Η πλειονότητα των αιτημάτων ρύθμισης δικαστικά / εξωδικαστικά απορρίπτεται ή εκκρεμεί
Σε αδιέξοδο βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και μικρομεσαίοι
καθώς το εκρηκτικό πρόβλημα της υπερχρέωσης την τελευταία τριετία έχει
λάβει τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις,
ενώ οι κατά καιρούς κυβερνητικές “παρεμβάσεις” αποτελούν επί της ουσίας κενό γράμμα, καθώς είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες οι ρυθμίσεις εξωδικαστικά ή δικαστικά.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και στο πλαίσιο του περίφημου νόμου για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων νοικοκυριών (3869), που ισχύει από το 2010, όχι μόνο είναι σταγόνα στον ωκεανό ο αριθμός των υποθέσεων που δικαστικά ή εξωδικαστικά είχαν θετική έκβαση, αλλά η πλειονότητα των υποθέσεων είτε απορρίπτεται είτε δεν έχει καν εξεταστεί ακόμα...
Την ίδια ώρα το σύνολο των δανείων (έως τον Ιούλιο 2012) έχει φτάσει στα 234,334 δισ. ευρώ, ενώ σε καθυστέρηση βρίσκεται το 38% των καταναλωτικών δανείων, το 22,50% των επιχειρηματικών και το 22% των στεγαστικών δανείων.
Τα ανωτέρω προκύπτουν από στοιχεία που παρουσιάστηκαν χθες στη διάρκεια του 6ου ευρωπαϊκού συνεδρίου με θέμα “Αντιμετωπίζοντας την υπερχρέωση των νοικοκυριών” που πραγματοποίησε η καταναλωτική οργάνωση ΕΚΠΟΙΖΩ, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Υπερχρέωσης (ECDN), το Eurofound, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών “Η Παρέμβαση” και την Περιφέρεια Αττικής.
Το πλαίσιο στο οποίο δρα το τραπεζικό σύστημα και “παρεμβαίνει” η κυβέρνηση συνοψίζεται στα εξής στοιχεία που αναφέρθηκαν στο συνέδριο: “Το 21,4% του πληθυσμού της χώρας απειλείται από τη φτώχεια, σχεδόν ένας στους δύο νέους είναι άνεργος, ένας στους τρεις καταναλωτές καθυστερεί να πληρώσει τις δόσεις καταναλωτικών δανείων και των πιστωτικών καρτών και ένας στους πέντε καθυστερεί τουλάχιστον τρεις μήνες τη δόση του στεγαστικού του -όμως οι υπερχρεωμένοι δεν είναι αριθμοί, αλλά οντότητες που επιβάλλεται να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους”.
Διευκολύνσεις χωρίς αντίκρισμα
Όπως αναφέρθηκε, συνολικά οι αιτήσεις για εξωδικαστικό συμβιβασμό ανέρχονται σε 40.000 και οι αιτήσεις που έχουν κατατεθεί πανελλαδικά στα δικαστήρια σε 25.000-27.000, εκ των οποίων μόλις 5.000 (περίπου 1/5) έχουν συζητηθεί και τελικά έχουν δημοσιευτεί 3.000, με τις μισές να καταλήγουν σε ρύθμιση και τις άλλες μισές να απορρίπτονται.
Έτσι μόνο μία στις δύο υποθέσεις “ρυθμίστηκε” και από αυτές μόλις 0,1% κατέληξε σε ολική διαγραφή χρέους, πάνω από τις μισές κατέληξαν σε μερική διαγραφή της οφειλής επειδή ο δανειολήπτης ήταν κάτοχος περιουσιακών στοιχείων (κατοικία), ενώ οι υπόλοιπες κατέληξαν σε κούρεμα του συνολικού χρέους κατά 60% κατά μέσο όρο.
Από τις άλλες 1.500 αιτήσεις που δεν προχώρησαν, 40% εξ αυτών απορρίφθηκαν για τυπικούς λόγους και μόλις 10% για λόγους ουσίας (δεν ενέπιπταν στην εφαρμογή του νόμου). Επιπλέον από τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Σεπτέμβριο 2012 υποβλήθηκαν (από τον Συνήγορο του Καταναλωτή και άλλους φορείς) εξωδικαστικά 22.220 αιτήματα για ρύθμιση οφειλών και είχαν θετική έκβαση μόλις... 5.
ενώ οι κατά καιρούς κυβερνητικές “παρεμβάσεις” αποτελούν επί της ουσίας κενό γράμμα, καθώς είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες οι ρυθμίσεις εξωδικαστικά ή δικαστικά.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμα και στο πλαίσιο του περίφημου νόμου για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων νοικοκυριών (3869), που ισχύει από το 2010, όχι μόνο είναι σταγόνα στον ωκεανό ο αριθμός των υποθέσεων που δικαστικά ή εξωδικαστικά είχαν θετική έκβαση, αλλά η πλειονότητα των υποθέσεων είτε απορρίπτεται είτε δεν έχει καν εξεταστεί ακόμα...
Την ίδια ώρα το σύνολο των δανείων (έως τον Ιούλιο 2012) έχει φτάσει στα 234,334 δισ. ευρώ, ενώ σε καθυστέρηση βρίσκεται το 38% των καταναλωτικών δανείων, το 22,50% των επιχειρηματικών και το 22% των στεγαστικών δανείων.
Τα ανωτέρω προκύπτουν από στοιχεία που παρουσιάστηκαν χθες στη διάρκεια του 6ου ευρωπαϊκού συνεδρίου με θέμα “Αντιμετωπίζοντας την υπερχρέωση των νοικοκυριών” που πραγματοποίησε η καταναλωτική οργάνωση ΕΚΠΟΙΖΩ, σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Υπερχρέωσης (ECDN), το Eurofound, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών “Η Παρέμβαση” και την Περιφέρεια Αττικής.
Το πλαίσιο στο οποίο δρα το τραπεζικό σύστημα και “παρεμβαίνει” η κυβέρνηση συνοψίζεται στα εξής στοιχεία που αναφέρθηκαν στο συνέδριο: “Το 21,4% του πληθυσμού της χώρας απειλείται από τη φτώχεια, σχεδόν ένας στους δύο νέους είναι άνεργος, ένας στους τρεις καταναλωτές καθυστερεί να πληρώσει τις δόσεις καταναλωτικών δανείων και των πιστωτικών καρτών και ένας στους πέντε καθυστερεί τουλάχιστον τρεις μήνες τη δόση του στεγαστικού του -όμως οι υπερχρεωμένοι δεν είναι αριθμοί, αλλά οντότητες που επιβάλλεται να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους”.
Διευκολύνσεις χωρίς αντίκρισμα
Όπως αναφέρθηκε, συνολικά οι αιτήσεις για εξωδικαστικό συμβιβασμό ανέρχονται σε 40.000 και οι αιτήσεις που έχουν κατατεθεί πανελλαδικά στα δικαστήρια σε 25.000-27.000, εκ των οποίων μόλις 5.000 (περίπου 1/5) έχουν συζητηθεί και τελικά έχουν δημοσιευτεί 3.000, με τις μισές να καταλήγουν σε ρύθμιση και τις άλλες μισές να απορρίπτονται.
Έτσι μόνο μία στις δύο υποθέσεις “ρυθμίστηκε” και από αυτές μόλις 0,1% κατέληξε σε ολική διαγραφή χρέους, πάνω από τις μισές κατέληξαν σε μερική διαγραφή της οφειλής επειδή ο δανειολήπτης ήταν κάτοχος περιουσιακών στοιχείων (κατοικία), ενώ οι υπόλοιπες κατέληξαν σε κούρεμα του συνολικού χρέους κατά 60% κατά μέσο όρο.
Από τις άλλες 1.500 αιτήσεις που δεν προχώρησαν, 40% εξ αυτών απορρίφθηκαν για τυπικούς λόγους και μόλις 10% για λόγους ουσίας (δεν ενέπιπταν στην εφαρμογή του νόμου). Επιπλέον από τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Σεπτέμβριο 2012 υποβλήθηκαν (από τον Συνήγορο του Καταναλωτή και άλλους φορείς) εξωδικαστικά 22.220 αιτήματα για ρύθμιση οφειλών και είχαν θετική έκβαση μόλις... 5.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου