Οι Τραπεζίτες τα θέλουν και θα τα πάρουν όλα!!

Η απόφαση του Eurogroup, και κυρίως τα όσα αυτή προβλέπει για την επαναγορά του χρέους, έχει καταλυτικό ρόλο στις υπόγειες ζυμώσεις και διεργασίες στο τραπεζικό σύστημα. 

Πηγές από το Μέγαρο Μαξίμου επιβεβαιώνουν τις επανειλημμένες οχλήσεις που δέχεται το πρωθυπουργικό περιβάλλον από τραπεζικούς κύκλους, οι οποίοι θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα κρατήσουν το management των τραπεζών τους, παρά τους δρακόντειους όρους της ανακεφαλαιοποίησης.

Ωστόσο, για να γίνει αυτό, θα πρέπει όσοι τραπεζίτες προστρέξουν στο EFSF να έχουν διαθέσιμα περί τα 2,7 δισ. (στην καλύτερη περίπτωση και σε πρώτη φάση...), δηλαδή το 10% των απαιτούμενων κεφαλαίων για την ανακεφαλαιοποίηση. Ωστόσο, σε αυτή τη συγκυρία, οι τραπεζίτες δεν έχουν ρευστό. Ούτε ευρώ τσακιστό. 


Όμως, αν αποκλειστούν τώρα από τις τράπεζές τους και αυτές περάσουν “ψυχή τε και σώματι” στο EFSF, τότε θα χάσουν και το δικαίωμα της επαναγοράς των τραπεζών, όταν έρθει -σε πέντε χρόνια- η ώρα να παραδοθούν αυτές οι τράπεζες “καθαρές” και “εξυγιασμένες” σε ιδιώτες επενδυτές. Θα έχουν, δηλαδή, βγει από το παιχνίδι.

Οι πιέσεις, λοιπόν, των τραπεζιτών προς το Μαξίμου αφορούν κρατικά ομόλογα, ύψους περί τα 14 δισ., τα οποία έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους. Οι τραπεζικοί παράγοντες επιθυμούν να ξεκινήσει το κράτος την επαναγορά χρέους από τα δικά τους ομόλογα, ώστε να εισρεύσει ρευστό στα ταμεία τους και να δηλώσουν “παρόντες” στη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης -έχοντας εξασφαλίσει το premium επαναγοράς των μετοχών τους μετά την πενταετία. 

Με άλλα λόγια, θέλουν για μία ακόμη φορά να γλιτώσουν, παρά το γεγονός ότι τα ιδρύματά τους έχουν καταπιεί την τελευταία πενταετία περί τα 2,5 Μνημόνια σε ρευστό και εγγυήσεις. Το Μαξίμου, φυσικά, δεν έχει σηκώσει τα φλάμπουρα της αντίστασης. Απλώς, τον πρώτο λόγο περί την επαναγορά (αλλά και περί την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών...) δεν έχει η Αθήνα, αλλά το EFSF (Κλ. Ρέγκλινγκ) και η ΕΚΤ (Μ. Ντράγκι) αντιστοίχως...