ΣΕ ΣΕΡΝΟΥΝ ΣΑ ΣΚΛΑΒΟ ΚΙ ΕΣΥ ΦΡΑΠΕΔΙΑΔΕΣΑΙ..

Σε κλέβουν στα ίσα χρόνια τώρα με υπομόχλια τα εγχώρια γιουσουφάκια τους κι εσύ κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου. Σου την έχουν πέσει δραγούμηδες και σου βουτούν όχι πια την Μαρξιστική υπεραξία αλλά ολόκληρη την αξία της δουλιάς σου κι εσύ βλέπεις στην πόλη τον οχτρό και φραπεδιάδεσαι.. Σου αρπάζουν σήμερα τα πετρέλαια το χρυσό το γεώλιθο το φυσικό αέριο κι εσύ βρίσκεσαι σε χειμέρια νάρκη κι ας έιναι καλοκαίρι.. Έχεις βέβαια τα προσχήματά σου, όχλε, να συνεχίζεις τον ύπνο σου. Όχι δηλαδή αν (υπόθεση εργασίας) ...ουρανόθεν προκύψει μέγιστος επαναστάτης και σε καλέσει να τον ακολουθήσεις, θα ξυπνήσεις... Αποχαυνωμένος θα μείνεις καραδοκώντας να τον εκμεταλλευθείς και να τον προδώσεις. Το εύλογο άλλοθι είναι: Μα δεν υπάρχει και κανένας! Αν δεν ξυπνήσεις εσύ, να κατεβείς μαζικά στον δρόμο της πάλης, δεν έχει προκοπή! Εκεί, στην φωτιά του αγώνα, θα βγουν οι στόχοι, οι μορφές πάλης και οι ταγοί. Δεν είναι καινούρια αυτά, έτσι προχώρα η ιστορία αφότου ο πίθηκος έγινε άνθρωπος. Και προβλέπω ότι θα διανύσει πιο γοργά την αντίστροφη πορεία, αν δεν ξεσηκωθεί. Δεν υπάρχουν πλέον σταθερές ούτε στην λαϊκή πάλη. Όλα τα έως τώρα προοδευτικά είναι πλέον ξεπερασμένα και νεκρά, φυτοζωούν στο σύστημα, που τάχα αντιμάχονται, αλλά δεν έχουν παρόν και μέλλον και τελικά είναι μέρος του.
Ανώνυμος Έλλην