Αίφνης ανακαλύψαμε την δημοσιογραφική δεοντολογία 

 Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Στη Σουηδία, βάσει της «Αρχής της Δημοσιότητας», κάθε πολίτης μπορεί να έχει πρόσβαση στη φορολογική δήλωση οιουδήποτε Σουηδού πολίτη. 

Πάνω από 20.000 πολίτες κάθε χρόνο στέλνουν πληροφορίες για φοροφυγάδες μέσω τηλεφώνου, e-mail, επιστολής ή φυσικής παρουσίας. 

Αυτό σημαίνει 13 δις εισπράξεις το χρόνο από τέτοιες περιπτώσεις (ούτε οι Σουηδοί δεν είναι τόσο νομοταγείς όσο διαφημίζεται). Εκτός αυτού, η σουηδική κυβέρνηση έχει υπογράψει διακρατικές συμφωνίες με 16 χώρες, φορολογικούς παραδείσους. 

Μόνο αυτόν το χρόνο, 153 Σουηδοί, φοβούμενοι τις συνέπειες του νόμου, πήγαν οικειοθελώς στην σουηδική εφορία και δήλωσαν τα χρήματα που έβγαλαν έξω παρανόμως, πληρώνοντας τον αντίστοιχο φόρο. 


Ηδη η Αυστρία δήλωσε ότι θα εισάγει το Σουηδικό Μοντέλο. Αίφνης, με αφορμή τη δημοσιοποίηση της Λίστας Λαγκάρντ από τον κ. Βαξεβάνη, κάποιοι Ελληνες «δημοσιογράφοι», ανακάλυψαν τον όρο «δημοσιογραφική δεοντολογία». 

Είμαστε δημοκρατικότεροι των Σουηδών και των Αυστριακών; Αυτά τα περί δεοντολογίας πείθουν μόνο αφελείς και κάνουν ζημιά στην αξιοπιστία των Ελλήνων δημοσιογράφων, που είναι ήδη στο ναδίρ. 

Η κακοδαιμονία της χώρας μας έχει σαν κύρια αιτία ότι κανείς, ή ελάχιστοι ακούν με συνέπεια και επαγγελματική συνείδηση το επάγγελμά τους 

 O όρος Επάγγελμα, όχι μόνο στα Ελληνικά αλλά και σε άλλες γλώσσες, σημαίνει υπόσχεση προσφοράς για κάτι και δέσμευση προς αυτό που επαγγέλεται κάποιος. «Επαγγέλομαι» σημαίνει: προσφέρομαι για κάτι, υπόσχομαι , που έχει την ευρύτερη σημασία της υπόσχεσης-δέσμευσης, με τη μορφή μιας, κοινωνικά αποδεκτής, άτυπης πιστοποίησης, επωνυμίας ή ακόμη και λειτουργήματος. 

 Το επάγγελμα του δημοσιογράφου είναι η ενημέρωση και όχι η "εκπαίδευση" του κοινού, εκτός κι αν κάποιοι θεωρούν το μέσο Ελληνα ανίκανο να κρίνει ποια πληροφορία είναι χρήσιμη γι αυτόν και ποια όχι.