Η ΣΗΜΑΙΑ

 Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Πρόκειται περί της φωτογραφικής απεικόνισης της πολιτικής βλακείας. Στον Φαήλο τον Κρανιδιώτη αναφέρομαι με τον οποίο καθώς αποδεικνύεται εξαντλείται σύμπας ο φασιστικός πάγκος της ομάδας Σαμαρά.. 

Χθες πάλι καλλιτέρου μη υπάρχοντος, έσκασε δια του πολιτικού ερέβους του μύτη σε εκπομπή ενός νέου και ευγενούς συναδέλφου από τον τηλεοπτικό σταθμό Μπάμπης ο Σκάης.. Για να επαναλάβει πληκτικά εαυτόν και αλλήλους της φασιστικής του παρέας βηματίζοντας επί τα ίχνη της γνωστής πεπατημένης.

 Της χρείας των παρελάσεων... 

Τα ίδια και τα ίδια από τα συνήθη γίδια.. Τα ρίγη τεταρταίου πυρετού και την φρενίτιδα που που οφείλουν να καταλαμβάνονται οι Έλληνες στην θέα των ερπυστριών και της αρβύλας, δεδομένου πως κατά τον Κρανιδιώτη, ο λαός μας είναι από γέννησής του ψυχωτικός στρατόκαυλος. Κι  αφού τα ανέμιξε με ολίγη από την ελληνική σημαία απαραίτητο σκηνικό για την θεατρική επιτυχία των επετειακών παραστάσεων, επετέθη κατά του Σύριζα ο οποίος εκπροσωπείτο με έναν δυσκοίλιο τύπο, προερχόμενο ευθέως από το παρελθόν του Συριζαϊκού μέλλοντός μας.. Δηλαδή: 

Σχοινοβατούσε με την ράβδο ισορροπίας του να τηρεί κατά τις προσταγές της μιας της άκρης τους όρους του αστικού πολιτικού καθωσπρεπισμού και από την άλλη, την πάλαι ποτέ  -κατά το σύστημα- επαναστατημένη πολιτική του φύση.. Κι όλο έπεφτε σε κενά χασμωδίας από την πολιτική δυσλεξία, δεδομένου πως ούτε ο αρχηγός του μπορεί να εξισορροπήσει τα ανισόρροπα.. Ίσως πάλι να έφταιγε κι εκείνος ο διάβολος της ακουστικής επιστροφής για την «καθυστερημένη» εκφορά του λόγου του και όχι η "καθυστέρηση" στην αφομοίωση του νέου του ρόλου.. 

 Εκείνο που μετά βεβαιότητας μπορώ να καταθέσω είναι πως αν ο Σύριζα δεν βρισκόταν σε θέση αναπνοής από την κατάληψη του εργαστηρίου παραγωγής καθεστωτικών δουλικών, η ευχέρεια του λόγου του θα ήταν δεδομένη. 

Θα απαντούσε ακαριαία στο φασιστοκαθίκι όπως ο αείμνηστος Βασίλης Διαμαντόπουλος για παράδειγμα. Πως η σημαία ρε ακροδεξιό σκουλήκι παρά την θεωρητικά διττή της χρήση -ως ύλη και ως σύμβολο- παρουσιάζει σήμερα μια παρά φύση ενιαία μορφή . 

Την μορφή ενός πατσαβουρόπανου.  

 Ως ύλη όμοιο με εκείνα των οικιακών βοηθών της άρχουσας τάξης επειδή με μετάξι τρίβουν τα πατώματά της. Και ως σύμβολο όμοιο με εκείνα που οι πολιτικές ορντινάτσες της ίδιας τάξης τρίβουν το Σύνταγμα, ώσπου αυτό ξεθώριασε και δεν διαβάζεται πλέον γιατί έχουν προηγουμένως με τα πολιτικά τους κόπρανα τσαλαπατήσει όλα του τα άρθρα  .. 

Πλην ίσως του τελευταίου που επιβάλλει την αντίσταση (ακόμη και την ένοπλη) κατά των καταπατητών του. Αλλά αν κρίνω από τη στάση του λαού έναντι των επιβητόρων του, έχει από το τρίψιμο ξεφτίσει και αυτό..