Οι αντίπαλοι
Κυβέρνηση νάναι και όχι νάναι... «Μια διαδικασία σταδιακής διάλυσης, γενικής παράλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας, της ελληνικής οικονομίας συνολικά, αποτυπώνεται στα στοιχεία για την πορεία βασικών οικονομικών δεικτών (...) Η ακυβερνησία πρέπει να τερματιστεί το ταχύτερο δυνατό. Πρέπει πάση θυσία να σχηματιστεί κυβέρνηση στις 18 Ιουνίου» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
Η ενιαία θέση τους: «Για να αποτραπεί η διαφαινόμενη κατάρρευση η Ελλάδα πρέπει να απεγκλωβιστεί από το Μνημόνιο και να διαπραγματευθεί με την Ευρωζώνη όχι απλώς τη χαλάρωση της θηλιάς αλλά ένα εναλλακτικό πρόγραμμα ανάταξης» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).
Πρώτα ο καπιταλιστής: «Αναδιανομή πλούτου; (...) αν πράγματι μειώνονται τα εισοδήματα όλων (...) για ποια αναδιανομή πλούτου μπορούμε να μιλήσουμε σήμερα; (...) το επείγον είναι να υπάρξει σταθεροποίηση (...) ώστε και οι δυνατότητες πλουτισμού που υπάρχουν να γίνουν πραγματικές και επομένως να έχουν περιεχόμενο οι πολιτικές αναδιανομής» (από άρθρο στην ΑΥΓΗ).
Νόμπελ οικονομίας: «Ο Γκίζι τονίζει πως και βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να αποπληρώσει το χρέος (...) δεν ζητάει επιπλέον χρήματα (...) θέλει να κατευθύνει τα χρήματα με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνουν επενδύσεις (...) να αυξήσει τα έσοδα και να αποπληρώσει το χρέος» (ο Γκρέκορ Γκίζι / ΑΥΓΗ).
Τους εξέθεσε : «Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ (...) είναι αποτέλεσμα τροφοδότησης (...) το ρεύμα που τάχθηκε άκριτα υπέρ του Γ. Παπανδρέου στην εσωτερική αναμέτρηση του 2007 και τον απογείωσε στις εκλογές του 2009 αιμοδοτεί σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ (...) αυτό ακυρώνει την "ικανότητα αυτοπροσδιορισμού" που αναγνώρισε - από ουδέτερα έως κολακευτικά - στην Κουμουνδούρου ο Κώστας Λαλιώτης (...) η πολιτική που ακολουθεί ο Τσίπρας προϋπήρχε του Τσίπρα» (από άρθρο στα ΝΕΑ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου