Πριν όμως να ιεραρχήσουμε τα δικαιώματά μας πάνω από τα κέρδη των καπιταλιστών..
Κι ας κόψουν τον λαιμό τους αυτοί..
Την ώρα που τα δελτία ειδήσεων φυτεύουν στα μυαλά των ανθρώπων ως μέγα πρόβλημα το ποιος θα είναι υπουργός Οικονομικών, ή πώς θα εκπροσωπηθεί η χώρα στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, το μυαλό φεύγει...
...Χάραμα στον Ηλεκτρικό... Την ώρα που τρέχεις να προλάβεις να χτυπήσεις κάρτα, μην και σου κόψουν μια ώρα από το μεροκάματο για πέντε λεπτά καθυστέρηση, δίπλα σου παιδιά μες στην καλή χαρά με τα μπαγκάζια τους έχουν ήδη βάλει πλώρη για διακοπές. Πρώτη σκέψη και λάθος ερώτηση: Ξέρουν τι συμβαίνει γύρω τους; Και... σε ποια τάξη ανήκουν;
Λάθος σκέψεις, λάθος ερώτηση. Τα παιδιά έχουν ανάγκη, πρέπει να πάνε διακοπές. Εμείς πρέπει να φροντίσουμε να τους εξασφαλίσουμε λίγη ακόμα ανεμελιά. Αυτά τα παιδιά δεν έχουν συμβάλει σε τίποτα στο πρόβλημα. Δεν πρέπει να πληρώσουν.
Δεύτερη σκέψη: Οχι μόνο τα παιδιά, αλλά κάθε εργάτης, ναι, και ο άνεργος, πρέπει να μπορεί να φύγει για λίγες μέρες να πάει κάπου να ξεκουραστεί. Εμείς, όσοι καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει, πρέπει να φροντίσουμε ώστε οι διακοπές να είναι καθολικό δικαίωμα. Δεν δημιουργήσαμε την κρίση, δεν πρέπει να την πληρώσουμε.
Τρίτη σκέψη: Πώς θα γίνει να κάνουν όλοι διακοπές; Καλή η διακήρυξη ότι δεν πρέπει να πληρώσουν οι εργάτες, αλλά πώς θα πάνε διακοπές αφού δεν έχουν φράγκα;
Κι εδώ αρχίζει να ξετυλίγεται ανάποδα το κουβάρι.
Ξαναβάζουμε μπροστά τη σκέψη με αφετηρία όχι την ανάγκη που οι καπιταλιστές μας δείχνουν, ότι δηλαδή πρέπει να εξασφαλίσουμε πρώτα τα κέρδη τους και μετά να μιλάμε για δικαιώματα, αλλά με αφετηρία τη δική μας ανάγκη, υπολογίζοντας τις δυνατότητες της χώρας που εύκολα μπορούμε να δείξουμε ότι είναι πολλές, κι έτσι να διαμορφώνουμε αιτήματα και να επιβάλουμε την ικανοποίησή τους.
***
Να το πούμε αλλιώς, ωμά: Να κόψουν το κεφάλι τους οι καπιταλιστές και το κράτος τους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται!
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.