Το κολαστήριο της Βουλής

 

Από τον Πέτρο Μακρή

Η προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής, εδώ και αρκετά χρόνια, δέχεται δικαιολογημένες επικρίσεις ότι, κατά τρόπο αντιδεοντολογικό και συχνά βάναυσο, αντιποιείται το έργο των φυσικών δικαστών, διασπώντας έτσι και τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών.

Παρ' όλ' αυτά, ο κεκλεισμένων των θυρών χώρος της προκαταρκτικής αντί να παραπέσει σε εθελοντική αχρησία -μέχρι την κατάργησή του, στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση-, αυτός λοιπόν ο χώρος τού οιωνεί κοινοβουλευτικού ποινικού κολαστηρίου, έχει μετατραπεί στον αγριότερο στίβο πολιτικών-χουλιγκανικών αντιπαραθέσεων. 


Σε παλαίστρα, αλλά και σε χώρο οχλοκρατικής φαρσοκωμωδίας, που για ακόμη μια φορά σκορπά την αποστροφή και την απογοήτευση στην ταλαίπωρη κοινή γνώμη.

Δυστυχώς, τα πικρά διδάγματα του 1989-1990, με τις πολιτικές βεντέτες των κυρίαρχων, τότε, αντιπάλων δυνάμεων και των ασθενέστερων δορυφόρων τους, οι τραγικές αυτές εμπειρίες, με ένα νεκρό στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου και με τα οριοθετημένα διχαστικά συρματοπλέγματα των γαλάζιων και πράσινων καφενείων, όλες λοιπόν αυτές οι αναμνήσεις όχι μόνο δεν συνέτισαν, αλλά απεναντίας αποθράσυναν ένα τμήμα πολιτικών, που μέσα στο ίδιο το Κοινοβούλιο, με τον τυφλό φανατισμό τους, προσπαθούν να αναβιώσουν το διχαστικό κλίμα του '89-'90.

Και ευτυχώς για την κοινή γνώμη, που περιφρονητικά αρνείται την «επιστράτευση» «στα όπλα» του διχασμού, από τους κατ' επάγγελμα γνωστούς και απομονωμένους ταραξίες. Και επιτέλους, εν ονόματι της δημοσιότητας των δικών, που είναι ένας από τους θεμελιώδεις κανόνες της λαϊκής κυριαρχίας, ας ανοίξουν οι πόρτες της προκαταρκτικής, διά των ΜΜΕ, στον ίδιο τον ελληνικό λαό, για να βαθμολογήσει αναλόγως τη συμπεριφορά του καθενός. *