Οι νομοταγείς και οι παράνομοι..

Εσπευσαν να αξιοποιήσουν ως κι αυτήν την απόπειρα απόδρασης του Βλαστού, για να ενισχύσουν την κουβέντα περί «ανάκτησης του κράτους», (του δικού τους κράτους) όπως απαιτεί το κύριο άρθρο στο χτεσινό «Βήμα».Βάζουν έτσι μια ακόμα ψηφίδα: Εχει προηγηθεί η προβοκάτσια στις Σκουριές, για να μην αναφερθούμε σε ορισμένα άλλα προηγούμενα που το καθένα πρόσθεσε στη φιλολογία περί ανυπαρξίας κράτους και επικράτησης της ανομίας. Σε μια περίοδο που οι καπιταλιστές έχουν βάλει πλώρη για μισθούς στα 300 ευρώ και συντάξεις στα 180 χρειάζονται και κράτος ανάλογο για να επιβάλει τέτοιες αποφάσεις. Ετσι, επαναφέρουν έναν παλιό διαχωρισμό: Από τη μια οι νομοταγείς καρτερικοί πολίτες κι από την άλλη οι παράνομοι. Υποβάλλουν την ιδέα ότι οι μέχρι τώρα κατακτήσεις των εργαζομένων ήταν προϊόν τουλάχιστον εκβιασμού από τους συνήθως παρανομούντες - κατά τα δικαστήρια - απεργούς, καθώς «υπερέβαιναν τον παραγόμενο πλούτο». Και επιχειρούν να επιβάλουν ως μόνη σημαία αυτήν της ανταγωνιστικότητας κάτω από την οποία πρέπει να υποταχθούν άπαντες. Κάνοντας γαργάρα, παράλληλα, ότι ο παραγόμενος πλούτος, τα αμύθητα κέρδη που έχουν βάλει στην τσέπη οι καπιταλιστές προέρχεται από την εκμετάλλευση ενός ολόκληρου λαού.