ΤΟ ΕΥΡΩΜΠΟΡΝΤΕΛΟ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος 

Εν αρχή εκμαιεύτηκε της καθεστωτικής μήτρας η Ευρώπη του Χάλυβα. Ένας Τερατώδης Συνασπισμός Ολιγαρχικών συμφερόντων η απεχθής όψη του οποίου ανασυστήθηκε με εξακολουθητικές πλαστικές επεμβάσεις ενός πλέγματος νομικού για να καταστεί αυτή γοητευτική και να παγιδευτούν οι Ευρωπαϊκοί λαοί ..

 Βάφτισαν κατόπιν την......αποφώλια γέννα τους με όνομα σαγηνευτικό. Ευρωπαϊκό ιδεώδες. Έτσι ώστε να το αντιπαρέτασσαν με επιτυχία απέναντι στις λαϊκές δημοκρατίες, δεδομένου πως το Αμερικανικό μοντέλο της επιστρατευμένης ελευθερίας είχε ήδη αρχίσει να οξειδώνεται πότε στο Βιετνάμ, πότε στην Λατινική Αμερική και πότε στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή μέσα σε λίμνες άλικου αίματος... 



Προϊόντος του χρόνου η ελκυστική φιγούρα του Ευρωπαϊκού ιδεώδους κατέστη κάτι σαν πολιτική τσίχλα που όσο και αν φθειρόταν από τα τοξικά σάλια των Ευρωπαίων -στα Μάαστριχτ των ανταγωνισμών και των Λευκών Βίβλων ή από τις αιματηρές επεμβάσεις κατά της Σερβίας που συνοδεύτηκαν από την δικαστική δολοφονία του Μιλόσεβιτς και την απηνή καταδίωξη των Μπλάντιτς και Κάραζιτς-, δεν έλεγε να ξεκολλήσει από τα δόντια των λαών γιατί: 

Πρώτον στο υποσυνείδητό τους είχε προπαγανδιστικά αποτυπωθεί η ψευδής εικόνα μιας καλά φιλοτεχνημένης νομικής καρικατούρας η οποία υποδυόταν τον προστάτη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ..
 Δεύτερον δεν είχαν επαρκώς συνειδητοποιήσει τις συνέπειες από τις κοσμογονικές ανατροπές της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στα πέραν της διαχωριστικής γραμμής εδάφη των ανατολικών κρατών και τρίτον: 
Πως στην πραγματικότητα τα τείχη που το 1990 κατεδάφιζαν ως κύμβαλα αλαλάζοντα στον θάνατό τους εμπρός, προστάτευαν το δικό τους επίπεδο ζωής που δεν είχαν κατακτήσει, αλλά τους είχε από τα καθεστώτα παραχωρηθεί υπό τον φόβο των Σοβιέτ. 

Κι αφού κατόπιν αυτών ο φόβος της εξέγερσης του Ευρωπαίου είχε οριστικά εκλείψει, απερίσπαστοι οι δημιουργοί της Ευρωπαϊκής μασκαράτας ανέδειξαν ωμά την φρικώδη πλευρά του Ευρωπαϊκού ιδεώδους η νομική, πολιτική και κατασταλτική ισχύς του οποίου θα τους οδηγούσε νομοτελειακά στο μέλλον του παρελθόντος τους.. ΄Ένα παρελθόν που είχε προσωρινά, ως αποδείχθηκε, διακοπεί, εξ αιτίας της επανάστασης των Μπολσεβίκων. 

Ποιο ήταν αυτό; Πασιφανές πλέον. Η μετεξέλιξη των Μεσαιωνικών δουκάτων σε σύγχρονες οικονομικές δυναστείες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στα υπόγεια των οποίων ένας χρυσοκάνθαρος πληθυσμός της αλχημικής αριθμητικής, θα ραδιουργεί κατά των κοινωνιών προς δόξαν του αφέντη-πιστωτή. Δυναστείες επί των οποίων οι θέσεις εργασίας θα ήταν αριθμημένες και ονομαστικές για τους απολύτως απαραίτητους. 

Αν έναντι αυτών οι λαοί δεν προτάξουν ένα γιγαντιαίο και μαζικό ΟΧΙ μέσα από τα στήθη τους το μόνο που θα τους επιτρέπεται στο εγγύς μέλλον είναι να αυτοκτονούν, να μεταναστεύουν ή να πεθαίνουν λιμοκτονώντας κατά μόνας. 

Κάτι που οι τοκογλύφοι διακαώς επιθυμούν να τους δώσουμε όχι γιατί δεν θα έβαφαν ευχαρίστως τα χέρια τους στο αίμα, αλλά γιατί το αίμα μιας εξέγερσης μοιάζει με την σπλήνα που όταν ανοίξει τρέχει ακατάπαυστα και κανείς δεν τους εξασφαλίζει πως δεν θα τρέξει και το δικό τους..