Δικαστές σε ..κρίση....
Χιστόφορος Σεβαστίδης: Η νεκρική ακαμψία που απλώνεται στην επιφάνεια της κοινωνίας μας δεν έχει φτάσει στο βάθος της και δεν έχει παγώσει τις ψυχές μας.
Σε φιλοσοφικό επίπεδο, η συζήτηση περί της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης δεν έχει σταματήσει, καθώς ουδέποτε έπαψαν οι προσπάθειες (άλλες πετυχημένες, άλλες όχι) της πολιτικής - οικονομικής εξουσίας να την «καθοδηγήσουν» και να τη «χειριστούν» προς όφελός τους - και κατ’ επέκταση εις βάρος της κοινωνίας.
Στην πράξη, ωστόσο, είναι ίσως η πρώτη φορά που οι δικαστές βρίσκονται αντιμέτωποι με την ίδια οδυνηρή πραγματικότητα που βιώνουν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Για την ακρίβεια και οι δικαστές, ως εργαζόμενοι, βρίσκονται ενώπιον της ίδιας πραγματικότητας που δημιουργούν τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις και οι αποφάσεις των πιστωτών που υλοποιούνται από τις πρόθυμες κυβερνήσεις μας.
Καθώς ο μύλος της κρίσης άρχισε να αλέθει, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, και τους δικαστικούς, άρχισε και η συζήτηση στους κόλπους της ένωσής τους. Ήταν ίσως μια από τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που η πραγματικότητα - δηλαδή τι είναι, πώς χρησιμοποιείται και πώς τελικά αντιμετωπίζεται το σύστημα Δικαιοσύνης - είναι τόσο κατηγορηματική, ώστε δεν μπορεί να καλυφθεί πίσω από προσχήματα και φιλοσοφικές συζητήσεις.
Οι δικαστικοί, ως μισθωτοί, αντιμετωπίζονται κατ’ αναλογίαν σχεδόν όπως οι υπόλοιποι εργαζόμενοι της χώρας. Αντιμετωπίζονται σκληρά και άδικα, έστω και πολύ καλύτερα απ’ ό,τι οι καθηγητές και οι δάσκαλοι, για παράδειγμα, που, αν διοριστούν, καλούνται να ζήσουν με 700 ευρώ.
Οι δικαστές του πρώτου βαθμού (Πρωτοδικεία και Ειρηνοδικεία) αντιπροσωπεύουν το 75% περίπου του δικαστικού κλάδου. Οι αμοιβές τους (σύνολο βασικού μισθού και επιδομάτων) κυμαίνονται αυτή τη στιγμή από 1.900 μέχρι 2.900 ευρώ. Με το υφιστάμενο ήδη καθεστώς κατάργησης χρονο-επιδομάτων και μισθολογικών προαγωγών ο νεοδιορισμένος δικαστής θα λαμβάνει τις αποδοχές των 2.000 ευρώ περίπου για 13 χρόνια μέχρι την πρώτη προαγωγή του.
Οι αμοιβές των 4.000 ευρώ μηνιαίως, στις οποίες αναφέρονται κάποιοι, αφορούν τους 60 αρεοπαγίτες σε σύνολο 3.000 δικαστών. Στις δαπάνες του δικαστή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι καταβάλλει το ένα τρίτο περίπου του μισθού του σε μετακινήσεις και διαμονή σε πόλεις μακριά από τον τόπο κατοικίας του.
Οι μετακινήσεις αυτές είναι συχνές και γίνονται επαναλαμβανόμενα μέχρι το τέλος του επαγγελματικού του βίου. Καταβάλλει από τον μισθό του έξοδα για βιβλία και συνδρομές σε νομικά περιοδικά και τράπεζες νομικών πληροφοριών, που του είναι απαραίτητα για την εργασία του.
Από τους μισθούς αυτούς η κυβέρνηση έχει πρόθεση να κάνει περικοπές ύψους 22,5%. Οι περικοπές αυτές αποτελούν συνέχεια των περσινών και προπέρσινων μειώσεων ύψους 38%.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι κατανοητή και αναμενόμενη η αντίδραση των δικαστικών σε μια πολιτική η οποία όχι απλώς υπονομεύει τον θεσμό της Δικαιοσύνης και τη δικαστική εξουσία ως πυλώνα του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά τινάζει στον αέρα ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Βαρβαρότητα
Ο Xριστόφορος Σεβαστίδης, ΔΝ πρόεδρος Πρωτοδικών, μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, σε ομιλία του τις 22 Σεπτεμβρίου 2012 στη Γ.Σ. της Ένωσης, συνόψισε ως εξής την κατάσταση στην οποία περιέρχεται ο κλάδος:
«Σήμερα είναι η στιγμή του κοινού μετώπου απέναντι στην εγχώρια κυβερνητική και διεθνή βαρβαρότητα. Ένα μέτωπο που θα απαρτίζεται όχι μόνο από δικαστές και εισαγγελείς που θα ζουν πλέον στην εξαθλίωση, αλλά και από συναδέλφους που, χωρίς να αντιμετωπίζουν άμεσα το φάσμα της ανέχειας, αντιλαμβάνονται ότι στις επόμενες μειώσεις των μισθών που θα ακολουθήσουν οπωσδήποτε στο εγγύς μέλλον, θα συγκαταλέγονται και αυτοί στα θύματα του ανηλεούς πολέμου που ξεκίνησε πριν από 2 χρόνια.
Απευθύνομαι στους δικαστές που η συνείδησή τους δεν τους επιτρέπει να βλέπουν τον συνάδελφό τους ανυπαίτια αδύναμο να εκπληρώσει τις δανειακές του υποχρεώσεις προς τις τράπεζες και να πλειστηριάζεται το σπίτι του. Στους δικαστές που δεν ανέχονται να τσαλακώνεται η αξιοπρέπεια του συναδέλφου τους και κατ’ επέκταση όλου του Δικαστικού Σώματος, όταν κάποια στιγμή θα βρεθούν οι πιο αδύναμοι οικονομικά να κάνουν και μια δεύτερη δουλειά για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους και να ζήσουν τα παιδιά τους.
Ξέρω καλά ότι αυτή η νεκρική ακαμψία που απλώνεται στην επιφάνεια της κοινωνίας μας δεν έχει φτάσει στο βάθος της και δεν έχει παγώσει τις ψυχές μας. Αντιλαμβάνομαι την οργή και την απόγνωσή σας. Τα ίδια εξάλλου συναισθήματα έχω κι εγώ.
♦ Απόγνωση για το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας αλλά και για τη διαμελισμένη πλέον Ελληνική Δημοκρατία.
♦ Οργή για τα κούφια λόγια των πολιτικών περί σεβασμού της Δικαιοσύνης και ταυτόχρονα ενέργειες που οδηγούν στην πλήρη υποταγή της στην πολιτική εξουσία.
Αυτά όμως μόνο δεν φτάνουν. Θα πρέπει να τρέψουμε την απόγνωση και την οργή μας σε ενεργητική πράξη αντίδρασης που θα κάνει τους τεχνοκράτες των πολιτικών γραφείων να αντιληφθούν ότι οι δικαστές δεν παρακαλάνε γονυπετείς και ικέτες για όσα το Σύνταγμα και ο λαός τούς έχει αναγνωρίσει».
Συρρίκνωση
Στην ίδια Γ.Σ. ο Χαράλαμπος Σεβαστίδης, Πρωτοδίκης - Μέλος του Δ.Σ. της ΕΔΕ, στην παρέμβασή του, υποστήριξε ότι «αποκλειστικό μέλημα κυβέρνησης και τρόικας είναι η δραματική και πέραν κάθε λογικής μείωση των αποδοχών μας, ώστε στη συνέχεια να αποκτήσουν ένα ισχυρό επιχείρημα για την περαιτέρω συρρίκνωση των εισοδημάτων όλων των υπόλοιπων εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Συγκεκριμένα, όταν η Ένωσή μας και το υπουργείο Δικαιοσύνης παρουσίασε στον υπουργό Οικονομικών μία σειρά από παρεμβάσεις, που θα μείωναν τις λειτουργικές δαπάνες και με τις οποίες το κράτος θα εξοικονομούσε περίπου 15.000.000 ευρώ, ο υπουργός Οικονομικών απάντησε ότι δεν τον ενδιαφέρουν τέτοια μέτρα».
Χιστόφορος Σεβαστίδης: Η νεκρική ακαμψία που απλώνεται στην επιφάνεια της κοινωνίας μας δεν έχει φτάσει στο βάθος της και δεν έχει παγώσει τις ψυχές μας.
Σε φιλοσοφικό επίπεδο, η συζήτηση περί της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης δεν έχει σταματήσει, καθώς ουδέποτε έπαψαν οι προσπάθειες (άλλες πετυχημένες, άλλες όχι) της πολιτικής - οικονομικής εξουσίας να την «καθοδηγήσουν» και να τη «χειριστούν» προς όφελός τους - και κατ’ επέκταση εις βάρος της κοινωνίας.
Στην πράξη, ωστόσο, είναι ίσως η πρώτη φορά που οι δικαστές βρίσκονται αντιμέτωποι με την ίδια οδυνηρή πραγματικότητα που βιώνουν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν τον λογαριασμό της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας. Για την ακρίβεια και οι δικαστές, ως εργαζόμενοι, βρίσκονται ενώπιον της ίδιας πραγματικότητας που δημιουργούν τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις και οι αποφάσεις των πιστωτών που υλοποιούνται από τις πρόθυμες κυβερνήσεις μας.
Καθώς ο μύλος της κρίσης άρχισε να αλέθει, μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, και τους δικαστικούς, άρχισε και η συζήτηση στους κόλπους της ένωσής τους. Ήταν ίσως μια από τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις που η πραγματικότητα - δηλαδή τι είναι, πώς χρησιμοποιείται και πώς τελικά αντιμετωπίζεται το σύστημα Δικαιοσύνης - είναι τόσο κατηγορηματική, ώστε δεν μπορεί να καλυφθεί πίσω από προσχήματα και φιλοσοφικές συζητήσεις.
Οι δικαστικοί, ως μισθωτοί, αντιμετωπίζονται κατ’ αναλογίαν σχεδόν όπως οι υπόλοιποι εργαζόμενοι της χώρας. Αντιμετωπίζονται σκληρά και άδικα, έστω και πολύ καλύτερα απ’ ό,τι οι καθηγητές και οι δάσκαλοι, για παράδειγμα, που, αν διοριστούν, καλούνται να ζήσουν με 700 ευρώ.
Οι δικαστές του πρώτου βαθμού (Πρωτοδικεία και Ειρηνοδικεία) αντιπροσωπεύουν το 75% περίπου του δικαστικού κλάδου. Οι αμοιβές τους (σύνολο βασικού μισθού και επιδομάτων) κυμαίνονται αυτή τη στιγμή από 1.900 μέχρι 2.900 ευρώ. Με το υφιστάμενο ήδη καθεστώς κατάργησης χρονο-επιδομάτων και μισθολογικών προαγωγών ο νεοδιορισμένος δικαστής θα λαμβάνει τις αποδοχές των 2.000 ευρώ περίπου για 13 χρόνια μέχρι την πρώτη προαγωγή του.
Οι αμοιβές των 4.000 ευρώ μηνιαίως, στις οποίες αναφέρονται κάποιοι, αφορούν τους 60 αρεοπαγίτες σε σύνολο 3.000 δικαστών. Στις δαπάνες του δικαστή θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι καταβάλλει το ένα τρίτο περίπου του μισθού του σε μετακινήσεις και διαμονή σε πόλεις μακριά από τον τόπο κατοικίας του.
Οι μετακινήσεις αυτές είναι συχνές και γίνονται επαναλαμβανόμενα μέχρι το τέλος του επαγγελματικού του βίου. Καταβάλλει από τον μισθό του έξοδα για βιβλία και συνδρομές σε νομικά περιοδικά και τράπεζες νομικών πληροφοριών, που του είναι απαραίτητα για την εργασία του.
Από τους μισθούς αυτούς η κυβέρνηση έχει πρόθεση να κάνει περικοπές ύψους 22,5%. Οι περικοπές αυτές αποτελούν συνέχεια των περσινών και προπέρσινων μειώσεων ύψους 38%.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι κατανοητή και αναμενόμενη η αντίδραση των δικαστικών σε μια πολιτική η οποία όχι απλώς υπονομεύει τον θεσμό της Δικαιοσύνης και τη δικαστική εξουσία ως πυλώνα του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά τινάζει στον αέρα ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Βαρβαρότητα
Ο Xριστόφορος Σεβαστίδης, ΔΝ πρόεδρος Πρωτοδικών, μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, σε ομιλία του τις 22 Σεπτεμβρίου 2012 στη Γ.Σ. της Ένωσης, συνόψισε ως εξής την κατάσταση στην οποία περιέρχεται ο κλάδος:
«Σήμερα είναι η στιγμή του κοινού μετώπου απέναντι στην εγχώρια κυβερνητική και διεθνή βαρβαρότητα. Ένα μέτωπο που θα απαρτίζεται όχι μόνο από δικαστές και εισαγγελείς που θα ζουν πλέον στην εξαθλίωση, αλλά και από συναδέλφους που, χωρίς να αντιμετωπίζουν άμεσα το φάσμα της ανέχειας, αντιλαμβάνονται ότι στις επόμενες μειώσεις των μισθών που θα ακολουθήσουν οπωσδήποτε στο εγγύς μέλλον, θα συγκαταλέγονται και αυτοί στα θύματα του ανηλεούς πολέμου που ξεκίνησε πριν από 2 χρόνια.
Απευθύνομαι στους δικαστές που η συνείδησή τους δεν τους επιτρέπει να βλέπουν τον συνάδελφό τους ανυπαίτια αδύναμο να εκπληρώσει τις δανειακές του υποχρεώσεις προς τις τράπεζες και να πλειστηριάζεται το σπίτι του. Στους δικαστές που δεν ανέχονται να τσαλακώνεται η αξιοπρέπεια του συναδέλφου τους και κατ’ επέκταση όλου του Δικαστικού Σώματος, όταν κάποια στιγμή θα βρεθούν οι πιο αδύναμοι οικονομικά να κάνουν και μια δεύτερη δουλειά για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους και να ζήσουν τα παιδιά τους.
Ξέρω καλά ότι αυτή η νεκρική ακαμψία που απλώνεται στην επιφάνεια της κοινωνίας μας δεν έχει φτάσει στο βάθος της και δεν έχει παγώσει τις ψυχές μας. Αντιλαμβάνομαι την οργή και την απόγνωσή σας. Τα ίδια εξάλλου συναισθήματα έχω κι εγώ.
♦ Απόγνωση για το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας αλλά και για τη διαμελισμένη πλέον Ελληνική Δημοκρατία.
♦ Οργή για τα κούφια λόγια των πολιτικών περί σεβασμού της Δικαιοσύνης και ταυτόχρονα ενέργειες που οδηγούν στην πλήρη υποταγή της στην πολιτική εξουσία.
Αυτά όμως μόνο δεν φτάνουν. Θα πρέπει να τρέψουμε την απόγνωση και την οργή μας σε ενεργητική πράξη αντίδρασης που θα κάνει τους τεχνοκράτες των πολιτικών γραφείων να αντιληφθούν ότι οι δικαστές δεν παρακαλάνε γονυπετείς και ικέτες για όσα το Σύνταγμα και ο λαός τούς έχει αναγνωρίσει».
Συρρίκνωση
Στην ίδια Γ.Σ. ο Χαράλαμπος Σεβαστίδης, Πρωτοδίκης - Μέλος του Δ.Σ. της ΕΔΕ, στην παρέμβασή του, υποστήριξε ότι «αποκλειστικό μέλημα κυβέρνησης και τρόικας είναι η δραματική και πέραν κάθε λογικής μείωση των αποδοχών μας, ώστε στη συνέχεια να αποκτήσουν ένα ισχυρό επιχείρημα για την περαιτέρω συρρίκνωση των εισοδημάτων όλων των υπόλοιπων εργαζομένων στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Συγκεκριμένα, όταν η Ένωσή μας και το υπουργείο Δικαιοσύνης παρουσίασε στον υπουργό Οικονομικών μία σειρά από παρεμβάσεις, που θα μείωναν τις λειτουργικές δαπάνες και με τις οποίες το κράτος θα εξοικονομούσε περίπου 15.000.000 ευρώ, ο υπουργός Οικονομικών απάντησε ότι δεν τον ενδιαφέρουν τέτοια μέτρα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου