Σήμερα οι εργάτες γης, αύριο οι ξεκληρισμένοι αγρότες

 

 

Εντείνεται η λαϊκή κατακραυγή ενάντια στην άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών γης στη Μανωλάδα, αφού η δολοφονική επίθεση και οι 35 τραυματίες αποτελούν μονάχα την «κορυφή του παγόβουνου». 

 

Σωματεία, Συνδικάτα, μαζικοί λαϊκοί φορείς, καταδικάζουν και απευθύνουν κάλεσμα αντίστασης ενάντια στη σύγχρονη βαρβαρότητα, καθώς η επίθεση στη Μανωλάδα έδειξε μέχρι πού μπορεί να φτάσει η προστασία του κέρδους: αυτή ήταν που «όπλισε» το χέρι όσων πυροβόλησαν τους εργάτες γης.

Καθόλου τυχαία, σύμφωνα με πληροφορίες, οι εργάτες γης που χτυπήθηκαν άγρια, παραμένουν απλήρωτοι. Συνολικά, ο μεγαλοτσιφλικάς φαίνεται πως τους χρωστάει 200.000 ευρώ. Ταυτόχρονα, βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας και της κακουχίας, καθώς τούς έχει κοπεί η πίστωση από το «μάρκετ» απ' όπου προμηθεύονταν τρόφιμα και βασικά είδη διατροφής.

Την ίδια στιγμή, τα αστικά μέσα ενημέρωσης, τα αστικά κόμματα και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, επιδιώκουν να «στρέψουν το βλέμμα αλλού». Πως δήθεν μόνο ο συγκεκριμένος τσιφλικάς ευθύνεται, πως δεν είναι γενικευμένο φαινόμενο κλπ. Προς επίρρωση των παραπάνω, διαρρέεται και ένα «βίντεο» στο διαδίκτυο που δείχνει τον συγκεκριμένο τσιφλικά να μιλά με απαξιωτικό τρόπο απέναντι στους μετανάστες εργάτες γης. Το φαινόμενο, όμως, των κάθε λογής «φραουλάδων», είτε στη Μανωλάδα, είτε αλλού, δεν είναι μεμονωμένο. Είναι κυρίαρχο. Στο μεταξύ, τις τελευταίες τέσσερις μέρες έχει σταματήσει η συγκομιδή φράουλας στην ευρύτερη περιοχή της Ηλείας.

 

Σήμερα οι εργάτες γης, αύριο οι ξεκληρισμένοι αγρότες

«Σήμερα χτύπησαν με τα όπλα, μετανάστες εργάτες γης, αύριο θα χτυπήσουν εμάς τους ξεκληρισμένους φτωχούς αγρότες - κτηνοτρόφους που σαν κολίγοι θα δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί στα χωράφια μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών». Τα παραπάνω επισημαίνει σε ανακοίνωσή της, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ν. Ηλείας.

Και τονίζει: «Πριν ακόμα στεγνώσει το αίμα της δολοφονικής επίθεσης "κάποιοι" το βρήκαν σαν αφορμή, όχι για να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους για το γεγονός, όχι για να δηλώσουν ότι εκεί που δουλεύουν καραμπίνες και ρόπαλα είναι η κόλαση της εξαίρεσης, αλλά για να δηλώσουν ότι χωρίς μετανάστες, χωρίς παράνομη και ανασφάλιστη εργασία, χωρίς συνθήκες διαβίωσης που να θυμίζουν άλλες εποχές δεν πρόκειται να συνεχιστεί η επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο της φράουλας ή για να συνεχιστεί πρέπει να πληρώσει το Δημόσιο (όλοι εμείς) να φτιάξει κρατικά "γκέτο", γιατί τέτοια θα είναι. 

Στην Ηλεία και στην Ελλάδα όλη υπάρχουν χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες - κτηνοτρόφοι που φτύνουν αίμα καθημερινά για να παράγουν παραδοσιακά αγροτικά προϊόντα απαραίτητα για τη διατροφή του λαού, που όχι μόνο δεν καταφέρνουν πολλές φορές να πουλήσουν αλλά κινδυνεύουν να σταματήσουν να τα καλλιεργούν επειδή η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τα έχουν υπό διωγμό με τις αντιαγροτικές αποφάσεις τους».