Αφού ρήμαξαν τον Κυπριακό λαό..

..Προσκυνούν τώρα τους Ρώσους ολιγάρχες οι  Ευρωπαίοι τραπεζίτες για να σεντουκιάσουν αυτοί τα λεφτά τους..

Μετά τα όσα διαδραματίζονται στην Κύπρο, θα πίστευε κανείς (λέμε τώρα) ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θα απέφευγαν τους «Ρώσους ολιγάρχες» όπως ο διάολος το λιβάνι. Αμ δε... 

Εδώ και μια εβδομάδα εκπρόσωποι τραπεζών από τη μια άκρη της Γηραιάς Ηπείρου έως την άλλη έχουν κατακλύσει τη Μεγαλόνησο και έχουν σπάσει τα τηλέφωνα των δικηγόρων - νόμιμων εκπροσώπων των απανταχού Ρώσων επενδυτών και καταθετών της Κύπρου προσφέροντας γην και ύδωρ προκειμένου οι «πελάτες» τους να μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στα δικά τους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.


Παρακολουθώντας την Κύπρο να τραβάει τις τελευταίες της «τζούρες» οξυγόνου μέχρι και το άνοιγμα των τραπεζικών της υποκαταστημάτων, πιθανότατα σήμερα, ολοένα και περισσότεροι αναλυτές θέτουν ένα και μοναδικό ερώτημα: Πού θα πάνε τα χρήματα των Ρώσων;
 
Οι επιλογές που έχουν είναι πράγματι... πάρα πολλές και σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να μεταφερθούν σε «άλλη ήπειρο». Είτε εντός είτε εκτός Ευρωζώνης, η Ευρώπη προσφέρει μια ευρεία γκάμα των λεγόμενων «φορολογικών παραδείσων», ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός.
 
Θα μπορούσαν βέβαια να επιστρέψουν... στη Ρωσία, προοπτική την οποία καλλιεργεί το Κρεμλίνο ανακοινώνοντας μια σειρά από κίνητρα, τα οποία όμως δεν μπορούν να συναγωνιστούν – προς το παρόν – τις τραπεζικές και επενδυτικές «υπηρεσίες» που παρέχουν οι ευρωπαϊκοί προορισμοί.
u Θα μπορούσαν πάλι να υποκύψουν στις σειρήνες του Βερολίνου, το οποίο, μετά την πετυχημένη «μπάζα» που έκανε συγκεντρώνοντας μεγάλο μέρος των καταθέσεων που εγκατέλειψαν τις χώρες του Νότου, ευελπιστεί να μετατραπεί – αργά ή γρήγορα – στο μοναδικό ασφαλές πανευρωπαϊκό «χρηματοκιβώτιο».
 
Αυτή η μέρα, όμως, δεν έχει φτάσει ακόμη... Και, καθώς πλησιάζει η μεγάλη «έξοδος» του ζεστού ρωσικού χρήματος από την Κύπρο, τα ΜΜΕ στρέφουν το βλέμμα τους προς τα (ομολογουμένως πολλά) εναπομείναντα «καταφύγια» που δίνουν μάχη για να προσελκύσουν τα περίπου 31 δισ. ρωσικών καταθέσεων της Μεγαλονήσου. Ανδόρα, Ελβετία, Λιχτενστάιν, Μάλτα, Λουξεμβούργο, όλοι θέλουν ένα κομμάτι από την πίτα.