Με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο
Δημήτρης Μηλάκας
Το τι είναι αυτή
η... νέα κυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ φαίνεται από μίλια μακριά. Ολοφάνερος
είναι και ο κοινός ιδεολογικός (νεοφιλελεύθερος) παρονομαστής επάνω
στον οποίο μοίρασαν τα οφίτσια οι πάλαι ποτέ ανταγωνιζόμενες πολιτικές
δυνάμεις, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια που καταβάλλουν για να βρουν
διαφορές μεταξύ τους. Αυτό που ίσως δεν είναι ακόμη καθαρό είναι ο
βραχυπρόθεσμος στόχος που έχουν θέσει, πέρα από την απολαβή που
συνεπάγεται η εξουσία. Δεν είναι, ωστόσο, δύσκολο να δει κανείς, αρκεί
να το θέλει, τι ακριβώς επιζητούν οι - επίμονοι να μας «σώσουν» -
πολιτικοί των δύο κομμάτων που μας «σώζουν» εδώ και σαράντα συναπτά
χρόνια.
Ανοίγοντας τα µάτια, παραμερίζοντας τις μαγικές τηλεοπτικές εικόνες, βλέπει εύκολα κανείς τι είναι υποχρεωμένοι - κατά μια άλλη διατύπωση, τι δεσμεύσεις έχουν αναλάβει - να υλοποιήσουν οι βουλευτές των κομμάτων που συγκροτούν τη δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Αρκεί να διαβάσει τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και να ρίξει μια ματιά στα νούμερα του προϋπολογισμού (που δεν βγαίνουν) και τους δείκτες (που τρομάζουν) της ανεργίας.
Οι δανειστές, προφανώς, θα στηρίξουν - αλλά δίχως να της... χαριστούν - μια κυβέρνηση προκειμένου να κάνει τη δουλειά που πρέπει. Δηλαδή να εξυπηρετεί το χρέος. Για την ακρίβεια, να κρατά τη χώρα και τον λαό της δεμένους χειροπόδαρα στην παγίδα ενός αενάως επαναλαμβανόμενου δανεισμού προκειμένου να εξυπηρετηθούν παλαιά δάνεια.
Αυτός ο φαύλος κύκλος προφανώς δεν κλείνει, όσο κι αν μειωθούν μισθοί, συντάξεις και το επίπεδο διαβίωσης της ελληνικής κοινωνίας. Και ως εκ τούτου το ξεπούλημα κάθε περιουσιακού στοιχείου της χώρας και κάθε πόρου εσόδων της προβάλλει ως αναγκαστική και μόνη επιλογή. Λες και οι χώρες είναι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις διοικητικά συμβούλια.
Αυτή, λοιπόν, είναι η δουλειά της ΠασοκοΝεοδημοκρατικής κυβέρνησης, η οποία λειτουργεί ως διοικητικό συμβούλιο των μεγαλομετόχων δανειστών: να διατηρήσει τον μηχανισμό αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας. Αυτό είναι το έργο που έχει αναλάβει και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να το φέρει σε πέρας. Χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο και μέσο.
Ανοίγοντας τα µάτια, παραμερίζοντας τις μαγικές τηλεοπτικές εικόνες, βλέπει εύκολα κανείς τι είναι υποχρεωμένοι - κατά μια άλλη διατύπωση, τι δεσμεύσεις έχουν αναλάβει - να υλοποιήσουν οι βουλευτές των κομμάτων που συγκροτούν τη δικομματική κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου. Αρκεί να διαβάσει τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και να ρίξει μια ματιά στα νούμερα του προϋπολογισμού (που δεν βγαίνουν) και τους δείκτες (που τρομάζουν) της ανεργίας.
Οι δανειστές, προφανώς, θα στηρίξουν - αλλά δίχως να της... χαριστούν - μια κυβέρνηση προκειμένου να κάνει τη δουλειά που πρέπει. Δηλαδή να εξυπηρετεί το χρέος. Για την ακρίβεια, να κρατά τη χώρα και τον λαό της δεμένους χειροπόδαρα στην παγίδα ενός αενάως επαναλαμβανόμενου δανεισμού προκειμένου να εξυπηρετηθούν παλαιά δάνεια.
Αυτός ο φαύλος κύκλος προφανώς δεν κλείνει, όσο κι αν μειωθούν μισθοί, συντάξεις και το επίπεδο διαβίωσης της ελληνικής κοινωνίας. Και ως εκ τούτου το ξεπούλημα κάθε περιουσιακού στοιχείου της χώρας και κάθε πόρου εσόδων της προβάλλει ως αναγκαστική και μόνη επιλογή. Λες και οι χώρες είναι επιχειρήσεις και οι κυβερνήσεις διοικητικά συμβούλια.
Αυτή, λοιπόν, είναι η δουλειά της ΠασοκοΝεοδημοκρατικής κυβέρνησης, η οποία λειτουργεί ως διοικητικό συμβούλιο των μεγαλομετόχων δανειστών: να διατηρήσει τον μηχανισμό αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας. Αυτό είναι το έργο που έχει αναλάβει και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να το φέρει σε πέρας. Χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο και μέσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου