Οι δυτικοί προσπαθούν
να κλέψουν τις εντυπώσεις
από την πρόταση Πούτιν
Οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Βρετανία επεξεργάζονται σχέδιο ψηφίσματος με αυστηρά χρονικά όρια και σοβαρές κυρώσεις για τη Συρία, όπως φάνηκε από την προχτεσινή συνάντηση των τριών υπουργών Εξωτερικών στη γαλλική πρωτεύουσα.
Στην πραγματικότητα όμως η συνάντηση αυτή έγινε σε μια προσπάθεια οι δυτικοί να κλέψουν τις εντυπώσεις που έχει προκαλέσει η ρωσική ειρηνευτική παρέμβαση που μάλλον έσωσε τον αμερικανό πρόεδρο από ενδεχόμενη πολιτική ήττα στο Κογκρέσο.
Εκείνο που δεν έχει προβληθεί πάντως και επισημαίνεται από την ιστοσελίδα του SPIEGEL ONLINE, είναι το υπόβαθρο της πρότασης Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος γνωρίζει πολύ καλά, πως ενδεχόμενη διασπορά της τρομοκρατίας λόγω δυναμικής δυτικής επέμβασης στην Συρια, θα είχε αντίκτυπο στην εύθραυστη ηρεμία που επικρατεί στην Τσετσενία με τη μουσουλμανική πλειοψηφία των κατοίκων της.
Στόχος και των τριών χωρών, που είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, είναι η σύνταξη ενός «δυνατού» σχεδίου ψηφίσματος το οποίο θα ερμηνεύει και θα θέτει σε εφαρμογή την ρωσο-αμερικανική απόφαση που λήφθηκε πρόσφατα στη Γενεύη, με συγκεκριμένη ατζέντα και χρονοδιαγράμματα.
Παρ΄όλα αυτά, δεν έχουν σταματήσει τα απαράδεκτα στερεότυπα για τη Ρωσία που αναπαράγουν συνεχώς τα Δυτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Στόχος τους όχι απλώς να δημιουργήσουν αλλά να «εμπεδώσουν» στην κοινή γνώμη την αρνητική εικόνα μιας “αντιδημοκρατικής” χώρας και ενός ηγέτη “δικτάτορα - πρώην Κα Γκε Μπίτη”.
Παρόλο που η πρόσφατη ρωσική πρόταση η οποία διατυπώθηκε από τον πρόεδρο Πούτιν, προσπάθησε να αλλάξει μια καθιερωμένη άποψη που είχαν στη Δύση, από την εποχή που κυριαρχούσε η αντισοβιετική προπαγάνδα. Ο Πούτιν με την πρότασή του για τα συριακά χημικά όπλα, απέτρεψε μια πολεμική σύγκρουση με από την οποία ουδείς μπορούσε να υπολογίσει τα επακόλουθα.
Όπως επισημαίνει η ιστοσελίδα «Ρωσία πέρα από τα Πρωτοσέλιδα» είναι δύσκολο να ανατραπεί μια θεώρηση που επί δεκαετίες κυριαρχούσε. Είναι δε πάρα πολλοί εκείνοι που δεν μπορούν να διακρίνουν τις ανατρεπτικές αλλαγές που έχουν γίνει στο ρωσικό πολιτικό σύστημα.
Δεν έχουμε ακόμα στοιχεία για κάποια δημοσκόπηση που να έγινε μετά την ρωσική ειρηνευτική διαμεσολάβηση.
Ο υποδιευθυντής του Ινστιτούτου Ευρώπης της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών Σεργκέι Καραγκάνοφ θεωρεί πως ο κόσμος αξιολόγησε κατά πρώτο λόγο τη ρωσική θέση στο ζήτημα της Συρίας, γνωρίζοντας πως στην Τουρκία υπερισχύουν τα εχθρικά συναισθήματα για τη Συρία, στο Ισραήλ το ίδιο, ενώ στην Ιορδανία υπάρχει ήδη ένας μεγάλος αριθμός προσφύγων από τη Συρία, γεγονός που μάλλον δεν ενθουσιάζει τον ντόπιο πληθυσμό.
Οι πληροφορίες ότι η Ρωσία δήθεν υποστηρίζει τον πρόεδρο μιας χώρας σε περιοχή όπου βρίσκεται σε εξέλιξη μια σύγκρουση δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητες, αναφέρει ο αναλυτής, τονίζοντας ότι τη δεδομένη στιγμή είναι σημαντικότερο να αναρωτηθεί κάποιος για ποιο λόγο τόσο λίγες χώρες εκφράστηκαν για τη Ρωσία θετικά.
«Η Νότια Κορέα πιθανόν θεωρεί ότι μπορούμε να τη βοηθήσουμε στο θέμα με τη Βόρεια Κορέα. Η Ελλάδα είναι παραδοσιακά με τη ρωσική πλευρά. Επίσης, θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε τι απαντούν οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι στις ερωτήσεις για άλλες χώρες» συνοψίζει ο Καραγκάνοφ.
Συνολικά αρνητική στάση απέναντι στη Ρωσία είχε το 39% των ερωτηθέντων, ενώ θετική το 36%, με την Ελλάδα να πρωτοστατεί με 63% υπέρ και τη Νότια Κορέα με 53% να δίνουν τις περισσότερες ψήφους εμπιστοσύνης.
Υπερισχύουν οι θετικές απαντήσεις για τη Ρωσία στις χώρες της Αφρικής, με εξαίρεση τη Νότια Αφρική. Επίσης, θετική άποψη εξέφρασαν οι Καναδοί, Αυστραλοί, Ινδονήσιοι και οι πολίτες της Μαλαισίας.
Στη θεωρούμενη ως φιλική στη Ρωσία Βενεζουέλα, οι γνώμες ήταν σχεδόν μοιρασμένες, ανάλογο ήταν το αποτέλεσμα και στη Χιλή, ενώ παρόμοια εικόνα ισχύει και στις ΗΠΑ, με 43% θετικές και 37% αρνητικές γνώμες.
Οσο για τις ευρωπαϊκές χώρες, δεν φαίνεται να τρέφουν ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα προς τους Ρώσους, αφού, για παράδειγμα περισσότεροι από το μισό του πληθυσμού της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Πολωνίας εκφράστηκε αρνητικά.
Επίσης, στη δημοσκόπηση γινόταν λόγος για τη στάση απέναντι στη Ρωσία, ωστόσο, ανέλπιστα, οι περισσότερες αρνητικές εκτιμήσεις προήλθαν από το Ισραήλ, την Τουρκία και την Αίγυπτο, χώρες όπου πηγαίνουν εκατομμύρια Ρώσοι και στις οποίες συναντούν θερμό καλωσόρισμα και τεράστιο ενδιαφέρον από πλευράς ντόπιου πληθυσμού για τη διατήρηση των καλών σχέσεων.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Λιβάνου, όπου σε ποσοστό 53% οι Λιβανέζοι εκφράστηκαν αρνητικά για τη Ρωσία. Από αυτούς, οι σουνίτες κατέθεσαν αρνητική άποψη σε ποσοστό 86%, ενώ οι σιίτες μόλις 9%.
Παραπληροφόρηση
Ο Ευρωπαίος θεατής και αναγνώστης λαμβάνει, όχι απλώς ελλιπή πληροφόρηση, αλλά συχνά απολύτως ανακριβή. Για παράδειγμα, η «μη συστημική» αντιπολίτευση παρουσιάζεται από τα Δυτικά ΜΜΕ ότι έχει μια ενιαία ιδεολογική πλατφόρμα, και ότι αποτελεί πραγματική εναλλακτική λύση στην «εξουσία Πούτιν».
Ο Ευρωπαίος που «πληροφορείται» από τα ΜΜΕ, δεν γνωρίζει, αλλά ούτε και υποπτεύεται καν ότι το αντιπολιτευτικό κίνημα δεν διαθέτει ένα πραγματικά εναλλακτικό και συντεταγμένο πολιτικό πρόγραμμα, και, πολύ περισσότερο, ότι λόγω του ετερογενούς χαρακτήρα της, και του ετερόκλητου πολιτικού μωσαϊκού, που είναι, η ύπαρξη και υλοποίηση ενός τέτοιου «προγράμματος» είναι πρακτικά αδύνατη.
Κάτω από τις συνθήκες αυτές, το Κρεμλίνο προσπαθεί να επεξεργαστεί μια συνεπή και αποτελεσματική επικοινωνιακή στρατηγική και τακτική, με στόχο να αλλάξει αυτή την αρνητική εικόνα που διαμορφώνουν τα Δυτικά ΜΜΕ για τη Ρωσία.
Εκκρεμεί όμως το συριακό
Πολλά αναμένεται να εξαρτηθούν και από τη συνάντηση που συμφώνησαν να έχουν οι υπουργοί Εξωτερικών Ηνωμένων Πολιτειών Κέρι και της Ρωσίας Λαβρόφ με τον Lakhdar Brahimi, τον απεσταλμένο του ΟΗΕ και του Αραβικού Συνδέσμου για το συριακό, στις 28 Σεπτεμβρίου, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.
Η συμφωνία Κέρι - Λαβρόφ, δημιουργεί μια αισιοδοξία για το ενδεχόμενο να κλείσει ένας εμφύλιος πόλεμος που έχει καταστρέψει ένα μεγάλο μέρος των υποδομών της Συρίας, όσο διαρκεί εδώ και δυόμιση χρόνια, με τους νεκρούς να ξεπερνούν σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτα στοιχεία κατά πολύ τις 100.000 ψυχές.
Απαντώντας ωστόσο στις προκλητικές δηλώσεις ότι "το καθεστώς Άσαντ πρέπει να τιμωρηθεί" που διατυπώνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες την Γαλλία και ως ένα σημείο της Βρετανίας, η Ρωσία κρατούσε σταθερή στάση ότι θα πρέπει να μην παραβιαστεί το άρθρο εφτά του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ.
Σε αντιπαράθεση των δηλώσεων για βομβαρδισμό των κυβερνητικών θέσεων στη Συρία, στη «Ρωσία πέρα από τα πρωτοσέλιδα», διατυπώθηκε η άποψη "γιατί να μην βομβαρδιστεί η Ντόχα, το Ελ Ριάντ και η Άγκυρα που ανεφοδιάζουν τους αντάρτες;".
Σάμπως οι ηγέτες της Σαουδικής Αραβίας και των εμιράτων του Κόλπου διακρίνονται για τη δημοκρατική διακυβέρνησή τους; Έχουμε δηλαδή από τη μια "καλούς" και από την άλλη τους "κακούς" αυταρχικούς κυβερνήτες. Ανάλογα φυσικά με ποια χώρα έχουν καλές σχέσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου