Ιταμές αξιώσεις και προκλήσεις από τους μεγαλοεπιχειρηματίες για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας

 

 

 

Ούτε νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, η οποία πλέον θεωρείται ξεπερασμένη, ούτε ένα ευρώ αύξηση!

Με αυτή, την άκρως προκλητική θέση εμφανίστηκαν χτες στην πρώτη

συνάντηση με τη ΓΣΕΕ για τη σύμβαση, οι εργοδότες και με προεξάρχοντα τον ΣΕΒ απαίτησαν την πλήρη υποταγή των εργαζομένων. 

Αποθρασυμένοι από τις νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης που τους τα δίνει όλα, ενισχυμένοι από τη στήριξη στις επιδιώξεις τους για την κερδοφορία των επιχειρήσεων, που τους παρέχει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ και οι μεγαλοξενοδόχοι (ΣΕΤΕ), αλλά και οι ηγεσίες της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ, το μόνο που συζητούν είναι το πώς μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο» με τη ΓΣΕΕ, θα εξασφαλίσουν νέα προνόμια. 


Πώς θα μετατρέψουν τα συνδικάτα σε ουρά των δικών τους ταξικών συμφερόντων, υποτάσσοντας τους εργαζόμενους στη στρατηγική της ανάκαμψης και της «νέας ανάπτυξης».

 

Ο ΣΕΒ απαιτεί ισοπέδωση όλων των μισθών

Πέρα απο κάθε όριο έφτασε η προκλητικότητα του ΣΕΒ, ο πρόεδρος του οποίου Δ. Δασκαλόπουλος δήλωσε πως 

«Η παραδοσιακή ΕΓΣΣΕ δεν απαντά στις σημερινές αγωνίες των εργαζομένων. Η χρησιμότητα της παραδοσιακής ΕΓΣΣΕ έχει ξεπεραστεί από τη σημερινή πραγματικότητα...» για να προσθέσει εξίσου κυνικά πως «Η αγωνία των εργαζομένων σήμερα δεν είναι το ποσό του νόμιμου κατώτατου μισθού, αλλά η ανεργία ή ο κίνδυνος να χάσουν τη δουλειά τους ή αν θα υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν στο τέλος του μήνα. Είναι η αβεβαιότητα αν θα πάρουν σύνταξη, αν θα βρουν δουλειά τα παιδιά τους». Μάλιστα λίγο αργότερα με νέα τοποθέτηση επανήλθε προκαλώντας εκ νέου δηλώνοντας: «Μιλάνε πολλοί για εργασιακή ζούγκλα. Εγώ θέλω να σας πω ότι η πραγματικότητα που επικρατεί στις επιχειρήσεις - μέλη του ΣΕΒ είναι όαση. Οι εργαζόμενοι που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό είναι λίγοι. Ο μέσος όρος αμοιβών είναι πολύ υψηλότερος από τα κατώτατα όρια»!

Ετσι ο ΣΕΒ ομολογεί ευθέως πως δεν ικανοποιείται ούτε με τη δραστική περικοπή των κατώτερων μισθών, ούτε με τη μέχρι τώρα διάδοση των επιχειρησιακών συμβάσεων. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες στοχοποιούν ευθέως τις κλαδικές Συμβάσεις, για την υπονόμευση των οποίων θα επιδιώξουν να πολλαπλασιάσουν τόσο τις ατομικές Συμβάσεις όσο και τις Ενωσεις Προσώπων, για την υπογραφή επιχειρησιακών Συμβάσεων που θα τσακίζουν μισθούς και δικαιώματα. Θα ήθελαν, προφανώς, όλοι οι εργαζόμενοι να λαμβάνουν το «βασικό» μισθό των 500 ευρώ...

Στις ιταμές αυτές προκλήσεις απάντησε το στέλεχος του ΠΑΜΕ Γ. Πέρρος καλώντας τους εργαζόμενους να απορρίψουν το καθεστώς σκλαβιάς που επιδιώκει να τους ρίξει ο ΣΕΒ με τις πλάτες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

 

Αναπαράγουν άθλιους εκβιασμούς

Στα χνάρια του ΣΕΒ και ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κροκίδης, ο οποίος ξέκοψε κάθε πιθανότητα για επαναφορά της Εθνικής Γενικής Σύμβασης. Και αυτός δήλωσε ότι «τώρα προτεραιότητα είναι να καταβάλλονται έγκαιρα οι μισθοί και να πληρώνονται οι εργαζόμενοι...». Μήπως ο πρόεδρος των μεγαλεμπόρων θα ήθελε οι εργαζόμενοι να ανάβουν λαμπάδα στο μπόι τους για ένα ξεροκόμματο ψωμί που δίνουν;

Ενάντια στην επαναφορά τάχθηκε και η ηγεσία της ΓΣΕΒΕΕ, επιχειρώντας να κρυφτεί πίσω απο τις αποφάσεις της κυβέρνησης, ενώ ο εκπρόσωπος των μεγαλοξενοδόχων (ΣΕΤΕ) στη συνάντηση, έδειξε να ενδιαφέρεται για το νέο σχέδιο ανάπτυξης, το οποίο θα τους προσθέσει νέα κέρδη με μισθούς πείνας για τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου.

 

Πλάτη από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ

«Αέρα» όμως σε αυτή την πρωτόγνωρη προκλητικότητα, έδωσε ο ίδιος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, ετοιμάζοντας προφανώς το νέο συμβιβασμό της πλειοψηφίας σε βάρος των εργατικών συμφερόντων λέγοντας χαρακτηριστικά: « Είναι προφανές ότι οι εργοδοτικές οργανώσεις ξέροντας ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο... δε συζητούν για τις οικονομικές διεκδικήσεις των εργαζομένων φέρνοντας εύλογα και νόμιμα επιχειρήματα τα οποία σχετίζονται και με την ίδια την ύπαρξή τους». 

Οταν όμως οι ωμές προκλήσεις της εργοδοσίας αποσιωπούνται και ο ίδιος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ αναγνωρίζει ότι προβάλλει «εύλογα και νόμιμα επιχειρήματα» είναι εξίσου προφανές, ότι η πλειοψηφία μόνο για επικοινωνιακούς λόγους αναφέρει την επαναφορά της Εθνικής Σύμβασης, ενώ στην πραγματικότητα «θάβει» στην κυριολεξία τα συμφέροντα των εργαζομένων και ανοίγει το δρόμο σε νέες αξιώσεις και νέες αντεργατικές ανατροπές. Ανατροπές που επιδιώκεται να ξαναμπούν στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» κάτω από το πρίσμα μιας ευρύτερης συζήτησης «για την οικονομία» προς την οποία πρέπει συντεταγμένα να βαδίσουν εργαζόμενοι και εργοδότες αξιώνοντας από την κυβέρνηση να σεβαστεί τις αποφάσεις τους. Στα πλαίσια αυτά όλοι τους ζήτησαν συνάντηση με τον πρωθυπουργό