ΞΕΧΑΣΤΗΚΕ ΤΟ "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ"

Του Ευγένιου Ανδρικόπουλου

Tο εφεύρημα της «σταθερής» Ελλάδας, που κατα τα καθεστωτικά αποπλύματα αποτελεί εγγύηση σε μια αποσταθεροποιημένη περιοχή, συνδυάζεται ταυτόχρονα με τα οφέλη από τον καθορισμό ΑΟΖ, -κάθε παραχώρηση επ' αυτής συνιστά το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας- την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, αλλά και τη δηθεν συμβολή μιας  χώρας άδειο κοστούμι με υπ' ατμόν τον πτωχευμένο λαό της στην άμβλυνση  των ανταγωνισμών ανάμεσα σε κράτη της περιοχής. Απο ποια διαπραγματευτική θέση μπορεί κάποιος να υπεραμυνθεί των συμφερόντων του όταν έχει σχεδόν απαξιώσει το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων, έχει διαλύσει την αμυντική του βιομηχανία, εκποιήσει στρατηγικού χαρακτήρα φορείς του δημοσίου, εξαθλιώσει τον λαό σε αυτό τον βαθμό που τελεί υπό το καθεστώς μιας εν δυνάμει επανάστασης και κυρίως απολαμβάνει της γενικής οργής και απαξίας; Από καμιά και κανείς εκτός και αν ονομάζεται Βενιζέλος. Ο οποίος δια  μιας ακατάσχετης ροής πεπιεσμένου αέρα  επιδιώκει να πείσει άπαντες τους προθύμους πως συνδιαλέγεται με τις γείτονες χώρες ως ίσος προς ίσον όταν: Καθησύχαζε  ως νικητή υποτελής, (είναι αυτός που προ ετών είχε εμμετικά δηλώσει "τι θέλετε τώρα στην Κύπρο ηττηθήκαμε"), τον Τούρκο υπουργό εξωτερικών και αφέντη του, πως η συνεργασία με την Αίγυπτο για τον καθορισμό της ΑΟΖ δεν είναι ανταγωνιστική προς την Τουρκία!!!  Στην βάση αυτής της λογικής και κυρίως σχέσης, μοιάζει η κυβέρνηση να συζητά δια του Βενιζέλου τρόπους επίλυσης του Κυπριακού, υποτασσόμενη στην πάγια στρατηγική της Τουρκίας της διμερούς διαφοράς, για να πετάξει κατά τον τρόπο αυτό στον σκουπιδοφάγο του διεθνούς νεροχύτη τις αποφάσεις  του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αποφάσεις που επέβαλλαν την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί. Τι σημαίνει αυτό; Πως είναι καθ' οδόν ένα νέο σχέδιο Ανάν που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους αφού θα εντάσσεται  ασφαλώς στην ικανοποίηση των συμφερόντων των πετρελαιακών πολυεθνικών ομίλων. Ήδη δημοσιεύματα στην Νέα Υόρκη παραπέμπουν στο πρώτο βήμα εγκλωβισμού τόσο της Κύπρου όσο και της Ελλάδας  στα σαγόνια τους αφού: Ξεκάθαρα και δίχως τους παραμικρούς υπαινιγμούς κάνουν λόγο για εμπλοκή των δύο χωρών, Ελλάδας Τουρκίας, σε απ' ευθείας επαφές της Άγκυρας  με την Ελληνοκυπριακή κοινότητα και της Αθήνας με την Τουρκοκυπριακή των εισβολέων. (επίσημη αναγνώριση του ψευδοκράτους δηλαδή).. Για να ξεχαστεί το "δεν ξεχνώ" που ακούγεται πλέον ως εθνικός σαρκασμός..