Καλημέρa αδέλφια,

Κοινωνικοπολιτική οξείδωση ξεπρόβαλε παντού. Στα στεγνά χείλη το άνυδρο μυαλό την ξέρα της ψυχής. Με το τσιγκέλι τραβιούνται οι λέξεις από το στόμα κι όταν συμβαίνει μοιάζουν με λάβα εκτεθειμένη στον χρόνο.. Μαύρες στο χρώμα απεχθείς στην όψη .

Δεν θα ήθελα να σας πνίξω «ρουφώντας» από το περιβάλλον σας το πρωϊνό οξυγόνο ενός σε άλλους καιρούς πολλά υποσχόμενου Σαββατοκύριακου. Όμως οι ισχαιμικοί μου ώμοι δεν είναι σε θέση να κρατήσουν το συντριπτικό βάρος από το δάκρυ δυο άνεργων συναδέλφων, γονιών ετών σαράντα, που ήρθαν σέρνοντας χθες ως το σπίτι μου να εκλιπαρήσουν το έλεός μου.

Γάλα για τα παιδιά τους ικέτευσαν έχοντας προηγουμένως πετάξει την αξιοπρέπειά τους στα σκουπίδια που εως πριν από  μερικούς μήνες την εξαγόραζαν με τον μισθό τους.  Και ξαφνικά σκλήρυνα. Πάρτε ένα όπλο να την πάρετε πίσω ξανά είπα. Δεν επαιτείς την αξιοπρέπειά σου. Την κατακτάς. Πρώτα μετριέσαι κι έπειτα αναμετριέσαι με τον εχθρό που στην υπεξαίρεσε και την καταχράται.. Και αν είναι να πεθάνεις ας πεθάνεις όρθιος. Με τιμή. 

Διαφορετικά μάθε να ζεις κάτω από την μπότα εκείνου ή εκείνων που ο Άγγλος αρχηγός των φιλελευθέρων περιγράφει εξαιρετικά παραστατικά