Γράμμα και γραφή από την Κίνηση Επαγγελματιών δημοσιογράφων
Είναι κακό πράγμα ο καπιταλισμός δεν αντιμετωπίζεται όμως με ξόρκια και ουδείς είναι ηλίθιος
Ποιος να φανταζόταν ότι πριν από ενάμιση χρόνο όταν οι εκδόσεις
Λιβάνη έβγαζαν βιβλίο με τίτλο:«Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε» ο τι θα
αποτελούσε την πλατφόρμα για να περάσουν οι απολύσεις στο
Ριζοσπάστη , η κρίση στο 902, όσα συμβαίνουν από καιρό στο Κόκκινο,
στην Αυγή, στο Τηλε-άστυ και σε άλλα κομματικά ΜΜΕ αλλά και σε
τυποεκδοτικές εγκαταστάσεις, που έχουν υποβάλει αίτηση για υπαγωγή στο άρθρο
99. Αλλά να περάσουν μόνο εκεί.
Σε δήλωση του ο Δ.Τρίμης , γνωστός και ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, αναφέρει:
«…..Είναι προφανές ότι η κρίση που έχει προκαλέσει η καταστροφική πολιτική των μνημονίων, της τρόικας και της κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να κάνει εξαιρέσεις στα θύματά της. Είναι κατανοητό ότι και οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ που δραστηριοποιούνται στις εκδόσεις έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ίσως και προβλήματα επιβίωσης. Αλλά, εξίσου κατανοητό είναι ότι δεν υπάρχουν «καλές» και «κακές» απολύσεις όταν οδηγούν δημοσιογράφους και άλλους εργαζόμενους στην ανεργία, και μάλιστα άγνωστης διάρκειας υπό τις συνθήκες κατάρρευσης που επικρατούν στον κλάδο των ΜΜΕ….»
Είναι μια δήλωση-πλυντήριο, που όμως γίνεται μόνο για τις απολύσεις στον Ριζοσπάστη, μια και άρχισε η προεκλογική περίοδος στην ΄Ενωση αλλά δεν μας λέει να τις δεχθούμε τις απολύσεις ή όχι.
Δεν απαλλάσσει βέβαια ούτε τον ίδιο ούτε την πλειοψηφία των 7-8 πρόθυμων στο ΔΣ που τον ακολουθεί, η δήλωση αυτή, από τις τεράστιες ευθύνες που έχουν για τις εκατοντάδες απολύσεις , σ΄όλα τα ΜΜΕ, την μη εφαρμογή των ΣΣΕ, παράλληλα βέβαια με τις επί μέρους άλλες υπηρεσίες που προσφέρουν και στους βαρόνους των καναλιών και των συγκροτημάτων τύπου.
Την ίδια στιγμή τα αποκαλυπτήρια από το πρωτοσέλιδο άρθρο, του Ριζοσπάστη (29-12-2012) συμπληρώνουν το άλλοθι για τις απολύσεις με την πολιτική συμφωνία των 8 στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ η οποία μέχρι τώρα προέκυπτε κυρίως από κοινές θέσεις, ψηφοφορίες και δηλώσεις. Το σχετικό δημοσίευμα λέει:
«…Ο εκπρόσωπος της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» στην ΕΣΗΕΑ
(σσ. προφανώς ο β΄αντιπρόεδρος που ψήφισε όμως ως πρόεδρο τον Τρίμη), όποτε έμπαινε θέμα απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων στα Μέσα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, τάσσονταν κατά, υπερασπιζόμενος το χαρακτήρα τους ως κομματικών Μέσων και όχι ως καπιταλιστικών επιχειρήσεων, από τις οποίες ο εργοδότης θέλει να αποσπάσει κέρδος, ή να στηρίξει συνολικά την επιχειρηματική του δραστηριότητα.
Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα συνδικαλιστικά όργανα, όταν, για παράδειγμα, έμπαινε ζήτημα απεργίας των τεχνικών στο «Κόκκινο».
Ο «Ριζοσπάστης», γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που έχει η έκδοση μιας κομματικής εφημερίδας, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα υπαρκτά προβλήματα στα Μέσα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη και όταν ο τόπος βοούσε, με επιστολές εργαζομένων στο «Κόκκινο», ή με επιστολές εργαζομένων στην «Αυγή», που ζητούσαν εδώ και τώρα τα καθυστερημένα δεδουλευμένα τους.
Η ίδια η «Αυγή» ενημέρωνε τους αναγνώστες της το Μάρτη του 2012 για μια συνέλευση που έγινε στα γραφεία της παρουσία του Αλ. Τσίπρα, όπου αναλύθηκε η «οριακά δύσκολη οικονομική κατάσταση και τι μπορεί να γίνει προκειμένου η "Αυγή" (αλλά και το "Κόκκινο" - η αδερφή επιχείρηση) να επιζήσουν». Τα ξέχασαν αυτά; `Η μήπως άλλαξε κάτι μετά τις τελευταίες εκλογές και ξαφνικά κολύμπησαν στο χρήμα;…»
Η Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ) από την πρώτη συνεδρίαση συγκρότησης σε σώμα του σημερινού προεδρείου της ΕΣΗΕΑ ( Ιούνιος 2011) και παρά το γεγονός ότι η παράταξη της ΚΕΔ διέθετε τον πρώτο σε ψήφους σύμβουλο, αρνήθηκε να πάρει μέρος σε αυτή την πολιτική συμφωνία, που έβγαλε πρόεδρο Τρίμη και η οποία –εκτός από τις ψηφοφορίες- επιβεβαιώνεται τώρα με τον πλέον επίσημο τρόπο.
Η Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων υπογραμμίζει για μια ακόμη φορά την πάγια θέση της ο,τι δηλαδή οι εργαζόμενοι οφείλουν, όπου και αν εργάζονται, να διεκδικούν και να έχουν πλήρη εργασιακά και κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα και η συνδικαλιστική τοποθέτηση και αντίδραση απέναντι στις απολύσεις πρέπει να είναι ενιαία.
Όχι με διαδικασίες αλά- καρτ.
Στη δήλωση του για τις απολύσεις στο Ριζοσπάστη ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, δηλώνει με πρωτοφανή υποκρισία, παρόλα όσα συνεχίζει να διαπράττει μαζί με την πλειοψηφία του προεδρείου του, οτι «δεν υπάρχουν καλές και κακές απολύσεις».
Σύμφωνα όμως με όσα έρχονται στο φως δεν ισχύει για τα κομματικά φύλα. Επίσης γι αυτόν και τους πολιτικούς συνεταίρους τους, δεν ισχύει το ίδιο:
1. για τις απεργίες στα κομματικά φύλα
2. για τα φύλα , όπου δουλεύουν ή τώρα, είναι μέτοχοι.
Άρα υπήρχαν και απεργίες για τις οποίες φαίνεται τώρα ο τι ο ίδιος ως εκφραστής κάποια συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την Δεξιά γενική γραμματέα του, σε συμφωνία με τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, και τον προηγούμενο «ακτιβιστή» ταμία (που ψάχνει ακόμη το ομόλογο που κουρεύτηκε), δεν έβγαινε η ψηφοφορία ή δεν κηρύσσονταν.
Όλες οι άλλες όμως απεργίες (οι περισσότερες τυφλές) όπως αυτές με τις οποίες έκλεισε εφημερίδες ( ανάμεσα τους και την Ελευθεροτυπία) και κανάλια ( όπως το Αlter ) ήταν καλές για ξεκάρφωμα ή γι αυτό που οι ίδιοι υπηρετούσαν όπως για παράδειγμα:
# Στο πρώτο ξέσπασμα της «Ελευθεροτυπίας» το 2008, Τρίμης και συνεταίροι, δεν επέτρεψαν σε εκπροσώπους του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ούτε να μπουν στη συνέλευση , για να μην γίνει
απεργία.
# Και όταν με πρόταση Μπετινάκη η ΚΕΔ, το 2009, μαζί με άλλους 3 συμβούλους στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ψήφισαν απεργία στην Ελευθεροτυπία για την υπόθεση Λεοντόπουλου η απεργία πάλι δεν έγινε, επειδή είχε ψήφισε κατά ο Νταβανέλλος, κατόπιν οδηγιών του Τρίμη.
Αυτό όμως άλλαξε στα τέλη του 2011 στην «Ελευθεροτυπία» λόγω της αλλαγής πλεύσης τους, η προκειμένου να πάρουν οι συντάκτες την εφημερίδα, όπως δεν δίστασε να ομολογήσει σε συνεδρίαση του ΔΣ ο Τρίμης.
΄Ηδη έκλεισε ένας χρόνος με τη συγκεκριμένη έκδοση σε αναστολή και λουκέτο σε άλλα μέσα.
Πόσα όμως θυμίζει σήμερα, από το απεργιακό…..έπος το καλοκαίρι του 2011, στο «Έθνος» και στην «Ημερησία», η πρόσαφατη παραίτηση της Πόπης Χριστοδουλίδου που λέει:
“Για μένα και την συνείδησή μου τούτες τις γιορτινές μέρες, αλλά και μετά δεν δικαιολογείται με τίποτα να απολύεις εργαζόμενους από τον «ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ» και εσύ ο ίδιος να πηγαίνεις για περιφρούρηση στα εργοστάσια ή στις επιχειρήσεις Τύπου, γιατί το σκληρό αφεντικό απολύει εργαζόμενους!...»
Πρόκειται για αυθεντική ερμηνεία στο αριστερό κίνημα των απολύσεων.
Είναι κακό πράγμα ο καπιταλισμός. Δεν αντιμετωπίζεται όμως με ξόρκια.
Και ουδείς είναι ηλίθιος……..
Από την γραμματεία της
ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ
ΔΕΝ TO ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΑΚΟΜΗ
Είναι κακό πράγμα ο καπιταλισμός δεν αντιμετωπίζεται όμως με ξόρκια και ουδείς είναι ηλίθιος
Σε δήλωση του ο Δ.Τρίμης , γνωστός και ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, αναφέρει:
«…..Είναι προφανές ότι η κρίση που έχει προκαλέσει η καταστροφική πολιτική των μνημονίων, της τρόικας και της κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να κάνει εξαιρέσεις στα θύματά της. Είναι κατανοητό ότι και οι επιχειρήσεις του ΚΚΕ που δραστηριοποιούνται στις εκδόσεις έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ίσως και προβλήματα επιβίωσης. Αλλά, εξίσου κατανοητό είναι ότι δεν υπάρχουν «καλές» και «κακές» απολύσεις όταν οδηγούν δημοσιογράφους και άλλους εργαζόμενους στην ανεργία, και μάλιστα άγνωστης διάρκειας υπό τις συνθήκες κατάρρευσης που επικρατούν στον κλάδο των ΜΜΕ….»
Είναι μια δήλωση-πλυντήριο, που όμως γίνεται μόνο για τις απολύσεις στον Ριζοσπάστη, μια και άρχισε η προεκλογική περίοδος στην ΄Ενωση αλλά δεν μας λέει να τις δεχθούμε τις απολύσεις ή όχι.
Δεν απαλλάσσει βέβαια ούτε τον ίδιο ούτε την πλειοψηφία των 7-8 πρόθυμων στο ΔΣ που τον ακολουθεί, η δήλωση αυτή, από τις τεράστιες ευθύνες που έχουν για τις εκατοντάδες απολύσεις , σ΄όλα τα ΜΜΕ, την μη εφαρμογή των ΣΣΕ, παράλληλα βέβαια με τις επί μέρους άλλες υπηρεσίες που προσφέρουν και στους βαρόνους των καναλιών και των συγκροτημάτων τύπου.
Την ίδια στιγμή τα αποκαλυπτήρια από το πρωτοσέλιδο άρθρο, του Ριζοσπάστη (29-12-2012) συμπληρώνουν το άλλοθι για τις απολύσεις με την πολιτική συμφωνία των 8 στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ η οποία μέχρι τώρα προέκυπτε κυρίως από κοινές θέσεις, ψηφοφορίες και δηλώσεις. Το σχετικό δημοσίευμα λέει:
«…Ο εκπρόσωπος της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» στην ΕΣΗΕΑ
(σσ. προφανώς ο β΄αντιπρόεδρος που ψήφισε όμως ως πρόεδρο τον Τρίμη), όποτε έμπαινε θέμα απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων στα Μέσα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, τάσσονταν κατά, υπερασπιζόμενος το χαρακτήρα τους ως κομματικών Μέσων και όχι ως καπιταλιστικών επιχειρήσεων, από τις οποίες ο εργοδότης θέλει να αποσπάσει κέρδος, ή να στηρίξει συνολικά την επιχειρηματική του δραστηριότητα.
Το ίδιο ισχύει και για τα άλλα συνδικαλιστικά όργανα, όταν, για παράδειγμα, έμπαινε ζήτημα απεργίας των τεχνικών στο «Κόκκινο».
Ο «Ριζοσπάστης», γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που έχει η έκδοση μιας κομματικής εφημερίδας, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα υπαρκτά προβλήματα στα Μέσα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη και όταν ο τόπος βοούσε, με επιστολές εργαζομένων στο «Κόκκινο», ή με επιστολές εργαζομένων στην «Αυγή», που ζητούσαν εδώ και τώρα τα καθυστερημένα δεδουλευμένα τους.
Η ίδια η «Αυγή» ενημέρωνε τους αναγνώστες της το Μάρτη του 2012 για μια συνέλευση που έγινε στα γραφεία της παρουσία του Αλ. Τσίπρα, όπου αναλύθηκε η «οριακά δύσκολη οικονομική κατάσταση και τι μπορεί να γίνει προκειμένου η "Αυγή" (αλλά και το "Κόκκινο" - η αδερφή επιχείρηση) να επιζήσουν». Τα ξέχασαν αυτά; `Η μήπως άλλαξε κάτι μετά τις τελευταίες εκλογές και ξαφνικά κολύμπησαν στο χρήμα;…»
Η Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ) από την πρώτη συνεδρίαση συγκρότησης σε σώμα του σημερινού προεδρείου της ΕΣΗΕΑ ( Ιούνιος 2011) και παρά το γεγονός ότι η παράταξη της ΚΕΔ διέθετε τον πρώτο σε ψήφους σύμβουλο, αρνήθηκε να πάρει μέρος σε αυτή την πολιτική συμφωνία, που έβγαλε πρόεδρο Τρίμη και η οποία –εκτός από τις ψηφοφορίες- επιβεβαιώνεται τώρα με τον πλέον επίσημο τρόπο.
Η Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων υπογραμμίζει για μια ακόμη φορά την πάγια θέση της ο,τι δηλαδή οι εργαζόμενοι οφείλουν, όπου και αν εργάζονται, να διεκδικούν και να έχουν πλήρη εργασιακά και κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα και η συνδικαλιστική τοποθέτηση και αντίδραση απέναντι στις απολύσεις πρέπει να είναι ενιαία.
Όχι με διαδικασίες αλά- καρτ.
Στη δήλωση του για τις απολύσεις στο Ριζοσπάστη ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, δηλώνει με πρωτοφανή υποκρισία, παρόλα όσα συνεχίζει να διαπράττει μαζί με την πλειοψηφία του προεδρείου του, οτι «δεν υπάρχουν καλές και κακές απολύσεις».
Σύμφωνα όμως με όσα έρχονται στο φως δεν ισχύει για τα κομματικά φύλα. Επίσης γι αυτόν και τους πολιτικούς συνεταίρους τους, δεν ισχύει το ίδιο:
1. για τις απεργίες στα κομματικά φύλα
2. για τα φύλα , όπου δουλεύουν ή τώρα, είναι μέτοχοι.
Άρα υπήρχαν και απεργίες για τις οποίες φαίνεται τώρα ο τι ο ίδιος ως εκφραστής κάποια συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με την Δεξιά γενική γραμματέα του, σε συμφωνία με τον εκπρόσωπο του ΚΚΕ, και τον προηγούμενο «ακτιβιστή» ταμία (που ψάχνει ακόμη το ομόλογο που κουρεύτηκε), δεν έβγαινε η ψηφοφορία ή δεν κηρύσσονταν.
Όλες οι άλλες όμως απεργίες (οι περισσότερες τυφλές) όπως αυτές με τις οποίες έκλεισε εφημερίδες ( ανάμεσα τους και την Ελευθεροτυπία) και κανάλια ( όπως το Αlter ) ήταν καλές για ξεκάρφωμα ή γι αυτό που οι ίδιοι υπηρετούσαν όπως για παράδειγμα:
# Στο πρώτο ξέσπασμα της «Ελευθεροτυπίας» το 2008, Τρίμης και συνεταίροι, δεν επέτρεψαν σε εκπροσώπους του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ούτε να μπουν στη συνέλευση , για να μην γίνει
απεργία.
# Και όταν με πρόταση Μπετινάκη η ΚΕΔ, το 2009, μαζί με άλλους 3 συμβούλους στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ψήφισαν απεργία στην Ελευθεροτυπία για την υπόθεση Λεοντόπουλου η απεργία πάλι δεν έγινε, επειδή είχε ψήφισε κατά ο Νταβανέλλος, κατόπιν οδηγιών του Τρίμη.
Αυτό όμως άλλαξε στα τέλη του 2011 στην «Ελευθεροτυπία» λόγω της αλλαγής πλεύσης τους, η προκειμένου να πάρουν οι συντάκτες την εφημερίδα, όπως δεν δίστασε να ομολογήσει σε συνεδρίαση του ΔΣ ο Τρίμης.
΄Ηδη έκλεισε ένας χρόνος με τη συγκεκριμένη έκδοση σε αναστολή και λουκέτο σε άλλα μέσα.
Πόσα όμως θυμίζει σήμερα, από το απεργιακό…..έπος το καλοκαίρι του 2011, στο «Έθνος» και στην «Ημερησία», η πρόσαφατη παραίτηση της Πόπης Χριστοδουλίδου που λέει:
“Για μένα και την συνείδησή μου τούτες τις γιορτινές μέρες, αλλά και μετά δεν δικαιολογείται με τίποτα να απολύεις εργαζόμενους από τον «ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ» και εσύ ο ίδιος να πηγαίνεις για περιφρούρηση στα εργοστάσια ή στις επιχειρήσεις Τύπου, γιατί το σκληρό αφεντικό απολύει εργαζόμενους!...»
Πρόκειται για αυθεντική ερμηνεία στο αριστερό κίνημα των απολύσεων.
Είναι κακό πράγμα ο καπιταλισμός. Δεν αντιμετωπίζεται όμως με ξόρκια.
Και ουδείς είναι ηλίθιος……..
Από την γραμματεία της
Κίνησης Επαγγελματιών
Δημοσιογράφων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου