Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΟΛΙΓΗΣ..

Δεξιά με ολίγη από φιλολαϊκά στοιχεία και αριστερά με ολίγη από επιχειρηματική δράση..

Από τον Ευγένιο Ανδρικόπουλο

Τι είναι μια πολιτική παράταξη; Ο συγκερασμός πολλών αριθμητών κάτω από έναν κοινό παρανομαστή θα αναφερόταν στα πολιτικά μαθηματικά αν υπήρχαν. Τι σημαίνει αυτό; Πως πρώτον οι αριθμητές ως κομματικοί σχηματισμοί θα κατέθεταν προγράμματα και όχι μεταφυσικές αοριστίες και πως τα προγράμματα των αριθμητών δεν θα ήταν μεταξύ τους εκ διαμέτρου αντίθετα, τουλάχιστον ως προς τα βασικά τους σημεία.

Κυρίαρχο παράδειγμα η «Ανάπτυξη». Αποτελεί τον γοητευτικό πόλο προεκλογικής έλξης και μηρυκάζεται στο στόμα του πολιτικού προσωπικού ως χόρτο.. Κάτι σαν μπάφος που σε οδηγεί στα Ομηρικά νησιά των Μακάρων. Όμως η ανάπτυξη εμφανίζει καθοριστικές οικονομικές παραμέτρους που από κομματικό σε κομματικό σχήμα συγκρούονται όχι απλώς φιλολογικά, αλλά υλιστικά με αιματηρές συνέπειες.. Ή μήπως όχι;

Ανάπτυξη για ποιον και από ποιον είναι άγνωστος Χ στην κοινωνικοοικονομική εξίσωση.. Οι απαντήσεις των συντηρητικών κομμάτων αν και πασπαλισμένες με την ζάχαρη άχνη των θέσεων εργασίας, δίδονται με ακρίβεια πολιτικού χιλιοστού. Ανάπτυξη «από και για την άρχουσα τάξη» για να πέσουν πάνω στην άρνηση των εκσυγχρονισμένων προοδευτικών της διαπλοκής, που αντιπαραβάλλουν το κλασσικό Μαρξιστικό επιχείρημα πως η ανάπτυξη δεν μπορεί παρά να σχεδιάζεται και να υλοποιείται «από τον λαό για τον λαό». Επειδή αυτός είναι ο συνήθης ύποπτος, ο γνωστός άγνωστος Χ που την παράγει, άρα αυτός θα πρέπει να καρπωθεί τα αγαθά των κόπων του..

Τα ανεπιτυχή αποτελέσματα αυτοδυναμίας των κομματικών σχηματισμών κατά τις πρόσφατες εκλογές ωστόσο, έδειξαν ότι πρώτον: Η κοινωνικοοικονομική διαστρωμάτωση του πληθυσμού είναι τόσο εκτεταμένη που η κάθε μία ομάδα προσλαμβάνει κατά διαφορετικό τρόπο το νόημα της ανάπτυξης και δεύτερον: Ότι παρά ταύτα δεν την αποσυνδέει από τις πολιτικές κοινωνικές και εθνικές της παραμέτρους. Επομένως δεν κόβει λευκή επιταγή σε κανένα κόμμα για να την διαχειριστεί αποκλειστικά κι ας καλεί τον λαό η κ. Παπαρήγα να … «διορθώσει» την ψήφο του.

Ο λαός ως θεός σοφά εποίησε. Γιατί η ανάπτυξη σηματοδοτεί τον πλούτο η διανομή του οποίου προϋποθέτει την ρύθμιση λεπτών πολιτικών ισορροπιών μεταξύ του κράτους της κοινωνίας και της αφανούς εξουσίας.. «Πάνω χέρι κάτω χέρι τίνος θα είν’ το ρετιρέ» δηλαδή.. Της δημοκρατίας απαντούν εν χορώ επί του γνωστού κλισέ άπαντες οι υποψήφιοι διαχειριστές των κοινών, αλλά ψεύδονται ασυστόλως.. Συλλογιστείτε μόνο πως επιχειρώντας να κόψει τον γόρδιο δεσμό του γρίφου αυτού έκοψε –αυτοκτονώντας- το νήμα της ζωής του ένα γερό μυαλό. Από τα καλλίτερα της Ελλάδας. Ο Μαρξιστής Νίκος Πουλατζάς. Σιγά μην βρεί άκρη η συντριπτική πλειοψηφία των γιάπηδων που έχουν συγκεντρωθεί στις κομματικές στάνες.

Μπλέχτηκε ο μεγάλος κοινωνιολόγος περιστρεφόμενος του βασικού του άξονα από το εξής ερώτημα. Ποιο κράτος ποιας εξουσίας ποιας δημοκρατίας; Της λαϊκής δημοκρατίας εμπειρία της οποίας δεν έχουμε, ή μήπως της ολιγαρχικής των τραπεζιτών που βιώνουμε στις μέρες μας; Οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η δια της κάλπης λαϊκή απάντηση που απόκλεισε και τις δύο, περιπλέκει τα πράγματα.. Γιατί αποκαλύπτει πως η κοινωνία ψάχνει το μοντέλο της ολίγης. Σαν τον ελληνικό καφέ.. Δεξιά με ολίγη από φιλολαϊκά στοιχεία και αριστερά με ολίγη από επιχειρηματική δράση..

Η ευκαιρία που πρόσφερε η κρίση για την άρχουσα τάξη.. Και την άρπαξε.. Επί της πατέντας αυτής οικοδομήθηκε το δίπολο των πολιτικών αυθαιρέτων που προβάλλεται κατά κόρον απο τα ΜΜΕ. Από την μια πλευρά το κτίσμα Σαμαρά Βενιζέλου πιθανότατα και του Κουβέλη κι από την άλλη εκείνο των συνιστωσών Τσίπρα στην προέκταση των οποίων βρίσκεται η κορυφή της κατασκευής. Το σημείο συνάντησής τους. Επειδή «ολίγη» στην «ολίγη» οι πολιτικές πλευρές έγειραν τόσο ώστε εντός .. «ολίγου» θα διασταυρωθούν περιγράφοντας κατά την ολοκλήρωσή τους ισόπλευρα τρίγωνα πυραμοειδή..

Απόδειξη πως ο Σαμαράς ανακάλυψε δια των δεκαοχτώ του σημείων την ύπαρξη του λεηλατημένου συνταξιούχου, και του εξαθλιωμένου νοικοκυριού της υπερχρέωσης από την μια, και από την άλλη ο Τσίπρας δια της πνευματικής επιφοιτήσεως των εφοπλιστών εντόπισε σε εκπομπή του Χατζηνικολάου πως από κοινού με το ΕΣΠΑ της παρασιτικής ανάπτυξης η οποία μας οδήγησε ως εδώ, αυτοί είναι «ευεργέτες του έθνους!!» ..

Ας μου επιτρέψουν και οι δύο να τους υπενθυμίσω, πως τον καφέ μου τον προτιμώ ντρέτο, σκέτο.... Και ο νοών νοήτω ..

eandrik@otenet.gr