθηκε με την εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου.

 Καταλύθηκε έτσι ένα κράτος ομοιογενούς πληθυσμού ο οποίος ως μυοπαραλυμένος από τις ενοχές δεν αντέδρασε από την πρώτη στιγμή ωσάν να ανέμενε γραμμή από τα τηλεοπτικά γιουσουφάκια. 

Για να έρχονται και παρέρχονται οι εθνικοαπελευθερωτικές επέτειοί του υπομνύοντάς του ότι «οι αγώνες που έχει δώσει δεν φελάνε αν το αίμα των προγόνων του δεν ξοφλάνε».Αν κάτι επομένως του έχει πιστωθεί ως χρέος, αυτό είναι η ηθική και συνταγματική του υποχρέωση να απελευθερώσει ξανά την χώρα του από τους εποίκους της διεθνούς και εγχώριας τοκογλυφίας..

Διαφορετικά... Υπομονή δούλοι. Άλλη μια επέτειος είναι.. Θα περάσει..