Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Χρυσή Αυγή και .."δημοκρατικό τόξο" ένα και το αυτό είναι..


Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Διασκεδάζω αλλά και θλίβομαι ταυτόχρονα με το εφεύρημα του συγκυβερνητικού τρικέφαλου τέρατος περί του «δημοκρατικού τόξου» εντός του οποίου συμπεριλαμβάνουν εαυτούς και αλλήλους πλην της Χρυσής Αυγής (και του ΚΚΕ υπαινίσσονται δια των ανίερων συμψηφισμών του Στάλιν με τον Χίτλερ αλλά δεν αποτολμούν να το εκφράσουν ευθέως..) 

Διασκεδάζω γιατί θα μπορούσε η όλη αυτή η πολιτική στρατηγική του καθεστώτος που κάποιοι την χαρακτηρίζουν «έξυπνη», να περνούσε στις καλοκαιρινές επιθεωρήσεις ως καθεστωτικός αυτοσαρκασμός. 

Δεν είναι όμως. 


Γιατί το σύστημα της άγριας ή ήπιας εκμετάλλευσης του ανθρώπου –εξαρτάται από τις περιρρέουσες συνθήκες- από γεννησιμιού του θεωρεί την αυτοκριτική ως σύμπτωμα μιας ασθένειας που η θεραπεία της παραπέμπει στην ανατροπή του. Γι αυτό και του προκαλεί την αντιστροφή της λειτουργίας του πεπτικού του συστήματος..

Κάτι που όσοι λαοί το συνειδητοποίησαν θεραπεύτηκαν μόνον δια της επαναστατικής χειρουργικής. Οι υπόλοιποι – εμείς όλοι οι δυτικοί- εγκιβωτισμένοι στους δημοκρατικούς τεκέδες εισπνέαμε παραισθησιασμένοι τα δώρα των Δαναών του ακροδεξιού κεφαλαίου, κορυφαία εκδοχή των οποίων ήταν οι «εκλογές» και ένα νομικό πλαίσιο το οποίο υπό τον φόβο της Σοβιετικής Ένωσης μοίραζε ψίχουλα θεσμικών δικαιωμάτων. Εθιστήκαμε έτσι στο ότι δημοκρατία είναι ότι σου επιτρέπει ο κύριος και αφέντης σου να είναι. 

Κι εδώ είναι που θλίβομαι. 

Γιατί απ’ αυτό το τρυπάκι δεν βγήκαμε ποτέ ούτε ακόμη όταν ερήμην μας άλλαζαν οι πρωθυπουργοί και οι κυβερνήσεις δια προσώπων τα οποία δεν είχαν κατά «τους δημοκρατικούς τους κανόνες» εκλεγεί. Θλίβομαι γιατί τρία χρόνια τώρα το αλλοδαπό αλλά και το εγχώριο καθεστώς των τοκογλύφων αντιστάσεως μη ούσης έχει μετατρέψει το Σύνταγμα του Στρατηγού σε αποκριάτικο χαρτοπόλεμο.. 

Θλίβομαι γιατί κατά την οικονομικοκοινωνική Οδύσσεια του λαού συστημικοί Κύκλωπες, Σκύλες και Λαιστρυγόνες καταπίνουν ολόκληρα νοικοκυριά δίχως να έχει ανοίξει μύτη. 

Θλίβομαι γιατί δια των «νεαρών» των νέων Ιουστινιανών της Βυζαντινής ραδιουργίας εξολοθρεύεται ένα έθνος με τις εκτελέσεις –σήμερα αναβαθμίστηκαν σε αυτοκτονίες- και τις δημεύσεις των περιουσιών του, όπως ακριβώς προέβλεπαν εκείνες και τότε. 

Θλίβομαι τέλος γιατί αυτός ο λαός δεν αντιλαμβάνεται πως τα ερείπια που αφήνει πίσω του το τρικέφαλο συγκυβερνητικό τέρας και το διεθνές ιερατείο των υποβολέων του, δεν έχει κάνει  αντιληπτό πως πρόκειται για μια κατ’ εξοχήν ακροδεξιά επιβολή, το πολιτικό μόρφωμα της οποίας υποτίθεται πως αντιμάχονται δια των αντιρατσιστικών νομοσχεδίων. 

Πρόκειται για την φωτοτυπική επανάληψη της εγκληματικής δράσης των γκαγκστερικών –αλλά «δημοκρατικών»- καθεστώτων του Μητροπολιτικού καπιταλισμού, όταν αυτά τη συνδρομή των οργάνων της «δημοκρατικής τάξης» εκτελούσαν ή πυρπολούσαν ζωντανούς τους επαναστατημένους συνδικαλιστικούς ηγέτες την εποχή του Μεσοπολέμου. 

Επομένως το πραγματικά ή εξωπραγματικά θλιβερό είναι, πως τούτος ο λαός και κατόπιν αυτών δεν αντιλαμβάνεται πως Χρυσή Αυγή και συγκυβερνητικό τόξο ένα και το αυτό είναι. Επινοήθηκε η ύπαρξή της για να ετεροπροσδιοριστούν αυτοί. Όχι ως ακροδεξιοί.. Αλλά ως νεοφιλελεύθεροι..

Διαφορετικά στο ερώτημα ποια η διαφορά τους, μια και μόνη θα ήταν η απάντηση. Καμία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: