Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ, ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΑΣΤΕΓΟΙ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΤΩΝ ΟΡΑΜΑΤΩΝ

  ήλιος, θάλασσα και κώλος...

Η Ελλάδα είναι μια ευτυχισμένη χώρα.
Ποια χρεωκοπία, ποιοι αυτόχειρες, ποιοι άστεγοι και ποιοι άνεργοι;
Εξόν και αν εννοούμε τη χρεοκοπία του στοχασμού, τους αυτόχειρες της ποίησης, τους άστεγους των ιδεών και τους άνεργους των οραμάτων.
Γιατί εκεί βρίσκεται ο πυρήνας της Κρίσης.
Τα υπόλοιπα είναι ήλιος, θάλασσα και κώλος...





           
Σαν την Ελλάδα της χρεωκοπίας, δεν έχει!

Κι οχι δηλαδή ότι είναι πραγματικά η χώρα του ελεύθερου έρωτα.
Όχι!
Ούτε γι' αυτό δεν είμαστε ικανοί.



Η "απελευθέρωση" και το "γκρέμισμα των ταμπού" ειναι αποκλειστικά υπόθεση του Σαββατοκύριακου.
Δευτέρα πρωί, ξανακλείνουν τα ποδια και οι παντες επιστρεφουν στα πρεπει τους.
Πλην των επαγγελματιων της προκλησης, ολα τα αλλα ξεφρωνημενα που πετανε τα βρακακια τους στους παγκους των μπαρ, θα τα βρειτε μετα απο λιγα χρονια εγκλωβισμενα σε αδιεξοδους γαμους, ασφυκτικες οικογενειες, κακοπληρωμενες δουλειες, παραφρονημενες πεθερες και αδηφαγα σογια.
Συμπεριφερονται σαν σκυλες, για να καλυψουν τον εσωτερο τρομο τους πως ειναι απλως κατοικιδια...
Και οι ξαπλώστρες δωρεάν!
Η Ελλαδα εχει κολλησει στη μουρη της, τη μασκα αυτωνων ακριβως που ερχονται δω για να βγανουν τα χειροτερα ενστικτα τους.

Στον Κάβο, στα Μαλλια, στην Χερσονησο, στη Μυκονο, στη Ροδο, καταφτανουν καθε χρονο εκατομμυρια φτωχων και καταπιεσμενων ανθρωπων, που τους εχουν πεισει οτι σ' αυτο εδω το μπουρδελο, ολα επιτρεπονται.










Μεθανε, ξερνουν, σερνονται, γαμιουνται, ξεβρακωνονται, αλυχτανε προσπαθωντας στις πεντε-δεκα μερες που εχουν αγορασει κοψοχρονια απο τους τουριστικους πρακτορες, να λησμονησουν το ποιοι πραγματικα ειναι και ποσο μιζερα κυλα η ζωη τους.

Χυνουν την απελπισια τους και τον τρομο του Μηδενος τους, καπου μακρια απο το δικο τους το σπιτι, εκει οπου κανεις δεν θα τους γνωριζει κι οπου θα μπορουν ανετα να νιωθουν σαν ασκια γεματα παθη, χωρις ονομα, χωρις αξιες, χωρις ιστορια.
Κι οταν γυρνανε στις χωρες τους, το παιζουν παναγιες, μιας και τα καταφεραν επιτελους να ξεχαρμανιασουν.
Οπως ο καθε πελατης των μπουρδελων, που μπορει να νιωθει ανετα, επειδη δεν χρειαζεται να λογαριασει την πουτανα, παρα μονον ως τρυπα πλασμενη για την ικανοποιηση του. Και φευγοντας, φτυνει στο κρεβατι της.
Αυτη τη φτυσια, εμεις την εχουμε παρει και την εχουμε καμει προσωπειο.
Ενσωματωσαμε την αηδια αυτωνων που μας γαμανε επι πληρωμη.
Μετατρεψαμε σε "στυλ" το ξεχαρμανιασμα των απανταχου καταπιεσμενων και εγκαθιδρυσαμε ως αισθητικη, την ασχημια εκεινων που δεν αντεχουν τον εαυτο τους...

Δεν ειμαστε απλως χωρα διακοπων, ενα απεραντο resort center.
Ειμαστε χωρα πτυελοδοχειο.
Μια απεραντη ξαπλωστρα, που διδεται δωρεαν...

(ΣΧΟΛΙΟ .: Το μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου είναι το επώδυνο για το προϊόν που θα παραχθεί και που θα ενταχθεί στις πατρίδες τους στις μονογονεϊκές οικογένειες για να ψάχνουν ύστερα από είκοσι χρόνια οι απόγονοι τους έλληνες εξηντάρηδες μιας συγκεκριμένης περιοχής πρόσωπο το πρόσωπο για το ποιος είναι ο πατέρας τους.. Είχα συναντήσει στην Πύλο αλλά και αλλού μια πανεμορφη Ιρλανδή ξεναγό ν' αναζητά απεγνωσμένα τον γονιό που δεν γνώρισε ανάμεσα στις φάτσες των ντόπιων..  Βαθύς ο πόνος.. Με δάκρια στα μάτια μου είχε εξομολογηθεί πως όπως της είπε η μητέρα της μια βραδιά μεθυσμένη έκανε όλη νύχτα έρωτα με έναν Μεσσήνιο που όμως το μόνο που θυμόταν ήταν τα γκριζοπράσινα μάτια του που αυτή κληρονόμησε. Μοναδικό της στοιχείο..  Ερχόταν έτσι με την ελπίδα πως θα τον συναντήσει για δέκατη χρονιά. Και το χείριστο. Ακολουθούσε και αυτή τα χνάρια της μητέρας της )


Ο,τι μας αρεσει, ο,τι ονειρευομαστε, ο,τι προσδοκαμε, ο,τι νοσταλγουμε, μπορουν να χωρεσουν σε ενα συνοικιακο γυμναστηριο.
Οτι πιστευουμε οτι αξιζει να προβαρουμε ως το Εγω μας, ειναι μια εικονα παρμενη απο τηλεοπτικες διαφημισεις.
Ειμαστε και γαμω τα παιδια! Hot Greece
Καραγουσταρω! Hot Greece! Η χωρα της ανεμελιας και του κουραδοκοφτη.
Το μονο λαβαρο που μας ταιριαζει πια, ειναι το στρινγκ...

Αλλα ποσο κραταει ενας κωλος, ρε παιδια;
Ισαμε τα τριαντα; Ισαμε τα τριαντα πεντε; Βια, ισαμε τα σαραντα...
Και μετα;
Μετα, η κυτταριτιδα...

Κι οσο πιο πολυ βαθαινει η κριση, τοσο πιο πολυ σφιγγουμε τους κοιλιακους μας.
Τη γυμνια των ιδεων μας, την εχουμε μπερδεψει με τη γυμνια των κορμιων μας. Ακουμε πως η Ελλαδα κινδυνευει να βγει απο τη σκηνη της ιστοριας και νομιζουμε οτι αυτο που χρειαζεται ειναι συσφιγξη και διαιτα, για να της χωρεσει το μαγιω...

Ετσι γινεται και με τους λαους.
Ή κλεινουν συμβολαιο με την αιωνιοτητα ή πεθαινουν.
Οπως και στους μεγαλους ερωτες, δεν χωραει εδω ηξεις αφιξεις και ναι μεν αλλλα και καλα ειμαστε τωρα αλλα ασε να δουμε...
Ή ειναι ή δεν ειναι.
Ή το παν ή το τιποτα.
Δεν μπορεις να ξεγελας τον εαυτο σου με το: "ενταξει, τωρα την κουτσοβγαζουμε, για αυριο εχει ο θεος..."

Γιατι ολη η Ελλαδα ειναι σημερα στις παραλιες και ξεσαλωνει. Σαν να μην βυθιζεται το καραβι. Σαν να μην την εχουνε ζωσει οι βαρβαροι απο παντου. (ΣΧΟΛΙΟ Α.Α.: Προσοχή εδώ - Δεν αμφισβητείται το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία τού 73% ΑΔΥΝΑΤΕΙ να πάει διακοπές. Το πρόβλημα είναι ότι η πλειοψηφία αυτών που πάνε και αυτών που μένουν περιορισμένοι ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ τον ίδιο δικτατορικού τύπου -ως ακρονεοφιλελεύθερου και νεοταξικού επιβαλλόμενου προτύπου- μοδάτου ξιπασμού, υπακούοντας στην ίδια ακριβώς αδιέξοδη νοοτροπία που περιγράφηκε).

Δεν υπαρχει ομως: "ενταξει μωρε, ασε να το γλεντησουμε τωρα που μπορουμε και μετα κατι θα βρουμε να κανουμε..." (ΠΡΟΣΘΗΚΗ Α.Α.: Εξάλλου στην πραγματικότητα ΔΕΝ μπορείς. Απλά τρως από τα έτοιμα ή δανείζεσαι από το εγγύς μέλλον που θα σου έχουν πάρει τα πάντα.)

Ενας ωραιος και σφιχτος κωλος εχει ημερομηνια ληξεως. Κι αμα στηριξεις τη ζωη σου απανω του, θα ρθει η ωρα που η ζωη σου θα κρεμεται σαν σταφιδιασμενο κωλομαγουλο.
Και θα την κοιτας εσυ ο ιδιος και θα την φτυνεις...
You might also like:




Δεν υπάρχουν σχόλια: