Το γράμμα των καταληψιών και η ιστορία της Βίλας

Την Κυριακή, οι 8 συλληφθέντες στην κατάληψη της Βίλας Αμαλία με κείμενο από τα κρατητήρια της ΓΑΔΑ υποστήριξαν πως «εδώ και 23 χρόνια αποτελεί έναν ανοιχτό πολιτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, καθώς και στεγαστική κολεκτίβα. Όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή δραστηριοποιούνται πολλές ομάδες όπως: θεατρική ομάδα, συναυλιακή ομάδα, studio, ομάδα βιτρώ, παιδικό στέκι, ομάδα χορού, γυμναστικής, ξένων γλωσσών, Η/Υ, τυπογραφική κολεκτίβα, ομάδα προβολών, δανειστική βιβλιοθήκη, ανταλλακτήριο δίσκων και CD και επίσης έχουν φιλοξενηθεί πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις άλλων ομάδων.

---

Επιπλέον, η Κατάληψη Villa Amalias, πέραν των εσωτερικών δραστηριοτήτων, έχει συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της γειτονιάς, συμμετέχοντας τόσο στη συνέλευση κατοίκων της πλατείας Βικτωρίας όσο και πραγματοποιώντας ανοιχτές και εξωστρεφείς δράσεις στην περιοχή, όπως μικροφωνικές παρεμβάσεις, χαριστικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες και παιδικές εκδηλώσεις στην πλατεία...
Το κτίριο της Κατάληψης ήταν εγκαταλελειμμένο από το 1973 και σε άθλια κατάσταση. Από το ’90 που καταλήφθηκε, ζει και συντηρείται από την οικονομική συνεισφορά και την προσωπική εργασία τόσο των ίδιων των καταληψιών όσο και όλων των αλληλέγγυων συντρόφων».

Ποια όμως είναι η Βίλα Αμαλία; Ο αείμνηστος, κορυφαίος διεθνώς, σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός, ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς, ο εκδότης Οδυσσέας Χατζόπουλος και πολλοί άλλοι υπήρξαν κατά κάποιον τρόπο «ένοικοι» της Βίλας Αμαλία και, κατά την αντίληψη Δένδια, θα μπορούσαν δυνάμει να περιλαμβάνονται μεταξύ όλων όσοι συνέλαβαν και μετήλθαν σχέδια αποδόμησης της οντότητας του κράτους.

Το ιστορικό αυτό κτήριο από το 1862 φιλοξενούσε το 2ο Γυμνάσιο Αρρένων. Από τις αίθουσές του πέρασαν πολλοί άνδρες που στιγμάτισαν με τον δικό του τρόπο ο καθένας την Ιστορία αυτής της χώρας.

Από το 1990, πριν από 22 χρόνια, μια ομάδα πεισματάρηδων punks αποφάσισαν να καταλάβουν το εγκαταλειμμένο σχολείο, που είχε αφεθεί στη φθορά του χρόνου, για να στεγάσουν την κουλτούρα τους. Το κτήριο, ή αλλιώς το «γνωστό σημείο», όπως αναφερόταν με... διαχρονικό νόημα από τα σαΐνια της αστυνομίας, πήρε την ονομασία του από μία «σπόντα».

Λίγο καιρό πριν, είχε γίνει, από τους ίδιους ανθρώπους, η κατάληψη παρατημένου κτηρίου που ανήκε στο Ίδρυμα Ωνάση στη λεωφόρο Αμαλίας 56. Από τη συγκεκριμένη λεωφόρο προέκυψε και το όνομα της κατάληψης.

Ο χώρος εκείνος κράτησε μόνο μερικούς μήνες, καθώς υπήρξε βίαιη εκκένωσή του από την αστυνομία. Από την πρώτη στιγμή η Villa αναγνώρισε τον εαυτό της ως κατάληψη στέγης, χώρο ελεύθερης πολιτιστικής έκφρασης και πολιτικής δράσης, όπου μέσα σε αυτή λειτούργησε καφενείο, δανειστική βιβλιοθήκη, μουσικό στούντιο κ.ά. Τον Μάιο του 2008, πραγματοποιήθηκε διπλή εμπρηστική επίθεση από παρακρατικούς, με αποτέλεσμα να υπάρξουν μεγάλες υλικές ζημιές.
πηγή Ποντίκι