Σαν ανεμοστρόβιλος η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα σαρώνει τους Ευρωπαϊκούς λαούς
Για όσους περίμεναν πως οι Ευρωπαϊκοί «άνεμοι» αλλαγής που τους υπόσχονταν αφειδώς και δίχως ίχνος αιδούς οι καθεστωτικοί δωσίλογοι και οι παραφυάδες τους, θα είναι ευεργετικοί για την χώρα, να τους ενημερώσω πως απλώς εξαπατήθηκαν.
Μπορεί ασυνείδητα ίσως και συνειδητά, αλλά κανένα από τα δύο δεν αλλάζει το αποτέλεσμα.
Η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ γίνεται σε κλίμα οξύτατων ανταγωνισμών στους κόλπους της και ιδιαίτερα εντός Ευρωζώνης, ανάμεσα κυρίως σε Γερμανία - Γαλλία και με την κρίση να βαθαίνει δίχως να βρίσκει πάτο.
Η περιδίνηση εντός της κρίσης τόσο στην Ισπανία όσο και την Ιταλία επιταχύνεται μέρα με την μέρα με την πρώτη να εντάσσεται στο μηχανισμό των μνημονίων μαζί με την Κύπρο, ενώ στη Γαλλία του Ολάντ των φρούδων προσδοκιών για ανάπτυξη ήδη ετοιμάζονται νέα μέτρα περικοπών. (τα μέτρα για το φέρετρο όπως είναι γνωστόν ακολουθούν τελευταία..)
Οι ανταγωνισμοί για το λεγόμενο «μείγμα οικονομικής πολιτικής» για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου σε καμιά περίπτωση δεν αναιρεί, αφενός την προσήλωση στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, αφετέρου την προσήλωση στις αναγκαίες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Οποιος και αν είναι ο συμβιβασμός που ψάχνουν, τα σχέδια που συζητούν αποτελούν εναλλακτικά αντικοινωνικά ενδεχόμενα, για να προχωρήσουν ενιαία οι βάρβαρες μεταρρυθμίσεις, όπως η ενίσχυση του ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών, ώστε να παίρνονται πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα όταν δεν ισοσκελίζονται, η λεγόμενη «αμοιβαιοποίηση» του χρέους που αποτελεί και σημείο τριβής, η ενιαιοποίηση της φορολογίας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ η ανισομετρία θα ενισχύεται.
Ο «νέος θετικός αέρας αλλαγής», που προπαγάνδιζαν όλες οι συστημικές δυνάμεις στην Ελλάδα, ήταν αέρας που φέρνει νέα καταστροφικά δεινά στους λαούς, αφού για την αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου επιμένουν στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και στις αναγκαίες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις για την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Η πάλη ενάντια στις συνέπειες της κρίσης μέσα από τη διεκδίκηση λύσης στα λαϊκά προβλήματα σε κάθε χώρα πρέπει να στρέφεται ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και της ΕΕ σε ρότα ρήξης, ανατροπής. Ο πόλεμος αδέλφια είναι ξεκάθαρα ταξικός.. Τα υποκατάστατα περί σμίκρυνσης του ανοίγματος της ψαλίδας που οδηγούσαν σε ιστορικούς συμβιβασμούς συγκρούστηκαν στον κυνισμό του κεφαλαίου και εξέπεσαν . Δυο πλέον είναι οι δρόμοι. Ή υποταγή στον σύγχρονο Μεσαίωνα, ή αποτίναξη του ζυγού που σφυρηλατούν για τους αυχένες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου