Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Συνέντευξη του οικονομολόγου και πρώην πολιτικού Jean Ziegler στο SPIEGEL ONLINE


Ελβετία η παγκόσμια πρωτεύουσα των κλεμμένων αγαθών


Ο  οικονομολόγος  και πρώην πολιτικός 
Jean Ziegler, έχει πολύ λίγα πράγματα να πει για τον τραπεζικό τομέα της πατρίδας του Ελβετίας. Σε συνέντευξή του στο SPIEGEL ONLINE, υποστηρίζει πως η Ελβετία, «είναι πρωτεύουσα του παγκόσμιου ληστευμένου χρήματος κάτι που αν ήθελε η Γερμανία, μπορούσε να αλλάξει».



  Ο Ζαν Ζίγκλερ 79 χρόνων, δίδασκε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης στο Παρίσι. Ήταν επί πολλά χρόνια μέλος της Σοσιαλδημοκρατικής Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ελβετικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Έχει γίνει γνωστός και από το σπουδαίο συγγραφικό του έργο. Στο πιο γνωστό του βιβλίο, «Ελβετία το Λευκό Πλυντήριο» κατακρίνει το ελβετικό τραπεζικό απόρρητο. Επί οκτώ χρόνια διετέλεσε Ειδικός Απεσταλμένος του ΟΗΕ στην Υπηρεσία «Δικαίωμα στο Φαγητό». Σήμερα είναι μέλος της επιτροπής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
 

(Η συνέντευξη δόθηκε στον David Bocking για το SPIEGEL ONLINE)
 
SPIEGEL: Ο πρόεδρος της Bayern Μονάχου Uli Hoeness έχει τις  καταθέσεις του στην Ελβετία. Σας εκπλήσσει το γεγονός;
 
Ziegler:  Όχι. Η Ελβετία έχει ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν εισοδήματα στον κόσμο και είναι το μεγαλύτερο οικονομικό κέντρο ξένων καταθέσεων. Παρ΄όλο που είναι μικρή χώρα, χωρίς φυσικές πηγές, η Ελβετία παραμένει παγκόσμια πρωτεύουσα των κλεμμένων αγαθών.
 
Ε: Αυτή είναι πολύ σοβαρή κατηγορία. Πως καταλήξατε στο συμπέρασμα αυτό;
 
Ζίγκλερ: Το χρήμα καταφθάνει στην Ελβετία, μέσω τριών παράνομων πηγών: Φοροδιαφυγής στις άλλες χώρες, αιματοβαμμένο χρήμα δικτατόρων, και άλλων τριτοκοσμικών ηγετών, και του οργανωμένου εγκλήματος.
 
Ε: Επικρίνετε το ελβετικό επιχειρηματικό μοντέλο  για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Δεν έχει κάτι αλλάξει από τότε;
 
Ζιγκλερ: Ουδεμία αλλαγή. Ως πριν λίγο, η φοροδιαφυγή δεν ήταν έγκλημα για την Ελβετία. Για το λόγο αυτό, σε τρανταχτές υποθέσεις όπως του Γερμανού φοροφυγάδα Klaus Zumwinkel πρώην διοικητή της Deutsche Post, οι ελβετικές αρχές είχαν αρνηθεί να συνεργασθούν. Και η Ελβετία εξακολουθεί να απορρίπτει την αυτόματη ανταλλαγή τραπεζικών πληροφοριών.
 
Ε: Αυτό ήταν ένα ακανθώδες πρόβλημα, στην υπογραφή συμφωνίας για φορολογικούς λόγους με την Γερμανία. Ο Hoeness είχε την ελπίδα ότι θα μπορούσε ανώνυμα να νομιμοποιήσει τις καταθέσεις του στην Ελβετία. Τα σχέδιά του όμως μπλόκαρε η απόφαση της άνω Γερμανικής Βουλής.
 
Ζίγκλερ: Μα το Θεό, δεν καταλαβαίνω γιατί ο υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schauble, αποδέχτηκε τη συμφωνία. Τον θεωρούσα τον τελευταίο σοφό που θα μπορούσε να τα βάλει με τους ελβετούς τραπεζίτες.
 
Ε: Οι ελβετοί πολιτικοί τώρα βλέπουν το ρόλο της χώρας τους ως οικονομικόκέντρο με περισσότερο επικριτικό μάτι;
 
Ζίγκλερ: Ούτε στο ελάχιστο η δομή της ελβετικής άρχουσας τάξης είναι αμετακίνητη από την εποχή του Ναπολέοντα. Κάθονται πάνω στο βουνό από το χρήμα τους και κάνουν διαλέξεις στον κόσμο περί δημοκρατίας. Μια απίστευτη κατάσταση αυταρέσκειας και αλαζονείας.
 
Ε: Κι όμως, κάποια πράγματα έχουν αλλάξει στην Ελβετία τα τελευταία χρόνια.
 
Ζίγκλερ: Ναι, αλλά μόνο εκεί που πιέστηκαν. Όπως στην περίπτωση της μάχης που δόθηκε για την υπόθεση των εβραϊκών περιουσιών  που σιωπηλά κατακρατούσαν οι ελβετικές τράπεζες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι αποζημιώσεις πληρώθηκαν αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες απείλησαν τις ελβετικές τράπεζες με μποϋκοτάζ.
 
Ε: Είναι τόση μεγάλη η επιρροή των Τραπεζών στην κυβέρνηση;
 
Ζίγκλερ: Ναι. Είναι πολλοί οι ελβετοί που ντρέπονται για την τραπεζική ολιγαρχία. Η Ελβετία είναι πολυπολιτισμική κοινωνία εδώ και 750 χρόνια. Ακριβώς λόγω του τραπεζικού απορρήτου δεν έγινε μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
 
Ε: Τα πράγματα αλλάζουν. Μήπως η ελβετία  έχει ανταγωνισμό από άλλους φορολογικούς παραδείσους;
 
Ζίγκλερ: Η ελβετία παραμένει ασυναγώνιστη. Βρίσκεται στο κέντρο της Ευρώπης. Έχει τη μεγαλύτερη τεχνολογική ανάπτυξη, είναι νομικά ασφαλής και οι πολιτικές συνθήκες ουδέποτε πρόκειται να αλλάξουν.
 
Ε: Γιατί όχι;
 
Ζίγκλερ: Λόγω της υποκριτικής ευρωπαϊκής ελίτ. Για παράδειγμα η Γαλλία. Ακόμα και ο σοσιαλιστής πρώην υπουργός Οικονομικών  Jerome Cahuzac διέθετε μυστικό τραπεζικό λογαριασμός την Ελβετία. Μόνη ελπίδα παραμένει η Γερμανία αν έχει την πολιτική θέληση, επειδή έχει την οικονομική δύναμη.
 
Ε: Οι πρόσφατες πρωτοφανείς διαρροές ασκούν μεγάλες πιέσεις…
 
Ζίγκλερ: Σωστά. Τα μυστικά στοιχεία για τις υπεράκτιες εταιρίες όπου επικρατούσε θρησκευτική ευλάβεια, τώρα βρίσκονται αποθηκευμένα σε κομπιούτερς. Αλλιώς το χρήμα δεν μπορεί να κυκλοφορήσει παγκόσμια ηλεκτρονικά. Ύστερα υπάρχουν και κάποιοι υπάλληλοι όπως ο  Ερβέ Φαλτσιάνι, ο οποίος έκλεψε στοιχεία από την HSBC και τα παρέδωσε στις γαλλικές αρχές. Αυτοί είναι οι «καλοί».
 
Ε: Αλλά φτάνουμε τελικά σε ένα είδος  διακανονισμού με κλεμμένα αγαθά, κάτι για το οποίο μόλις κατηγορήσατε την πατρίδα σας.
Ζίγκλερ: Πρόκειται για ήσσονος σημασίας αμάρτημα σε σύγκριση με την πρακτική των Τραπεζών να ληστεύουν συμμαχικές δημοκρατίες.
 
Ε: Δατελέσατε επί οκτώ χρόνια στο «Δικαίωμα για Φαγητό», του ΟΗΕ. Στο βιβλίο σας «Τους αφήνουμε να πεθάνουν της πείνας» επιτίθεσθε στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Έχει κι αυτός συμμετοχή στην πείνα του Κόσμου;
 

Ζίγκλερ: Έχει ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Από τότε που οι μεγάλες τράπεζες προκάλεσαν την παγκόσμια οικονομική κρίση, εξακολουθούν να τζογάρουν στο εμπόριο τροφίμων. Την ίδια ώρα ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι πεθαίνουν της πείνας. Κάθε πέντε δευτερόλεπτα, πεθαίνει ένα παιδί.
 
Ε:Όμως το τζογάρισμα από μόνο του δεν εξηγεί την πείνα στον κόσμο. Αποκαλείται την Παγκόσμια Τράπεζα, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, «Τρεις από τους Ιππότες της Αποκάλυψης», λόγω της οικονομικής τους πολιτικής. Πως καταλήγετε σ’ αυτ΄ς τις σκληρές ακτηγορίες;
 
Ζίγκλερ: Από δική μου εμπειρία. Πρόσφατα είδα στο Περού, μητέρες σε καλύβες να μην μπορούν να βρουν παραπάνω από μια πλαστική κούπα ρύζι να ταΐσουν τα παιδιά τους. Αυτό οφείλεται στην σπέκουλα των Αγορών πάνω στις τιμές των τροφίμων. Κάτι που θα πρέπει να απαγορευθεί. Αλλά αυτό είναι ευθέως εναντίον της νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που θέλει τις αγορές να παραμείνουν αρρύθμιστες.
 
Ε: Τι προτείνετε;
 
Ζίγκλερ: Δεν υπάρχει αδιέξοδο στην Δημοκρατία και η Γερμανία παραμένει μια από τις πλέον δραστήριες  δημοκρατίες στην Ευρώπη. Οι ψηφοφόροι θα πρέπει να σπρώξουν τον Σόιμπλε, να εγκρίνει να δοθεί απόλυτη συγχώρεση στις  χρεωμένες χώρες στο ΔΝΤ.Και η καγκελάριος Μέρκλε, θα πρέπει να βάλει μεγάλους φόρους στα βιοκαύσιμα, επειδή καταστρέφουν  εκατομμύρια τόνους πολύτιμα τρόφιμα. Και οι γερμανοί νομθέτε3ς να αλλάξουν τους νόμους της Αγοράς, ώστε να καταστεί αδύνατη η σπέκουλα με τις τιμές των τροφίμων στη Γερμανία.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: