Πόσο ακόμα να κρατήσουν στις επάλξεις οι εργαζόμενοι της Ε.Ρ.Τ.; Δεν πρόκειται άλλωστε για δυναμική κοινωνική ομάδα! Αλλά ξεπέρασαν πολύ τον εαυτό τους και την ταξική τους υφή. Εγώ, που ζω το Ραδιομέγαρο
από το 1986, ποτέ δεν πίστευα θα εξέπεμπαν πρόγραμμα για πάνω από ένα
μήνα! Αλλά τους «πρόδωσαν» οι ανίκανες ηγεσίες των κομμάτων. Τί
περιμένεις, δηλαδή, όταν δεν υπάρχουν σφριγηλό λαϊκό κίνημα και ικανοί
ηγέτες; Αν δεν μπορεί με παλλαϊκό αγώνα να επιβάλουν δυναμικά το άνοιγμα
συχνοτήτων (το σωστό ήταν να μην επέτρεπαν στην κλίκα των δοσίλογων να
τις κλείσουν). Δεν είναι το προαύλιο της Ε.Ρ.Τ. συναυλιακός χώρος επίδειξης όψιμης, συχνά όχι ανυστερόβουλης, αντιστασιακής δράσης (και από μερικούς καλλιτέχνες αγωνιστικής φιγούρας και επίζηλης προβολής, για να μην μασάμε τα λόγια μας).Δεν υποτιμούμε τον πολιτισμό, ούτε αυτό το κατά τεκμήριο
όμορφο συναπάντημα, που γίνεται, πλην όμως και οι πολιτιστικές
δραστηριότητες για να έχουν συνέχεια και αποτέλεσμα, οφείλουν να είναι
συμπλήρωμα, πολιτιστική έκφραση ρωμαλέου λαϊκού κινήματος, αλλιώς το μπαλόνι ξεφουσκώνει άδοξα, ή το χειρότερο σπάει με κρότο. Ακόμα και αυτονόητα δεν έγιναν στην Ε.Ρ.Τ. για παράδειγμα Πολιτική Επιτροπή,
να ηγείται του αγώνα, να οδηγεί στην κορύφωση, σύγκρουση και επιτυχία.
Με τις επί μέρους δομές της, για να βγαίνει αξιοζήλευτο τηλεοπτικό
πρόγραμμα, πέραν των ειδήσεων, που πρέπει να έχουν αντικυβερνητική
κατεύθυνση, να λειτουργήσουν όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, να παίρνονται σε ειδική τιμή εμπορικές διαφημίσεις και τα έσοδα να δίνονται σε Ταμείο Απεργιακό,
που έπρεπε από την πρώτη μέρα να είχε συγκροτηθεί για την οικονομική
ενίσχυση των απεργών, για να συνεχιστεί στα διεθνή φόρα ο αγώνας και
τόσα άλλα, που συνεπάγονται οι λαϊκοί αγώνες...
Ανώνυμος Έλλην
Ανώνυμος Έλλην
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου